449 พวกอันธพาล

บทที่ 449 พวกอันธพาล

“อาจารย์” เจี่ยงเหวินเฟิงเข้ามาในห้องหนังสือ

ฟู่จินถูจมูกที่กลายเป็นสีแดงแล้วจาม จากนั้นก็พูดเสียงเบา “เจ้ามาดูอาการป่วยข้าหรือ! ”

“ขอรับ ได้ข่าวว่าท่านป่วย” เจี่ยงเหวินเฟินเห็นฟู่จินเป็นเช่นนั้นก็แปลกใจ “ยังไม่ถึงช่วงเปลี่ยนฤดู เหตุใดท่านถึงป่วย”

ฟู่จินเอาผ้าเช็ดหน้าปิดจมูกแล้วพูดว่า “เจ้าพูดเหมือนจะทานข้าวแต่ไม่หิว” Comment by นัชชา ตั้งประจักษ์ภักดี: 饭点不会饿ไม่แน่ใจคำแปล

เจี่ยงเหวินเฟิงคุ้นเคยกับนิสัยส่วนตัวของอาจารย์ผู้นี้จึงถามออกไปทั้งที่สีหน้าไม่เปลี่ยน “ได้ยินว่าท่านไปจวนหลู่เซียงแล้วป่วยหรือ”

“ใช่” ฟู่จินถอนหายใจ “ยืนอยู่หน้าจวนหลู่เซียงกลางค่ำกลางคืนจะไม่ป่วยได้อย่างไร”

“เกิดอะไรขึ้นหรือขอรับ”

“จะอะไรอีกล่ะ ไท่จื่อจะถูกลงโทษ! ”

ใช่ เมื่อไม่นานมานี้ไท่จื่อรับเรื่องการรักษาแม่น้ำ ผลลัพธ์กลายเป็นตัดสินใจด้วยตนเองไม่ปรึกษาใครและดำเนินการโดยไม่ได้รับอนุญาต ทำให้ฮ่องเต้โกรธมากจนไม่อยากคุยกับเขา

สำหรับเรื่องนี้ ฟู่จินไปที่จวนหลู่เซียงหลายครั้งติดต่อกัน

คนเหล่านั้นพูดว่าไท่จื่อมีอาจารย์เช่นนี้ช่างโชคดีมาก

เจี่ยงเหวินเฟิงเปลี่ยนคำพูดในใจ