192 ตามหาคน
บทที่ 192 ตามหาคน
จี้เสียวอู่เดินไปพูดเรื่อยเปื่อยไปว่า “ข้าไม่ได้บอกไปหรือว่าวิธีนี้มันยากที่จะหาคนเจอหากถูกคนลักพาตัวไป พวกเราไม่ใช่มือปราบนะไม่สามารถค้นบ้านของผู้คนได้...”
สระฉางเล่อในวันนี้นอกจากจะมีการขายของมีคนออกมาเล่นแล้วยังมีเจ้าหน้าที่จำนวนไม่น้อยอยู่ด้วย
บนฝั่งริมทะเลสาบมีศพจำนวนมากดึงดูดผู้คนให้มาชมด้วยความอยากรู้อยากเห็น ในบางครั้งสมาชิกในครอบครัวที่จำได้ว่าศพนั้นคือครอบครัวของตนเองก็ร้องไห้ออกมาเสียงดัง
หมิงเวยถอนหายใจถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นทันทีหลังจากเข้ารับตำแหน่งใต้เท้าเจี่ยงงอาจจะมีปัญหาใช่หรือไม่ อย่างไรก็ตามเขาคงไม่สนใจอย่างแน่นอน
ในบรรดาเจ้าหน้าที่หมิงเวยจำเงาของคนคุ้นเคยได้และเข้าไปทักทาย “ใต้เท้าเหลย”
เหลยหงหันกลับมาแล้วเห็นว่าเป็นนางจึงคารวะ “แม่นางหมิงเหตุใดท่านถึงมาที่นี่งั้นหรือ”
หมิงเวยตอบ “เพื่อนร่วมชั้นของข้าหายตัวไปเจ้าค่ะข้าเลยออกมาตามหา”
เหลยหงถามทันที “เพื่อนของท่านมีนามว่าอะไรหรือไม่แน่ว่าอาจตามหาเจอแล้ว”
“นางมีนามว่าเว่ยเสี่ยวอัน” หมิงเวยคิดแล้วพูดต่ออีกว่า “ได้ยินว่าคุณหนูจากจวนเฉิงเอินโหวก็หายตัวไปด้วยจริงหรือไม่”
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com