ส่วนที่ 6 ตอนที่ 196

ตอนที่ 196 ทุกคนลำบากแล้ว

จินอวี้ลวี่ไม่ได้คุกเข่าลง เขายืนอยู่ในจุดที่ค่อนข้างไกล เมื่อมองไปทางด้านนั้น สีหน้าแววตาของเขาค่อนข้างซับซ้อน

จักรพรรดิขาวอยู่บนพระแท่นศิลาที่ใหญ่โตนั่น เท้าของเขาอยู่ห่างจากพื้นดินหลายจั้งนัก

หากว่ากันตามหลักการแล้ว จะไม่มีทางเหยียบลงบนพื้นดินได้แน่ แน่นอนว่าไม่สามารถยืนขึ้นได้

แต่ตอนนี้เขายืนขึ้นได้แล้ว

ราวกับเทือกเขาหิมะสูงตระหง่านลูกหนึ่งที่ปรากฏขึ้นระหว่างฟ้าดิน

ระหว่างฟ้าดิน คงต้องมีความรู้สึกของตน

เกิดเสียงดังราวกับฟ้าร้องขึ้นจากด้านในของเทือกเขาหิมะสิบกว่าลูก

เกิดหิมะถล่มไปทั่วทุกหนแห่ง พายุหิมะถูกกวาดไปว่าครึ่งภูเขา

เหล่าผู้แข็งแกร่งแห่งเผ่าปีศาจนั้นต่างก็ถูกพลังในลมหิมะนั้นกระแทกไปไกลจากพระแท่นศิลา

พายุหิมะที่บ้าคลั่งเหล่านั้น ต่างตกลงบนอาภรณ์ของจักรพรรดิขาว และหายไปในทันที ราวกับพวกมันแทรกซึมลงสู่ร่างกายของเขา

ในพายุหิมะนั้น จักรพรรดิขาวดำเนินไปด้านหน้าสามก้าว

พายุหิมะแทรกซึมเข้าสู่กาย ร่างกายเขาสูงใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ อาภรณ์จักรพรรดิก็เหมือนใหม่ สีเทาในดวงตาเขาก็เปลี่ยนเป็นสีขาวบริสุทธิ์ ความหนาวเหน็บกำลังกดดันผู้คน