ตอนที่ 262

ตอนที่ 262 เสียใจสิ่งที่ได้ทำ ใครก็อย่ามีเรื่องกับบอส

“อืม” ฟู่อวิ๋นเซินตอบ “เก็บได้นาน วางใจได้ ยังไม่หมดอายุ”

อิ๋งจื่อจินเก็บตลับยาลงกระเป๋าเสื้อของตัวเอง ไม่พูดอะไร

เธอก็เคยทำยาที่คล้ายกันแบบนี้ ยุ่งยากมาก

โดยทั่วไปถ้าไม่ใช่อาการบาดเจ็บอย่างรุนแรงหลายครั้ง เช่น ถูกแทงทะลุอวัยวะภายใน กระดูกสะบักหัก เป็นต้น ก็ไม่มีทางต้องใช้ยาชนิดนี้

พอนึกถึงตรงนี้อิ๋งจื่อจินก็เงยหน้ามองตรงอกเสื้อของฟู่อวิ๋นเซินพลางครุ่นคิด

เธอเคยสำรวจแขนของเขา ไม่มีแผลเป็นอะไร

แต่โดยทั่วไปตรงแขนก็ไม่มีทางมีบาดแผลที่รุนแรง

สายตาของเธอเปิดเผย อีกทั้งฟู่อวิ๋นเซินเป็นคนความรู้สึกไวมาตลอด ไม่มีทางที่จะไม่สังเกตเห็น

ดวงตาดอกท้อโค้งมน เขายิ้ม “เด็กน้อย ทำไมจ้องพี่ชายแบบนั้นล่ะ”

“อ่อ” อิ๋งจื่อจินละสายตา “เห็นหล่อดี”

“...”

ใช้ได้ รู้จักโต้ตอบกับเขาแล้ว

“พี่ชายขอใบอนุญาตพกปืนให้แล้ว” ฟู่อวิ๋นเซินก็แค่แหย่เธอเล่น เข้าเรื่องสำคัญกว่า “ครั้งหน้าถ้าเจอเรื่องแบบนี้อีกก็ชักปืนได้เลย”

“ฆ่าคนผิดกฎหมาย” อิ๋งจื่อจินจัดทรงผม แต่น้ำเสียงยังคงจริงจัง “ฉันรักษากฎหมาย”