บทที่ 530 แยกแยะชี่
ทั้งสี่คนลงไปที่ชั้นสอง
เจ้าหน้าที่เฝ้าอยู่คารวะ “ใต้เท้า”
เจี่ยงเหวินเฟิงถาม “แม่นางหมิงจะทำอย่างไร”
หมิงเวยพูด “นำหมึกชาดกับพู่กันมา”
เจี่ยงเหวินเฟิงเหลือบมอง ซึ่งทางเจ้าหน้าที่ทราบดีจึงลงไปยังชั้นล่าง ไม่นานก็กลับมาพร้อมของ
สิ่งนี้มีอยู่ทั่วไปในเสวียนตูกวาน
หมิงเวยรับหมึกและพู่กันแล้ววาดบนพื้นรอบศพของอวี้หยาง
หนิงซิวมองดูอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามว่า “ค่ายกลหรือ”
“อืม” หมิงเวยวาดด้วยความรวดเร็ว และพริบตาเดียวนางก็วาดเสร็จจากนั้นก็วางพู่กันแล้วบอกว่า “อันที่จริงตามเหตุผลแล้วกลิ่นอายในบาดแผลจะหายไปอย่างรวดเร็ว และแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะระบุตัวฆาตกรด้วยสิ่งนี้ แต่เหตุผลที่ครั้งนี้ใช้ได้เพราะเจดีย์กงเต๋อนั้นพิเศษ การเคลื่อนไหลของชี่ที่นี่ถูกปิดกั้นซึ่งเป็นสาเหตุทำให้ศพที่ถูกเก็บรักษาไว้ที่นี่สามารถเก็บรักษาได้เป็นเวลานาน”
เจี่ยงเหวินเฟิงเลิกคิ้ว เขานึกถึงคำเตือนของเสวียนเฟยในตอนนี้กำลังยกศพออกไปเมื่อกลางวัน
เขาหมายความว่าอย่างนี้หรือ หากเขาเป็นคนฆ่า เขาจะกล่าวเตือนทำไม
“เอาล่ะ เริ่มกันเลย! ”
นางหยิบยันต์ออกมาแล้วสะบัดมันออกไป
Support your favorite authors and translators in webnovel.com