บทที่ 23 กักตัวเป็นเวลาสามปี

ตอนบทที่ 23 กักตัวเป็นเวลาสามปี

ขอบตาของหลินเวยยังมีน้ำตาคลออยู่ เธอปาดมันออกแล้วะลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ เธอหยุดคิดชั่วครู่ก่อนตอบถังหนิง “วันที่ยี่สิบหก วันพุธหน้า”

“โม่อวี่โหรวยังบอกให้คุณปฏิเสธงานทั้งหมดของฉันอยู่ใช่ไหม” ถังหนิงเดา

“ใช่…”

“จดบันทึกทุกๆ งานและเก็บอีเมลทุกฉบับจากลูกค้าทุกคนเพื่อเป็นหลักฐาน วันพุธหน้าฉันจำเป็นต้องจะใช้มัน”

ถังหนิงสั่งอย่างเยือกเย็น “หากคุณยังมีความฉลาดในการตัดสินใจอยู่ คุณจะรู้ว่าการทำตามฉันมีความหวังมากกว่าทำตามโม่อวี่โหรว แค่ความจริงที่ว่าเรื่องที่เธอเป็นภรรยาน้อยแค่อย่างเดียว ก็ทำให้เธอก็ไม่มีโอกาสที่จะกลับมายืนบนเวทีระดับนานาชาติแล้ว”

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ หลินเวยก็คิดว่าทำไมโม่อวี่โหรวถึงได้มีปัญหาบ่อยเหลือเกินในช่วงนี้ ขณะที่ความนิยมของถังหนิงกลับสูงขึ้นเรื่อยๆ เธอตระหนักได้ว่าเป็นเพราะโม่อวี่โหรวอาศัยการแสดงว่าอ่อนแอและได้รับความเห็นใจเสมอมา ในขณะที่ถังหนิง…กำลังใช้โม่อวี่โหรวเพื่อทำให้ตนเองกลับมา

หลินเวยชั่งน้ำหนักระหว่างข้อได้เปรียบและเสียเปรียบ และตัดสินใจว่ามันน่าจะดีที่สุดหากทำตามถังหนิง “ฉันจะช่วยคุณเตรียมทุกอย่างเอง”