552 วิงวอน

บทที่ 552 วิงวอน

หมิงเวยรู้ดีว่านางอาจอยู่ได้อีกไม่นาน

โชคชะตาของนางไม่ได้อยู่ที่นี่ และวันหนึ่งนางจะต้องกลับสู่โลกของนางเอง

นางไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน อาจจะสามสิบปี หรือสิบปี แปดปี แต่นางจะกลับไปแน่นอน

สิ่งนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความตั้งใจของนาง ดังนั้นนางจึงไม่อยากให้คำมั่นสัญญา

เพราะนางไม่สามารถให้ได้

นางทำได้เพียงสนองความปรารถนาของเขาในช่วงเวลาที่นางอยู่เท่านั้น พยายามทำให้เขามีความสุขให้นานที่สุด

บางครั้งนางเองก็คิด หากต้องกลับไปจริงๆ คงจะดี

นางรู้ว่าเขามีชีวิตอยู่จนถึงเวลานั้น และแม้ว่านางจะกลับไปก็ยังสามารถเห็นเขาได้

แต่พูดไปมันง่าย ระยะเวลากว่าหกสิบปีนั้นช่างยากเย็นเหลือเกิน

หากเป็นไปได้ นางหวังว่าวันหนึ่งเมื่อนางจากไป เขาจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้อีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นแต่งงานมีลูก สนุกกับชีวิตให้มีความสุขก็เพียงพอแล้ว

แน่นอน บางทีสวรรค์อาจเมตตานาง ให้นางได้ใช้เวลาร่วมกันกับเขานานขึ้น

ทุกอย่างยังไม่แน่ชัด

โชคชะตาคือสิ่งที่น่าเกลียดที่สุด บางครั้งรู้สึกว่าสามารถเอาชนะมันได้ ได้ลิ้มรสผลลัพธ์ที่หอมหวาน บางครั้งพบว่าทุกอย่างไม่สามารถสั่นคลอนได้จึงทำได้แค่อดทน