ส่วนที่ 1 ตอนที่ 134

ตอนที่ 134 ฟังเสียงลมในป่าใหญ่ (ตอนปลาย)

พื้นที่ของป่าต้มเวลากว้างขวางอย่างยิ่ง ทว่าสำหรับบรรดาผู้ฝึกบำเพ็ญที่ชำระล้างกระดูกสำเร็จแล้ว เดินเพียงไม่นาน สิ่งสำคัญที่จะผ่านด่านป่าตงชิงผืนนี้ไปขึ้นอยู่กับการใช้ดวงจิตเสาะแสวงหาทางเดินเส้นนั้น ด้วยเหตุนี้จึงต้องมีความมั่นใจในการเดินออกป่าที่กว้างใหญ่ไพศาลนี้ก่อนเท่านั้น ผู้เข้าสอบถึงจะเริ่มเข้าป่า ในทางกลับกันเหตุผลก็เฉกเช่นเดียวกัน ผู้เข้าสอบเมื่อเข้าป่าแล้วโดยพื้นฐานจะมีความมั่นใจว่าเขาสามารถเดินออกจากป่ากว้างใหญ่ไพศาลแห่งนี้ได้ เพียงแค่ดูจากเวลายาวสั้นแค่นั้นเอง

ข่าวคราวที่มาจากสนามประลองยุทธ์ทำให้ผู้คนในตำหนักประจักษ์อักษรตกตะลึงเล็กน้อย เหมาชิวอวี่หยิบสมุดลงทะเบียนขึ้นมา พบว่าเวลาของเฉินฉางเซิงตั้งแต่เริ่มถอดดวงจิตจนถึงเข้าไปในป่ากว้างใหญ่ไพศาล สุดท้ายแล้วใช้เวลาสั้นกว่าเหลียงปั้นหูเล็กน้อย เฉินหลิวอ๋องที่มองอยู่ข้างๆ จึงเอ่ยด้วยความตกตะลึง “คาดไม่ถึงว่าดวงจิตของเฉินฉางเซิงจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้”

“ถ้าหากดวงจิตแข็งแกร่งเช่นนี้ เพราะเหตุใดจึงชำระล้างกระดูกไม่สำเร็จ”