414 หิมะตกหนัก

บทที่ 414 หิมะตกหนัก

บรรยากาศในจวนเงียบสงัด

จงซู่ยืนขึ้นทันที “เจ้าพูดว่าอะไรนะหิมะปกคลุมทั่วพื้นดินเช่นนี้หูเหรินจะบุกมาได้อย่างไร”

ฤดูหนาวนี้ไม่ใช่พวกเขาที่ลำบาก แต่หูเหรินก็ลำบากเช่นกัน หลายปีมานี้ทั้งสองฝ่ายมีการกระทบกระทั่งกัน แต่จะมีการสงบศึกชั่วคราวในฤดูหนาวแล้วค่อยกลับมาอีกทีหลังพ้นปลายปี

ทหารผู้นั้นตอบว่า “เรียนท่านแม่ทัพเมื่อหนึ่งชั่วยามก่อนหน้านี้ทหารของหูเหรินได้ลอบโจมตีเนินกรวด รายงานนี้เป็นเรื่องจริงขอรับ!”

ทหารยื่นรายงานให้ท่านแม่ทัพ จงซู่คว้ามัน และคลี่ออกกวาดสายตาอ่านอย่างรวดเร็ว

กัวสวี่ตกตะลึงเขาเอนหน้าเข้าไปดูใกล้ๆ ถึงได้รู้สาเหตุ ในช่วงฤดูร้อนเกิดการนองเลือดที่เขาเทียนเสินในเป่ยหู จากนั้นองค์ชายเจ็ดแห่งเผ่าหมาป่าหิมะนามซูถูก็ออกมารวมทั้งแปดเผ่าให้เป็นหนึ่ง

ทั้งแปดเผ่าถูกแยกออกจากกันเป็นเวลานาน แต่ละเผ่ามีความบาดหมางกันและเข้ากันไม่ได้เพื่อรวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์ซูถูจึงได้ยกกระบี่ขึ้นสังหารคนธรรมดาจนทุ่งหญ้ากลายเป็นสีแดง