ตอนที่392 ดังนั้น...โปรดให้อภัยด้วย
นี่เป็นหนึ่งในกระบวนท่าของพันดอกเหมยร่ายรำ ‘ตัดหัว’
เย่หยวนสร้างกระบวนท่านี้ขึ้นโดยคาดไม่ถึงเลยว่าสักวันที่เขาต้องใช้ท่านี้กับตัวเอง
เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าการแทรกซึมอันไร้ร่องรอยของตนจะถูกจับได้อย่างไม่คาดคิดเช่นนี้
แต่หากเย่หยวนสามารถย้อนเวลากลับไปได้ เขาก็ยังเลือกที่จะแทรกซึมเข้ามาในเมืองหลวงเช่นเดิมอย่างไม่ลังเล เพื่อช่วยเหลือชีวิตของเหล่าสหายตน
จงยืนเคียงกับความยุติธรรม…แม้จะต้องเผชิญหน้ากับคนนับล้านก็ตาม!
เมื่อมองตนเองที่ถูกห่อหุ้มด้วยกลีบดอยเหมยนับไม่ถ้วน เย่หยวนก็ยิ้มออกมาอย่างขมขื่นโดยไม่ตั้งใจ
เขาคิดเพียงว่าหลังจากเกิดใหม่ได้ปีครึ่ง ในท้ายที่สุดเขากลับต้องมาตายอีกครั้ง
ในชีวิตก่อนหน้าเขาโชคดีมากพอที่สามารถหลบหนีความตายมาได้ นั้นเป็นเพราะจี้เฉินหยังเข้ามาปกป้องเขา…
เมื่อเย่หยวนหลับตาลงเพื่อรอความตายที่อยู่เบื้องหน้า เสียงวายุกลีบดอกเหมยที่กำลังโหมกระหน่ำใส่ร่างของเขาจู่ๆ ก็สลายหายไปในพริบตา
ท่าทางของเย่หยวนในขณะนี้อดที่จะงุนงงไม่ได้เลย พร้อมกล่าวถามอย่างเยือกเย็นว่า
“นี่มันหมายความว่าอย่างไร…จอมราชาเหวดารา?”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com