398 แม่ทัพ

บทที่ 398 แม่ทัพ

เจตนาของตระกูลจงที่ล่อเขามาที่นี่คืออะไรกันแน่ เสวียนชื่อซ่อนตัวอยู่ในจวนแม่ทัพคิดจะทำอะไรกันแน่ ยังมีกำลังลับอื่นที่ซ่อนอยู่อีกหรือไม่ ล้วนไม่มีผู้ใดรู้ได้

หยางชูไม่มีความอดทนที่จะอยู่ในไป๋เหมินเซี่ยจริงๆ เขารออีกฝ่ายเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ เป็นการดีกว่าที่จะให้โอกาสพวกเขา

ยามฝึกซ้อมจะถูกแยกออกจากสภาพแวดล้อมที่เป็นอิสระ สายตาของเหล่ากองทัพฝ่ายซ้ายจึงไม่สามารถจ้องมองพวกเขาได้ตลอดทาง เช่นนั้นไม่ว่าคนเหล่านี้จะมีเจตนาดี หรือมุ่งร้ายล้วนมีพื้นที่ให้แสดง ทำงานหนักเพียงครั้งเดียวก็สบายไปตลอด

หนิงซิวแสดงความคิดเห็นว่า “เจ้าลำบากแค่ครั้งเดียวสบายไปตลอดอาจสามารถกวาดเรียบได้ทั้งหมด แต่พวกเราก็สามารถถูกจัดการได้เช่นกัน”

หยางชูไม่พอใจ “ศิษย์พี่ข้ามีเรื่องหนึ่งจะขอร้อง”

“พูดมาได้เลย”

“ลิ้นอาบยาพิษ[footnoteRef:1]ของท่านเอาไว้ใช้กับศัตรูได้ แต่อย่าเอามาใช้กับฝั่งตนเอง” [1: ลิ้นอาบยาพิษ : คนปากเสีย ชอบเสียดสีคนอื่น]

“ข้าแค่พูดความจริงเท่านั้น”

“ความจริงของท่านเปรียบได้กับยาพิษแม้แต่ตนเองก็วางยาพิษด้วย!”