0370 เมืองไป่เหอ

บทที่ 370 เมืองไป่เหอ

จินเฟยเหยาพลันเดือดดาลจนสามารถทำได้ทุกอย่าง ที่นี่ไม่มีคนอื่น ผู้ใดจะรู้ว่ามุกลวดลายสดใสเสียหายอย่างไร จะฆ่าคนปิดปากหรือจะรีบจากไปทันที

ในเวลานี้เอง พลันมีคนปรากฎตัวออกมาเงียบๆ “เยี่ยจื่อ ทำไมเจ้ามาอยู่ที่นี่ได้?”

พอสตรีเผ่าปิศาจผู้นี้เห็นผู้มาใหม่ก็ยิ้มแย้มอย่างยินดี ว่ายไปฉุดดึงคนผู้นั้นแล้วเอ่ยว่า “ท่านลุงจาง ข้ากำลังดึงมุกลวดลายสดใส จู่ๆ คนผู้นี้ก็โผล่มาจากด้านข้างตะโกนเสียงดังทำให้ข้าตกใจจนมือพลาด ไม่ได้มุกลวดลายสดใสมา ตอนนี้กำลังเจรจาเรื่องชดใช้ค่าเสียหายอยู่”

คนที่ถูกนางเรียกว่าท่านลุงจางมองจินเฟยเหยาแวบหนึ่ง “เจ้าจะชดใช้อย่างไร?”

จินเฟยเหยาตอบด้วยสีหน้าจริงใจ “ข้ายินดีชดใช้ตามเจตนาของคุณหนูเยี่ยจื่อ เพียงแต่ข้าเพิ่งมาถึงที่นี่ ในตัวยังไม่มีหญ้าวิญญาณและยา ค่อยเป็นค่อยไปได้หรือไม่?”

“ยามังกรคำรามก็ไม่มีสักเม็ด?” คนผู้นี้แปลกประหลาดอยู่บ้าง คิดไม่ถึงว่าจะมีคนยากจนถึงขั้นนี้ แทบจะเรียกว่าขอทานได้