ส่วนที่ 1 ตอนที่ 196

ตอนที่ 196 ลมฝนแปดทิศ เกิดจากศิลาดำ

มันไม่มี จึงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

ไม่มีเรื่องของโชคชะตาเช่นนี้ ดังนั้นย่อมไม่ปรากฏเรื่องการท้าลิขิตพลิกโชคชะตาเช่นกัน

เฉินฉางเซิงมองดูคำพูดท่อนสุดท้ายของบันทึกฉบับดังกล่าว เงียบไปพักใหญ่ ไม่สามารถอธิบายอารมณ์ได้ ยินดีอยู่บ้าง แต่สิ่งที่มากกลับเป็นความอ้างว้างเสียยิ่งกว่า คำพูดของหวังจือเช่อปานอสนีบาตสายหนึ่ง ดังสะเทือนเลื่อนลั่นระเบิดอยู่ในห้วงสมองเขา แต่สิ่งที่น่าเสียดายคือ นั่นไม่ใช่สายฟ้าฤดูใบไม้ผลิ ไม่ได้นำพาน้ำฝนฤดูใบไม้ผลิที่ชุ่มชื้นย่ำพื้นดิน ในทางกลับกัน มันยิ่งเหมือนเสียงระฆังเสียงหนึ่ง ที่ทำให้เขาตื่นจากความเพ้อฝันไม่มีจริง

คำพูดนี้ทรงพลังอย่างยิ่ง สำหรับเขาแล้ว มันไม่มีความหมายใดๆ...ไม่ ไม่ได้มีเพียงสมุดบันทึกเล่มนี้...จากความตั้งใจที่แน่วแน่ในการสู้คัดค้านกับความเป็นตายมาหลายปี เฉินฉางเซิงไม่ได้ใช้เวลามากเท่าไรในการสงบจิตใจ ทั้งนี้เขายืนยันว่านี่ไม่ใช่ทั้งหมดของหนึ่งคืนในหอหลิงเยียน