1743 เผากระดาษ

1743 เผากระดาษ

“ฮ่าๆๆ ช่างเป็นเด็กที่อวดดีเสียเหลือเกิน! ถึงขั้นกล้าพูดแบบนี้ออกมาหน้าวิหารนักบวช เจ้าไม่คิดจะเห็นเหล่าผู้อาวุโสท่านอยู่ในสายตาเลยใช่ไหม?” มู่หยวนชุนหัวเราะ

เพราะเหล่าผู้อาวุโสแห่งวิหารนักบวชนั้นล้วนแล้วแต่ใช้เวลานานหลายต่อหลายปีในการฝึกฝนวิชาโอสถมา

ไม่ว่าจะเป็นเผ่ามนุษย์หรือเผ่าอสูร สุดท้ายแล้วนักหลอมโอสถมันก็คืออาชีพที่ต้องใช้เวลาฝึกฝนตัวอย่างมากอาชีพหนึ่ง เป็นเรื่องที่ทุกผู้คนต่างรู้ดี

แต่เย่หยวนกลับมาพูดจาอวดดีเช่นนี้!

เรื่องนี้ทำให้เหล่าอสูรหนุ่มทั้งหลายต่างหันมาชี้หน้าเย่หยวนและว่ากล่าวไปต่างๆ นาๆ

ไม่ใช่ว่าเย่หยวนนั้นเกิดอยากอวดดีขึ้นมา แต่เป็นเพราะว่าเขาอยากจะยืมพลังของวิหารนักบวชมากจริงๆ เขาจึงเลือกที่จะดึงดูดความสนใจผู้หลักผู้ใหญ่ของวิหารมาให้ได้

เพราะเหล่าอัจฉริยะทั่วๆ ไปจะมีปัญญาพูดแบบนี้หรือ?

เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว เขาก็ต้องทำตัวเองให้เด่นมากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อให้เหล่าผู้อาวุโสในวิหารนักบวชได้เห็นความสามารถ!

ถึงแม้ตอนนี้เขาจะยังไม่มีปัญญาไปพูดเรื่องความสามารถใดๆ ก็ตาม