366 คำโกหก

บทที่ 366 คำโกหก

ซูถูไม่อยากจะเชื่อ “ท่านเอาชีวิตประชาชนมาขู่ข้างั้นหรือ”

หมิงเวยพูดอย่างเกียจคร้าน “ทำไม แปลกงั้นหรือ”

แน่นอนว่าใช่! คนจงหยวนไม่ได้เป็นคนมีคุณธรรมหรอกหรือ ยิ่งไปกว่านั้นหลายวันมานี้ พวกเขาไม่รู้ว่ามีคนเลี้ยงสัตว์มากเท่าไรบนท้องถนนนางก็เลือกเลี่ยงมาโดยตลอดไม่เคลื่อนไหวอะไรเลย!

“วันนี้กับวันนั้นไม่เหมือนกัน” หมิงเวยดูเหมือนจะรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่จึงพูดว่า “ฆ่าคนเลี้ยงสัตว์เหล่านั้นมันง่าย แต่กระโจมของพวกเขาไม่ง่ายที่จะจัดการ เพราะสามารถเผยร่องรอยได้ ตอนนี้องค์ชายเจ็ดไล่ตามจนมาอยู่ตรงหน้าแล้ว ข้าเลยทำได้เพียงใช้ประโยชน์สักหน่อยจริงหรือไม่”

สิ้นเสียงเสียงร้องของเด็กหญิงตัวเล็กๆ ก็ดังขึ้นในกระโจมตามด้วยเสียงร้องขอความเมตตาของสตรี

ซูถูตวัดแส้อย่างดุเดือดและพูดอย่างโกรธเคือง “เสียทีที่ข้ามองท่านสูงไป ที่แท้ท่านก็เป็นคนเลวไร้ยางอาย!”

หมิงเวยยิ้ม “หากเป็นคนเลวแล้วได้มีชีวิตอยู่ต่อข้าก็ไม่สนใจ องค์ชายเจ็ด ท่านรีบตัดสินใจเถอะจะเพิกเฉยต่อชีวิตของประชาชนหรือปล่อยพวกเราไป”