เจ้าเรือนแก้ว

ข้ามห้วงรัตติกาล

ตอน1... เจ้าเรือนแก้ว

ย้อนกลับไปครั้นสมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานีที่มีความเจริญรุ่งเรือง หลังจากการศึกการสงครามโลกครั้งที่สองได้เริ่มสงบลง

การค้าขายกับชาวต่างชาติ จากหลากหลายเชื้อชาย มีหลายประเทศเข้ามาติดต่อค้าขายกับชาวสยาม

โดยทางเรือเป็นเส้นทางหลักในการติดต่อค้าขาย เส้นทางการสัญจรส่วนใหญ่ผ่านแม่น้ำเจ้าพระยา

ผ่านออกทางคลองท่าจีน ออกไปยังตลาดท่าจีน

ชุมชนท่าจีน ผู้คนส่วนไกลเป็นชาวจีนจากโพ้นแดนไกล เข้ามาตั้งรกรากค้าขาย

ตลอดจนมีลูกหลานกับหญิงสาวชาวอโยธยาหลายคน กลายเป็นเมืองพี่เมืองน้องที่มีความสัมพันธ์ อันดีต่อกัน

กล่าวถึงอาเจ้กเจ้าขายร้านขายน้ำชา และซาลาเปา หมั่นโถว อาหารของชาวจีนเข้ามาค้าขาย

เผยแพร่จนเป็นที่รู้จักของชุมชนย่านนั้น ว่ามีฝีมือทางด้านการชงชา และน้ำชาที่เลิศรส ตลอดจนอาหารต่างๆ

มากมายที่ขึ้นชื่อว่าเลิศรสยิ่งนัก คงหนีไม่พ้น ซาลาเปา หมั่นโถว ไก่ดำต้มยาจีน

ถือว่าเป็นอาหารขึ้นเหลาของชุมชนท่าจีนแถวนั้น

วันนี้ก็เช่นกันมีกองคาราวานพ่อค้าคนจีนมาขึ้นเทียบท่า นำเอาอาหารแห้งและเสื้อผ้า ตลอดจนของกินของใช้มากมายนำมาวางจำหน่าย โดยตั้งเป็นร้านค้าแผงลอยในตลาดท่าจีนนั่นเอง

ไม่แพ้ขบวนคาราวานพ่อค้าชาวอินเดียที่นำเอาผ้าไหมอินเดียสวยๆ มาวางแข่งขันประชันมากมาย ซึ่งสวยไม่แพ้ผ้าไหมของชาวจีนเลย วันนี้ตลาดท่าจีนดูคึกคักไม่น้อย

และที่จะขาดเสียไม่ได้ผ้าไหม ผ้าไหมทอทางภาคเหนือที่ขึ้นชื่อ.." เรือนไหมแก้ว "..โดยมีแม่ค้าสาวสวยนำมาตั้งวางขายอยู่สามคน

การแต่งกายด้วยชุดชาวเหนือที่โดดเด่น แตกต่างจากชาวอโยธยาแต่งกายไปเสียจนสิ้นเชิง แต่ก็เป็นจุดเด่นดึงดูดชาวบ้านให้มาซื้อได้ไม่น้อย

"เจ้านาง!!.. เจ้านางเจ้าค่ะ"

"อะไรของเจ้า? .. เบาๆ หน่อยซิแม่สีลา เดี๋ยวชาวบ้านแถวนี้เขาก็ได้ยินกันหมดหรอก "..

"จริงเจ้าค่ะเจ้านาง!..แม่สีลานี่จริงๆ เชียว คุยกันไว้แล้วเชียวก่อนออกมาไม่ให้เรียกเจ้านาง..เจ้าไม่กลัวอาญาจะลงหลังรึแม่สีลา!!" ..

"ก็ข้าลืมตัวนี่แม่ราณี!! "..พูดกลางบิดตัวเป็นเกลียวไปมา เหมือนรู้สึกผิด

"เอาเถอะ..เจ้าก็พูดคุยเบาๆ กันหน่อยก็แล้วกัน.. ขืนเจ้ายังหลุดพูดคำเรียกเราว่าเจ้านางออกมาอีก คราวหน้าเจ้าจักไม่ได้ติดตามเรามาเที่ยวยังเมืองอโยธยาอีกเลยแม่สีลา"

"โถๆ..อย่าให้ถึงกระนั้นเลยเจ้าค่ะ..เจ้านาง..เอ่อ!!..อุ้ย!! "..

"เจ้านี่กระไร!!..เป็นคนพูดยากเสียจริงเชียวแม่สีลา "..

"อิฉันขอโทษเจ้าค่ะ..เจ้านาง"

"พอๆ ..เจ้าหยุดพูดเถอะ ..มันจะยิ่งไปกันใหญ่ สรุปเจ้าจะเรียกเราแบบนี้ใช่ไหม..เราจะได้ให้เจ้ากลับเรือนไปเสียก่อน" ..

"ไม่!!.. ไม่นะเจ้าค่ะ..เจ้านางอิฉันยังไม่อยากกลับ ยังไม่ทันได้ดูบ้านเมืองของชาวอโยธยาเลยเจ้าค่ะ.. เอ่อ!!..แม่หญิงเรือนแก้วเจ้าค่ะ"

"แม่ราณีดูทีรึ!!..พี่สีลานี่ก็กระไรเลอะเทอะจริงเชียว ..แผนของเราจะแตกจะโดนท่านพ่อจับได้ก็ครานี้ "..

*******************************************