ตอนที่ 291 ทุกอย่างบนโลกคือความไม่แน่นอน

ตอนที่ 291ทุกอย่างบนโลกคือความไม่แน่นอน

อาการปวดท้องคลอดดำเนินไปอย่างต่อเนื่องตั้งแต่เช้าตรู่จนถึงตอนเย็น ติงหลั้วเหยียนเป็นคนที่อดทนอดกลั้นและไม่ค่อยแสดงออกผู้หนึ่ง ต่อให้ปวดจนทนไม่ไหวก็เขินอายที่จะร้องโอดโอย จึงได้ยินเพียงเสียงครวญครางชวนอึดอัดที่ถี่ขึ้นเรื่อยๆ และเห็นเพียงหยาดเหงื่อบนหน้าผากของนางที่หนาขึ้นเรื่อยๆ

“เอ้อร์เส้าหน่ายนาย เป็นอย่างไรบ้าง ใกล้แล้วหรือไม่” ติงฮูหยินมองดูบุตรสาวที่กำลังทรมานเช่นนี้ ทำให้นางรู้สึกปวดใจเกินบรรยาย จึงอดเอ่ยถามหลินหลันเป็นระยะไม่ได้

ในใจหลินหลันมีความกังวลเล็กน้อย ตลอดทั้งวันอาการปวดคลอดของติงหลั้วเหยียนเว้นระยะถี่ขึ้นเรื่อยๆ และปวดรุนแรงยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเช่นกัน ทว่าปากมดลูกยังเปิดไม่ถึงสองนิ้วมือ ขืนเป็นเช่นนี้ต่อไป เกรงว่าเมื่อถึงช่วงเวลาสำคัญ เรี่ยวแรงของติงหลั้วเหยียนจะไม่เพียงพอเอาได้

“ติงฮูหยินอย่าเพิ่งกระวนกระวายไปเลยเจ้าค่ะ อาการของพี่สะใภ้ใหญ่อยู่ในเกณฑ์ดี เพียงแต่ต้องรอเวลาเท่านั้นเจ้าค่ะ” หลินหลันให้คำตอบติงฮูหยินแล้วหันไปสั่งการแม่เหยา “ไปหยิบโสมหั่นแว่นมาให้ต้าเส้าหน่ายนายอมไว้ทีสิ”