ส่วนที่ 6 ตอนที่ 034

ตอนที่ 34 เดินออกจากหอบรรพชน

เฉินฉางเซิงกับคนของนิกายหลวงกลับไปยังอารามเต๋า

พายุหิมะไม่หยุดตลอดคืน

เขาก็รอตลอดคืนเช่นกัน

ตระกูลถังไม่มีการเคลื่อนไหว ไม่มีวี่แววของความวุ่นวาย

สามปีที่ผ่านมา ประมุขรองตระกูลถังเป็นคนดูแลธุรกิจและเรื่องภายในตระกูล ย่อมเป็นคนสำคัญที่สุดในเมือง

แต่การหายตัวไปของเขาดูเหมือนจะไม่มีผลต่อเมือง

นี่เป็นการพิสูจน์อีกครั้งว่าเมืองเวิ่นสุ่ยเป็นของตระกูลถังไปตลอดกาล และตระกูลถังก็เป็นของประมุขผู้เฒ่าตระกูลถังตลอดกาล

สิ่งที่ทำให้นิกายหลวงกับเฉินฉางเซิงหงุดหงิดก็คือเวลาผ่านไปหนึ่งคืนแล้ว ทว่าประตูหอบรรพชนยังคงปิดสนิท

ถังซานสือลิ่วยังไม่ถูกปล่อยตัวออกมา

เมื่อแสงแรกของวันมาเยือนเวิ่นสุ่ย เกล็ดหิมะสุดท้ายก็ตกลงถึงพื้นเช่นกัน นำไปสู่การยุติของพายุหิมะ

พายุหิมะหยุดลงอย่างฉับพลันไม่มีใครเตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้ เหมือนกับจดหมายจากจวนเก่าในอารามเต๋า

ถนนในเมืองมีหิมะสุมหนา สะท้อนแสงอบอุ่นของตะวันยามเช้า ดูราวกับทุ่งหญ้าที่ลุกเป็นไฟ