ตอนที่ 51 ว้าวุ่นเล็กน้อย
ประตูของหอตำราเปิดอยู่ ถังซานสือลิ่วกลับตั้งใจปีนเข้ามาทางหน้าต่าง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเขาเกียจคร้านหรือเป็นเพราะสาเหตุอื่น หากเป็นเวลาปรกติ การปีนหน้าต่างคงเป็นเรื่องง่ายอย่างยิ่งสำหรับเขา แต่วันนี้กลับลำบากยากเย็น เขานั่งอยู่บนพื้น หายใจออกมาด้วยความยากลำบาก ไอออกมาสองสามที
“เจ้าบาดเจ็บจริงๆ” เฉินฉางเซิงเดินไปถึงด้านหน้าของเขาจึงนั่งยองๆ ต้องการที่จะจับชีพจรของเขา
ถังซานสือลิ่วทัดทานมือเขาไว้ กล่าวว่า “ข้าไม่เป็นไร เพียงแค่ง่วงนิดหน่อย”
เฉินฉางเซิงรู้ว่าสิ่งที่เขาเอ่ยออกมาไม่เป็นเรื่องจริง แต่เจ้าเด็กคนนี้ก็คล้ายกับง่วงอย่างยิ่ง จึงพิงผนังกำแพงเช่นนี้ หลับตาลงและหลับไปอย่างเงียบๆ
แสงอาทิตย์อ่อนๆ ด้านนอกหน้าต่าง ส่องกระทบบนใบหน้าของถังซานสือลิ่ว ทำให้ใบหน้าของเขาขาวซีดยิ่งกว่าเดิม
เฉินฉางเซิงส่ายศีรษะเบาๆ ไปหยิบผ้าห่มผืนบางจากห้องข้างๆ คลุมบนร่างกายของเขาอย่างเบามือ
แสงท้องฟ้าค่อยๆ ชัดเจน กาลเวลาหมุนไปเชื่องช้า ลั่วลั่วพาเซวียนหยวนผ้อไปสวนร้อยหญ้าแปรเปลี่ยนเป็นคนของนาง มีบางอย่างจะมอบหมายให้เขา
Support your favorite authors and translators in webnovel.com