373 เข้าใจไม่ดีพอ

ตอนที่ 373 เข้าใจไม่ดีพอ

ยามเมื่อหิมะตกลงมาอย่างหนัก เฉิงผิงก็เดินเข้าฝั่งเฉิงใต้มาได้ในที่สุด ไม่ต้องกังวลว่าจะถูกกักตัวอยู่บนถนนอีก

พวกเด็กๆ ในตรอกกำลังเล่นหิมะกันอยู่บนพื้น พอเฉิงผิงตะโกนขึ้น เด็กๆ เหล่านั้นพลันหยุดเล่นแล้วมองมาที่เขา

“นักต้มตุ๋นกลับมาแล้ว!”

เฉิงผิงยังไม่ทันจะพูดอะไร เหล่าเด็กๆ ก็พากันตะโกนขึ้นเสียงดัง เขายกมือหันหลังให้ในทันที แต่กลับได้ยินเสียงฝีเท้าโครมครามดังขึ้น ทั้งยังไม่มีหิมะขว้างมาใส่ เขาจึงหันกลับไปพลางทิ้งมือลง ทว่าเหล่าเด็กๆ พากันวิ่งหนีหายไปหมดแล้ว

เกิดอะไรขึ้นกัน หรือเขาจะกลายเป็นแมลงยักษ์น่ากลัวไปแล้ว

เฉิงผิงถือโอกาสแกล้งทำท่าแยกเขี้ยวกางเล็บ คำรามออกมาทีหนึ่ง ปัดไหล่แล้วเดินเข้าไปด้านใน

หิมะหนาเช่นนี้ คงต้องหาที่หลบสักที่แล้ว เขามองไปรอบๆ พลางย่ำหิมะเดินไปจนเกิดเสียง เพียงแต่ยังไม่ทันออกจมาจากตรอกมาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าวุ่นวายดังขึ้น เด็กพวกนั้นพุ่งเข้ามาหา ด้านหลังมีหญิงอีกสองสามนางตามมาด้วย

เฉิงผิงตกใจชะงักฝีเท้าอย่างฉับพลัน ยกมือขึ้นแสดงให้เห็นว่าไม่ได้หยิบเอาอะไรมาทั้งนั้น

“โธ่ ผิงเกอร์ เหตุใดเพิ่งจะกลับมาเล่า”