0456 แยกกันแล้วก็มีโอกาสได้พบกันอีก

ตอนที่ 455 แยกกันแล้วก็มีโอกาสได้พบกันอีก

“เทียนอี้?” อวิ๋นตั่วยิ้มอย่างเศร้าใจ “คนเราแยกกันไปแล้วก็มีโอกาสได้พบกันอีกจริงๆ!”

จบคำ เธอก็หันหลังวิ่งออกไป เทียนอี้รีบลงจากรถแล้ววิ่งตามพร้อมกับตะโกนไล่หลัง “อวิ๋นตั่ว! อย่าวิ่งสิ เธอวิ่งทำไมเนี่ย?”

กู่เลี่ยงที่แอบอยู่แถวนั้นไม่รู้เรื่องอะไรด้วย พอเห็นปาปารัสซี่อย่างอวิ๋นตั่วถูกคนวิ่งไล่ตาม เขาก็วิ่งตามหลังเธอไปอย่างไม่ทันได้คิดไตร่ตรอง

อวิ๋นตั่วหันไปอีกที พอเห็นว่าเทียนอี้กลับขึ้นรถไปแล้วถึงได้ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ยังไม่ทันได้หายเหนื่อย รถคันนั้นก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว อวิ๋นตั่วอุทานออกมาด้วยความตกใจ หันไปเห็นว่ามีลิฟต์อยู่ข้างๆ เธอก็รีบแทรกตัวเข้าไปในนั้นเลย เทียนอี้ลงจากรถมา ตั้งใจที่จะตามขึ้นลิฟต์ไป แต่ว่าก็ไม่ทันเสียแล้ว

กู่เลี่ยงที่อยู่ข้างๆ กันหัวเราะออกมา “เคยเห็นแต่เราวิ่งตามคนอื่น ไม่เคยถูกใครวิ่งตามสักที แปลกอย่างกับเห็นคนกัดกับหมา”

พอเข้ามาในลิฟต์ อวิ๋นตั่วก็พักหอบหายใจ

“เธอเจออะไรกันแน่ ทำไมถึงตกใจขนาดนี้?” กู่เลี่ยงถาม