ตอนที่ 26 เข้าสู่ตำหนักในคืนหิมะโปรย
นี่เป็นคำตอบที่ทำให้อีกฝ่ายพูดอะไรไม่ออกได้อย่างง่ายดาย
ดังที่ถังซานสือลิ่วบอกไว้ เฉินฉางเซิงกับสวีโหย่วหรงนั้นเป็นพวกที่ชอบทำให้คนอื่นพูดอะไรไม่ออก
บางทีอาจเป็นเพราะสาเหตุนี้ เมื่อสวีโหย่วหรงได้ยินคำตอบของเฉินฉางเซิง นางจึงไม่ประหลาดใจและยิ่งไม่รู้สึกโกรธ ในทางกลับกันนางรู้สึกพึงพอใจ
เขาเพียงจำได้ว่าหลังยามสายัณห์ตะวันรอน ก็ต้องไปกินเต้าหู้น้ำแดงผัดเนื้อปลาที่ถนนฝูสุย แม้ว่าพวกเขาจะมาจบที่การกินเนื้อซี่โครงก็ตาม เขานึกถึงบทสนทนาที่มีในสุสานโจว จึงแบ่งสมบัติและทองคำเป็นสองส่วน และใช้ส่วนของเขาไปซื้อทุ่งหญ้าที่ตอนล่างของแม่น้ำแดง แม้ว่านางจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเผ่าจิตวิญญาณพรสวรรค์ก็ตาม เขาจำได้เพียงว่าได้สัญญาไว้กับนางว่าเขาจะจบการหมั้นหมาย ดังนั้นเขาจึงไม่สนคำนินทาต่อว่าของผู้คน ขอร้องให้ใต้เท้าสังฆราชทำลายสัญญาหมั้นหมาย แม้ว่าเรื่องพวกนี้จะดูงี่เง่าในตอนนี้และเขาก็กำลังพยายามที่จะเอาหนังสือสัญญาคืนมา...
ทำเรื่องผิดพลาดไปบ้างก็ไม่สำคัญ ลืมบางอย่างไปบ้างก็ไม่สำคัญ ที่สำคัญคือจำบางอย่างได้เท่านั้นก็พอ
Support your favorite authors and translators in webnovel.com