บทที่ 9 ภารกิจจากระบบ (1)

บทที่ 9 ภารกิจจากระบบ (1)

"เปิดระบบ"

เมื่อออกคำสั่งในใจแล้วหน้าจอแบบที่เธอเห็นเมื่อตอนหัวค่ำก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง

ซีหลินกดเข้าไปที่หน้าข้อมูลส่วนตัว

------------------------------------------------------------------------------------------------

ชื่อ หลี่ซีหลิน คะแนน -2,800

Level 0 -2,800 /10,000

สิทธิในการเปิดไฟล์ข้อมูลวันนี้ 3 ไฟล์ คะแนนฟรีที่เหลือ 10

ประวัติ

------------------------------------------------------------------------------------------------

"สิทธิในการเปิดดูข้อมูลกลับมาเป็นสามแล้วเหรอ แต้มก็กลับมาเป็นสิบแต้ม" ซีหลินพึมพำด้วยความสงสัย จำได้ว่าเมื่อตอนหัวค่ำเธอใช้แต้มไปห้าแต้ม เปิดดูไฟล์ข้อมูลของคนไปสองคน ตอนนี้จำนวนสิทธิในการดูกลับมาครบสามเหมือนเดิมแล้ว ทั้งคะแนนฟรีที่ใช้ได้ก็กลับมาเต็มสิบ

"หรือมันเริ่มเข้าวันใหม่แล้วเริ่มนับสิทธิ์ใหม่เหรอเพกาซัส"

"ใช่" เสียงจักรกลเอ่ยตอบอย่างราบเรียบ

"ว้า เสียดายจัง เสียไปฟรีๆตั้งหนึ่งสิทธิกับห้าคะแนน"

"ว่าแต่ว่าระบบจะเริ่มนับสิทธิใหม่ทุกเที่ยงคืนเหรอ" เธอเอ่ยถามสิ่งที่ตัวเองคาดเดา เพราะดูจากนาฬิกาข้อมือ ตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบจะตีหนึ่งแล้ว

"ใช่ เวลา 0.00 น. สิทธิและคะแนนที่ไม่ถูกใช้จะโดนลบออกและเริ่มมอบสิทธิและคะแนนฟรีใหม่ทั้งหมด"

"อันที่ไม่ใช้ก็ทบให้หน่อยไม่ได้เหรอ จะรีบลบทิ้งทำไม" ซีหลินอดพูดต่อรองไม่ได้ แต่ระบบก็เงียบกริบไม่ตอบอะไร

กลัวว่าวันพรุ่งนี้จะเกิดเรื่องอะไรทำให้เธอพลาดการใช้สิทธิเปิดดูไฟล์ข้อมูลอีก จึงตัดสินใจว่าคืนนี้จะดูให้ครบทั้งสามสิทธิไปเลย

เธอเปิดหน้าต่างไฟล์ข้อมูล พบว่ามีภาพไฟล์ข้อมูลเต็มสามสิบช่องแล้ว และรูปภาพคนที่เคยมีเมื่อตอนหัวค่ำ ก็ถูกรูปภาพใหม่ก็เข้ามาแทนที่เกือบหมด

คราวนี้หน้าจอเป็นภาพของแก๊งเงินกู้ เจ้าหน้าที่ตำรวจ กลุ่มของซ่งเว่ยหนาน หมอ พยาบาล เจ้าพนักงานโรงพยาบาล และพี่ชายของเธอ คะแนนเปิดไฟล์ที่มากที่สุดคือซ่งเว่ยหนานที่ต้องใช้คะแนน 888,888 คะแนนรองลงมาคือพี่ชายของเธอ ต้องใช้คะแนนเปิดดู 78,587

ส่วนคะแนนที่น้อยที่สุดคือหนึ่งคะแนน เป็นไฟล์ของเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลคนหนึ่ง นอกจากคนของซ่งเว่ยหนานและแก๊งเงินกู้ที่มีคะแนนค่อนข้างสูง คนอื่นๆจะมีคะแนนที่ต้องเปิดแค่หลักหน่วยถึงหลักร้อยเช่นเดิม

ยิ่งมองความแตกต่างของตัวเลขก็ยิ่งสงสัย

"จะเป็นไปได้ไหม ไฟล์ของตัวละครที่มีชื่อในนิยาย หรือคนที่ใกล้ชิดกับตัวละครนั้นจะมีคะแนนเปิดไฟล์ที่สูงกว่าคนทั่วไปที่ไม่มีบทบาทอะไรในนิยายเรื่องนี้"

เห็นระบบเงียบไม่ตอบอะไร ซีหลินก็ไม่เซ้าซี้ เธอตั้งประเด็นเรื่องนี้เอาไว้ วางแผนว่าจะคอยสังเกตและรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมอีกทีภายหลัง ตอนนี้เธอตัดสินใจกดดูข้อมูลไฟล์ของวันนี้ให้ครบสามสิทธิก่อน

เมื่อตอนเย็นเธอลองกดไฟล์ที่มี สองคะแนนกับสามคะแนนไปแล้ว คราวนี้ก็เลยเลือกกดไฟล์ที่มี หนึ่งคะแนน สี่คะแนน และห้าคะแนน เพื่อลองดูว่าคะแนนต่างกัน ข้อมูลมีความแตกต่างกันหรือเปล่า

ไฟล์ห้าคะแนน

----------------------------------------------------------------------

ชื่อ กัวฮวาเยี่ยน

อายุ 22 ปี

ความเสียใจในรอบหนึ่งเดือน

วันที่ 11 เดือน เมษายน ปี 20XX เวลา 01.15 น. ลื่นล้มตกบันไดที่อาคารพักผู้ป่วยพิเศษ ทำให้ข้อเท้าเคล็ด

220 คะแนน

----------------------------------------------------------------------

"220 คะแนน!!" ซีหลินอุทานด้วยความดีใจ ในที่สุดก็เจอไฟล์ที่มีคะแนนให้แล้ว แถมมากถึงสองร้อยยี่สิบคะแนนอีกด้วย!!

เดี๋ยวนะ วันที่ 11 เดือน เมษายน ปี 20XX นี่ไม่ใช่วันนี้เหรอ! แล้วเวลา 01.15 ก็อีกห้านาทีต่อจากนี้นี่!!

หญิงสาวรีบลุกออกจากเตียงแล้ววิ่งออกไปนอกห้อง เธอจำหน้าพยาบาลคนนี้ได้ เป็นพยาบาลคนที่เอายาก่อนนอนมาให้พี่ชายกิน เธอน่าจะเป็นพยาบาลประจำวอร์ดที่ซีหลินกับพี่ชายพักอยู่

ตอนนี้เป็นเวลาตีหนึ่ง ผู้คนต่างหลับพักผ่อน บรรยากาศรอบตัวตอนนี้เงียบสนิท ซีหลินไม่แน่ใจว่าพยาบาลคนนั้นจะเกิดอุบัติเหตุที่ไหน เธอจึงวิ่งไปดูที่บันไดทางขึ้นลงของตึกนี้ซึ่งเป็นตึกผู้ป่วยพิเศษที่เขียนไว้ในไฟล์ข้อมูล

อาคารนี้เท่าที่ซีหลินมองผ่านๆตอนเดินเข้ามา เหมือนว่าจะมีความสูงห้าชั้น เธอไม่แน่ใจว่าพยาบาลจะเกิดอุบัติเหตุที่ชั้นไหน แถมเวลาก็ไม่มีมากนัก เธอจึงลองเดาสุ่มวิ่งไล่ดูจากชั้นสามที่ตัวเองอยู่ตอนนี้ขึ้นไปชั้นห้าดูก่อน พอไม่เจอใครก็วิ่งลงมาใหม่เป้าหมายครั้งนี้คือวิ่งไล่จากชั้นห้าลงไปถึงชั้นหนึ่ง แต่พึ่งถึงชั้นสามก็ได้ยินเสียงอุทานด้วยความตกใจของหญิงสาวดังขึ้นมาจากข้างล่าง

ซีหลินวิ่งไปตามเสียงลงไปถึงชั้นหนึ่งก็เจอพยาบาลกัวฮวาเยี่ยน นั่งกองอยู่ที่พื้นกุมข้อเท้าของตัวเองเอาไว้ด้วยสีหน้าเจ็บปวด เพื่อนพยาบาลของเธอที่มาด้วยกันอีกหนึ่งคนรีบเข้ามาดูอาการ วินิจฉัยเบื้องต้นว่าอาจจะข้อเท้าเคล็ด จากนั้นก็ไปเรียกคนมาช่วยพยุงพาเธอไปทำการรักษา

เรื่องราวเกิดขึ้นเร็วมาก ซีหลินได้แต่ยืนเคว้งอยู่ที่ชั้นพักบันไดด้วยความเสียดาย

เธอกดเปิดระบบขึ้นมาใหม่ กดดูไฟล์ของพยาบาลกัว หน้าจอก็ปรากฏว่า

----------------------------------------------------------------------

ชื่อ กัวฮวาเยี่ยน

อายุ 22 ปี

ความเสียใจในรอบหนึ่งเดือน

ลื่นล้มตกบันได ทำให้ข้อเท้าเคล็ด

ไม่มีคะแนน

----------------------------------------------------------------------

"ไม่มีคะแนนแล้วอะ น่าเสียดายจังเลย ทำไมมันเฉียดฉิวอย่างนี้เนี่ย" ซีหลินบ่นพึมพำขณะอ่านข้อมูลในไฟล์

"พอเหตุการณ์เกิดขึ้นแล้ว แก้ไขความเสียใจไม่ทัน คะแนนก็หายไปด้วยเลยสินะ แย่จัง"

"เดี๋ยวนะ? ทำไมเนื้อหาที่พยาบาลกัวตกบันไดข้อเท้าเคล็ดมันเหมือนสั้นลง ที่อ่านเมื่อครู่เหมือนจะบอกวันเวลาสถานที่ด้วยนี่นา ตอนนี้กลับไม่มีแล้ว "

"เพกาซัส?" ซีหลินเอ่ยถามกับระบบอีกครั้ง

"เลเวลศูนย์ ไม่สามารถดูความเสียใจในอดีตได้"

"ผ่านไปแค่หนึ่งนาทีก็เป็นเรื่องอดีตไปแล้วเหรอ…แล้วความเสียใจที่แสดงในไฟล์ตอนนี้ไม่ใช่อดีตเหรอ"

"ไม่ใช่"

"อ๋อ…คุณพยาบาลคงยังเสียใจที่หกล้มอยู่ เป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นในปัจจุบันอะไรงี้ใช่หรือเปล่า" ซีหลินวิเคราะห์ตามความเข้าใจ

"แต่ว่ามีการแบ่งประเภทความเสียใจในอดีต ความเสียใจในปัจจุบันด้วยเหรอเพกาซัส แบ่งไปแล้วได้อะไรอะ" เธอนึกประโยชน์ของการแบ่งหมวดพวกนี้ไม่ออก รู้แค่ว่าถ้าเป็นความเสียใจในอดีตคงกลับไปแก้ไขไม่ได้ ก็คงไม่มีคะแนนให้อยู่แล้ว ต่อให้รู้แล้วก็ไม่รู้จะเอาไปทำอะไร

ซีหลินกลับเข้ามาในห้องแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงอีกครั้ง แต่ก็เกิดหวาดระแวงขึ้นมาว่าไฟล์ข้อมูลต่อไปที่จะเปิดนี้จะเกิดเวลาเฉียดฉิวอย่างเมื่อกี้หรือเปล่า

แต่ก็คิดว่า คงไม่มีคนพบเจอความเสียใจช่วงตีหนึ่งวันเดียวกันนี้หลายคนนักหรอกนะ แต่เพื่อกันไว้ก่อน เธอเลยลุกขึ้นนั่งเตรียมตัวให้พร้อม ถ้าคนที่เปิดต่อไปมีเรื่องเกิดขึ้นในเวลาใกล้ๆนี้ ก็จะได้วิ่งได้ทัน และเผื่อว่าจะได้เข้าไปช่วยเขาได้สะดวก หญิงสาวจึงเลือกเปิดไฟล์ของคนที่ทำงานอยู่โรงพยาบาล ซึ่งพวกเขาน่าจะอยู่ในละแวกนี้ เพราะโอกาสที่เธอจะตามหาเขาเจอน่าจะง่ายกว่าไฟล์ของคนที่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน

-----------------------------------

ต้องใช้4คะแนนเพื่อเปิดไฟล์

ท่านต้องการเปิดหรือไม่

ตกลง ยกเลิก

-----------------------------------

"ตกลง"