ส่วนที่ 2 ตอนที่ 087

ตอนที่ 87 โจวทงต้องรู้ว่าหลิวชิงเคยทำอะไรไว้

แสงอรุณค่อยๆ สาดส่อง แต่ไม่มีลมพัด ยอดอ่อนข้าวฟ่างที่เพิ่งสูงเลยหัวเข่าจึงไม่ขยับ

เซวียเหอคลายมือขวาออก แขนข้างที่ขาด ไม่มีโลหิตไหลออกแล้ว เขาค่อยๆ เก็บกระบี่เจ็ดเล่มขึ้นจากพื้นดิน แล้วเสียบเข้าฝักกระบี่ที่สะพายอยู่ด้านหลัง กระบวนการทั้งหมดทำให้เห็นความเจ็บปวดบนใบหน้าอันซีดขาวของเขาเป็นระยะ เห็นชัดว่าการเคลื่อนไหวง่ายๆ สำหรับเขาในตอนนี้ ยากลำบากเป็นอย่างยิ่ง

ซูหลีกับเฉินฉางเซิงขี่กวางพื้นเมืองจากไปแล้ว แต่เขายังไม่ไปไหน กลับนั่งลงเนื่องจากอาการบาดเจ็บ พลางนึกถึงเรื่องราวต่างๆ

หลังผ่านงานชุมนุมไม้เลื้อยและการสอบใหญ่ เฉินฉางเซิงก็มีชื่อเสียงขจรกระจายขยายออกจากเมืองจิงตูไปไกล จดหมายที่ท่านพี่เซวียสิ่งชวนเขียนให้เขาก็เคยพูดถึงเด็กหนุ่มคนนี้เป็นพิเศษ ทำให้รู้ว่าเด็กหนุ่มเป็นหัวหน้าสำนักฝึกหลวงอายุน้อยที่สุดเท่าที่เคยมีมา เป็นตัวแทนของนิกายหลวงกับเชื้อพระวงศ์ในการเจรจากับจักรพรรดินีศักดิ์สิทธิ์ก็ว่าได้ ซึ่งเด็กหนุ่มควรฝึกตนอยู่ในสวนโจวจึงจะถูก เหตุใดจู่ๆ ก็มาปรากฏตัวอยู่ทางตอนเหนือของเมืองเทียนเหลียงพร้อมซูหลีได้เล่า?