บทที่ 8 ซ่งเว่ยหนาน (1)

บทที่ 8 ซ่งเว่ยหนาน (1)

นิยายที่เป็นโลกใบนี้ ชื่อเรื่องจักรพรรดินีภาพยนตร์ภรรยาสุดที่รักของสามีแห่งชาติ ซึ่งเป็นนิยายรักน้ำเน่าที่ซีหลินอ่านเมื่อวานนั้นมีสามเล่มจบ เธอพึ่งอ่านจบแค่เล่มแรก เนื้อหาหลักๆคือช่วงที่นางเอกกลับมาเกิดใหม่แล้วใช้ความทรงจำที่มีมาแย่งคู่หมั้น และกำจัดตัวร้ายอันดับสองอันดับสามอย่างหลี่ซีหลินให้พ้นทาง คำพูดที่กล่าวถึงซ่งเว่ยหนานนั้นมีไม่มาก เมื่อคืนซีหลินอ่านจบเล่มหนึ่งก็เผลอหลับไป เธอจึงได้รู้แค่ชะตาชีวิตของหลี่ซีหลินและครอบครัวเท่านั้น ส่วนเนื้อหาอื่นๆตั้งแต่เล่มสองขึ้นไปเธอก็รู้เล็กน้อยจากคำโปรยไม่กี่บรรทัด แล้วก็ไม่ได้รู้อะไรอีก

อย่างเช่นเรื่องของซ่งเว่ยหนานเธอก็ไม่รู้ ในเนื้อหาเล่มหนึ่งยังไม่มีการปรากฏตัวของเขา มีพูดถึงเล็กน้อยบอกว่าเป็นมหาเศรษฐีหนุ่มหล่อที่มีฐานะเท่าเทียมกับพระเอก ส่วนที่รู้ว่าเขาจะมาเป็นคู่แข่งความรัก ก็เพราะคำโปรยในเล่มสอง ส่วนที่เธอเจอเขาครั้งแรกแล้วจำได้ว่าผู้ชายคนนี้คือใคร ก็เป็นเพราะความทรงจำจากเจ้าของร่าง ซึ่งเคยเห็นเขาห่างๆตามโอกาสต่างๆ

แต่สายตาของเจ้าของร่างจะคอยจับจ้องแค่เหอยี่หานเท่านั้น ทำให้ภาพของผู้ชายคนอื่นในความทรงจำล้วนพร่าเบลอ ต้องตั้งใจทบทวนความทรงจำให้มาก จึงจะนึกออกว่าเขาคนนี้คือใคร

แม้ซีหลินจะไม่รู้ว่าเนื้อหาเล่มสองเล่มสามเป็นอย่างไร แต่จากประสบการณ์ที่อ่านนิยายน้ำเน่ามามากมาย จุดจบของตัวร้าย หรือตัวรองที่เข้าไปเป็นคู่ต่อสู้ด้านความรักของพระเอกนางเอก มักจะมีจุดจบที่ไม่ดีนัก

ซีหลินรู้สึกขอบคุณซ่งเว่ยหนานและเพื่อนอีกสองคนของเขาที่มาช่วยเธอกับพี่ชายเอาไว้ในครั้งนี้มาก เธอจึงไม่อยากให้เขาต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับพระเอกนางเอกจนต้องเจอจุดจบแย่ๆเลย แต่เธอก็ไม่รู้จะห้ามเขาอย่างไร

ด้วยความกระวนกระวาย ไม่ได้คิดให้ละเอียดนัก หลังจากที่หลี่อี้เทียนและซ่งเว่ยหนาน รวมทั้งชายหนุ่มอีกสองคนที่พวกเขาแนะนำตัวกันทีหลังว่าคนหนึ่งเป็นเลขาส่วนตัว และอีกคนคือคนขับรถและบอดีการ์ดของซ่งเว่ยหนาน พูดคุยขอบคุณกับเรียบร้อยแล้ว ซีหลินก็เอ่ยออกมา

"ท่านประธานซ่งฉันขอข้อมูลติดต่อคุณไว้ได้ไหมคะ"

คำพูดของเธอทำให้ชายหนุ่มทั้งหลายนิ่งไป เลขาหม่า หม่าเจิ้นตงกระแอมออกมาแล้วแอบมองมาทางซีหลินอย่างทึ่งๆในความกล้าหาญของเธอ

ซีหลินไม่รู้ว่าคนอื่นๆกำลังเข้าใจผิดคิดว่าที่เธอขอข้อมูลติดต่อของซ่งเว่ยหนานเป็นเพราะเธอต้องการจีบเขา เห็นซ่งเว่ยหนานนิ่งเงียบไม่ได้ตอบอะไรเธอจึงถามอีกครั้ง

"ฉันขอข้อมูลติดต่อคุณไว้ได้ไหมคะ ถ้าสถานการณ์เหมาะสมฉันมีอะไรบางอย่างอยากจะบอกคุณ"

เลขาหม่าถึงกับส่งเสียงโอ้โหในใจ ไม่คิดว่าหญิงสาวจะรุกแรงขนาดนี้ แต่ทึ่งก็ส่วนทึ่งเขาเองก็มีงานต้องทำ เลขาหม่ากำลังจะก้าวออกมาปฏิเสธคำขอแทนเจ้านายอย่างที่เคยทำบ่อยๆ แต่ซ่งเว่ยหนานก็ส่งเสียงตอบออกมาเสียก่อน

"ได้ครับ" เขากล่าวตอบอย่างสุภาพแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือ ออกจากกระเป๋า เปิดหน้าแอปพลิเคชันวีทอล์คแล้วส่งให้ซีหลินสแกนข้อมูลติดต่อด้วยสีหน้าเป็นมิตร

ซีหลินกล่าวขอบคุณแล้วรีบสแกนข้อมูลติดต่อเขาเอาไว้ทันที

จากนั้นเธอกับพี่ชายก็ค้อมศีรษะขอบคุณพวกเขาทั้งสามอีกครั้ง หลี่อี้เทียนแจ้งว่าวันหลังจะขออนุญาตใช้ช่องทางติดต่อที่ได้มานี้มาขอนัดเลี้ยงอาหารพวกเขาเพื่อเป็นการขอบคุณ

จุดประสงค์ที่พูดเช่นนี้ แน่นอนว่าเขาต้องการเลี้ยงอาหารเพื่อเป็นการขอบคุณผู้มีพระคุณทั้งสามจริงๆ และเป้าหมายอีกอย่างก็เพราะต้องการแก้ไขภาพลักษณ์ให้น้องสาว พยายามชี้ให้เห็นว่าที่น้องไปขอวีทอล์คจากซ่งเว่ยหนานนั้นเพียงอยากได้ข้อมูลติดต่อเพื่อจะตามไปขอบคุณพวกเขาทีหลังเท่านั้น

คำพูดของเขาแม้ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มทั้งสามเชื่ออย่างสนิทใจ แต่เมื่อประกอบกับ สายตาที่หลี่ซีหลินมองกลับมานั้นเต็มไปด้วยความบริสุทธิ์จริงใจ ดูไม่มีเรื่องชู้สาวปะปนอยู่เลยก็ทำให้ชายหนุ่มทั้งสามแอบสงสัยในข้อสรุปของตัวเองก่อนหน้านี้พอสมควร

เมื่อรถพยาบาลเคลื่อนออกไปแล้ว รถที่เลขาหม่าโทรสั่งไปตั้งแต่ช่วงแรกที่เส้นทางถูกพวกแก๊งเงินกู้ปิดกั้นก็มาถึง

เหตุการณ์ทั้งหมดทางฝั่งซ่งเว่ยหนานก็คือ พวกเขาขับรถออกจากโรงแรมมาตามปกติ รถคันก่อนหน้าของพวกเขาคือรถของพี่น้องตระกูลหลี่ และรถอีกสองคันของพวกแก๊งเงินกู้ จากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ที่แก๊งเงินกู้ขับรถไปปิดทางหน้าและข้างหลังขวางรถของพี่น้องหลี่เอาไว้ พวกของซ่งเว่ยหนานจอดรออยู่ไกลๆ พวกเขาไม่แน่ใจว่าเรื่องราวเป็นมายังไงจึงนั่งรอดูเหตุการณ์ก่อน

เลขาหม่าไม่แน่ใจว่าเรื่องนี้จะจบเมื่อไหร่ เกรงว่าจะเสียเวลา จึงโทรสั่งให้รถอีกคันขับมารอรับที่ถนนอีกฟากเตรียมพร้อมไว้ก่อน ตอนที่รอให้รถมารับ เหตุการณ์ก็ดำเนินต่อไปถึงจุดที่รุนแรง ทั้งหลี่อี้เทียนและหลี่ซีหลินถูกกระชากออกมาจากรถเพื่อรุมทำร้าย เห็นว่าคนที่ถูกทำร้ายเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง และเกือบจะถูกพวกมันลากไปทำมิดีมิร้ายที่พงหญ้าข้างทาง ชายหนุ่มทั้งสามจึงรีบลงจากรถมาช่วยเหลือ แล้วเรื่องก็เป็นไปอย่างที่เราได้เห็นกันแล้ว

"ดูเหมือนสถานการณ์ตระกูลหลี่จะแย่มากจริงๆนะครับ ถึงขั้นลูกชายลูกสาวถูกแก๊งเงินกู้ดักมาทวงหนี้อย่างโหดเหี้ยมแบบนี้"

"มันต้องการแค่ทวงเงินกู้จริงๆงั้นเหรอ" ซ่งเว่ยหนานพูดออกมาเบาๆ

แม้รถของพวกเขาจะจอดอยู่ไกลออกไป บทสนทนาที่หลี่อี้เทียนโต้เถียงกับอันธพาลพวกนั้นก็ได้ยินขาดๆหายๆ แต่เมื่อคิดถึงวิธีการที่รุนแรงและโหดเหี้ยมเกินไป พวกมันจะลากผู้หญิงมาข่มขืนที่ข้างทางด้วยซ้ำ คนที่อยากได้เงินคืนจะทำต่ำช้าขนาดนี้เลยเหรอ อีกอย่างตระกูลหลี่ก็พึ่งล้มละลายมาได้แค่หนึ่งเดือนเท่านั้น ก็ไม่ใช่ว่าจะติดค้างหนี้มายาวนานจนพวกมันสุดทนเสียหน่อย

"เจ้านายคิดว่ามีเหตุผลอื่นเกี่ยวข้องงั้นเหรอครับ"

"เรื่องนี้มันผิดปกติตั้งแต่ที่ตระกูลหลี่ถูกบังคับล้มละลายอย่างรวดเร็วเกินเหตุแล้วล่ะ รากฐานของธุรกิจก็ไม่ได้แย่ แค่เพราะเหตุการณ์ไฟไหม้โรงงานครั้งหนึ่ง ทั้งๆที่ประกันอัคคีภัย ประกันค่าเสียหายต่างๆก็มี กลับส่งผลกระทบร้ายแรงกลายเป็นเรื่องใหญ่จนบริษัทล้มละลายในเวลาแค่หนึ่งเดือน"

"จะให้ผมลองสืบดูหน่อยไหมครับ"

"อืม สืบดูสักหน่อยก็ดี" เขาตอบรับแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูหน้าจอวีทอล์คที่มีข้อมูลเพื่อนคนใหม่เพิ่มเข้ามา

"โทรหาผู้บัญชาการไช่ บอกให้เขาจัดการเรื่องนี้ให้ดีด้วยล่ะ ใครทำผิดอะไรก็ต้องรับโทษอย่างนั้น"

"ได้ครับผมจะรีบจัดการ"