บทที่ 110 บงกชขาวขั้นสาม
เฮยทั่นหวาดกลัวขึ้นมาทันที พ่นเสียงออกจมูกแล้วหันซ้ายหันขวา เท้าทั้งสี่ก้าวถอยหลังอย่างร้อนรน
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มันถูกเจ้าตัวเล็กสั่งสอน ทุกครั้งที่มันไม่เชื่อฟัง เหมียวอี้ก็จะให้พวกเจ้าตัวเล็กจัดการ
เฮยทั่นลำบากมากขณะเผชิญหน้ากับพวกตั๊กแตนน้อย แม้ความเร็วของมันจะเหนือกว่า แต่บนเกาะนี้มันไม่สามารถไม่มีอะไรทนกับเจ้าตัวเล็กจำนวนมากที่ไล่ล้อมสกัดมันไว้ และสามารถโจมตีมันได้ตลอดเวลา
เฮยทั่นจะพุ่งลงทะเลก็ไร้ประโยชน์ เพราะตอนอยู่ในน้ำ เจ้าตัวเล็กว่ายน้ำได้เร็วกว่ามันมาก อีกทั้งรสชาติการโดนต่อยในน้ำก็น่าเวทนากว่าบนฝั่งมาก ถ้าเหมียวอี้ไม่ลงไปช่วยชีวิตมัน ก็คงจมน้ำตายในทะเล
ขณะที่ถูกบังคับจนไร้ทางเลี่ยง เฮยทั่นทำได้เพียงหันกลับไป แล้วกระโจนขึ้นบนเรือด้วยเท้าแข็งแรง ก้มหัวลงให้เจ้าตัวเล็กคุมตัวมันเข้าไปในโกดังตรงหางเรือ ให้เหมียวอี้ใส่โซ่ตรวนอย่างว่าง่าย แล้วเริ่มวิ่งวนเครื่องกว้าน เป็นแรงขับเคลื่อนเหนือชั้นตามธรรมชาติ...
ผ่านการแล่นเรือมาหนึ่งวัน เรือโหลวฉวนก็กลับมาถึง 'อู่เรือ' ที่อยู่ในหน้าผาหินแล้ว
Support your favorite authors and translators in webnovel.com