บทที่ 7 เลี้ยงสาย
การกลับมาจากบ้านของภีม ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งสอง เริ่มมีการเปลี่ยนแปลง แต่ภีมก็ยังคงอยู่ภายใต้การควบคุมเหมือนนักโทษอยู่ดี
วันต่อมาที่คณะมีนัดเลี้ยงสายรหัส ซึ่งบวกกับชั่วโมงเรียนในวันนี้ไม่เยอะมาก ทำให้ช่วงบ่ายรุ่นพี่ปี 2 จึงได้นัดน้องๆปี 1 ไปรวมตัวกันในห้องเรียนที่ว่างจากการสอน
"ไอ้ภีม น้องรหัสมึงโคตรสุด น่ารักเชี่ยๆ"
"มึงหมายถึงน้องเฟิร์น อืม…ก็น่ารักดี"
"อะไรว่ะมึง ปกติถ้าเห็นผู้หญิงตัวเล็ก น่ารักๆ มึงรีบวิ่งหางตั้งเข้าใส่เลย อ๋อออ…กูรู้ล่ะ ตอนนี้มึงมีผัว..อุ๊บ"
ภีมรีบปิดปากเพื่อนตัวดี ก่อนจะพูดขู่ให้หยุดพูด
"ถ้ามึงยังไม่หยุด กูจะให้ไอ้เสือพาเพื่อนมาข่มขืนมึง"
"สัด เดี๋ยวนี้อะไรๆก็อ้างแต่ชื่อพี่เสือ ตกลงมึงยอมรับแล้วใช่ไหมว่าพี่เสือเป็นผัวมึง"
"ไอ้แดน…"
เกือบจะได้วางมวยกับเพื่อนรัก เสียงคนที่เป็นผู้ดูแลกิจกรรมก็เรียกให้ไปรวมกลุ่มเพื่อบอกถึงการเลี้ยงสายและกิจกรรมระหว่างพี่กับน้องที่จะทำต่อไป หลังจากการประชุมและกิจกรรมจบ สายรหัสของภีมจึงได้พูดคุย นัดแนะที่ๆจะไปเลี้ยงสาย สรุปจบลงที่ร้านนั่งชิวๆแถวมหาลัย ภีมส่งข้อความไปบอกเสือถึงการเลี้ยงสายกับร้านที่ไป จึงมีข้อความสั้นๆกลับมาว่า
'อืม' ภีมกรอกตามองบน ถ้าจะพิมพ์มาแค่นี้มึงไม่ต้องพิมพ์ก็ได้ไอ้ขี้เก๊ก
จนถึงเวลาที่นัด ที่ร้าน ภีมกับเพื่อนและรุ่นน้องก็เริ่มทะยอยมากันเกือบครบ วันนี้เขารู้สึกเหมือนได้ออกจากคุก ได้ใช้ชีวิตแบบที่เคยทำ มันดีใจและโหว่งแปลกๆ เพราะปกติข้างตัวเขาจะมีเงาของอีกคนคอยตามอยู่ตลอดเวลา
"ไอ้ภีมมม ผัวไม่มาแค่นี้ซึมเลยนะมึง"
"สัดแดน มึงไม่ยุ่งเรื่องของกูจะตายห่าไหม"
"555 โอ๋ๆๆ เพื่อนล้อเล่น"
"เออ พี่ภีม ขอโทษนะคะ พอดีเฟิร์นลืมของไว้ที่รถ รบกวนพี่ไปเป็นเพื่อนหน่อยได้ไหมค่ะ เพื่อนเฟิร์นไปห้องน้ำยังไม่กลับมาเลย ตอนนี้มันก็มืดแล้วด้วยเฟิร์นไม่กล้าไปคนเดียว"
"ได้ครับ ไปๆๆ น้องรหัสมึง ดูเเลดีๆหน่อยสิว่ะ"
ภีมเหนื่อยใจกับความเจ้ากี้เจ้าการของเพื่อนตัวดี จนต้องตบรางวัลด้วยการกระทืบเท้าหนักๆไปเต็มแรงทีหนึ่ง ก่อนจะเดินตามน้องรหัสไปที่รถตามคำขอ ทั้งคู่เดินมาจนถึงที่จอดรถของร้าน เฟิร์นเดินไปหาของในรถ ซึ่งก็นานซะจนคนรอเริ่มรอไม่ไหว
"เฟิร์น หาเจอไหม"
"พี่ภีม มันติดอยู่ในซอกเบาะอะค่ะ เฟิร์นเอาไม่ออก"
ภีมถอนหายใจ ก่อนจะเดินตามไปช่วย น้องรหัสของเขากำลังนั่งหั่นข้าง ก้มๆเงยๆ เอามือล้วงไปข้างเบาะคนขับตรงที่วางของติดกับเบรกมือ
"ไหนเดี๋ยวพี่ดูให้ เฟิร์นหาอะไร"
"กล่องของขวัญอะคะ เฟิร์นทำหล่นอันหนึ่ง พอดีตั้งใจจะเอามาให้พี่ๆ ทุกคน"
"งั้นลุกออกมาครับ พี่จะดูให้"
หญิงสาวลุกออกมาตามคำบอก ปล่อยให้คนเป็นพี่เข้าไปหาของให้แทน ภีมพยายามปรับเบาะถอยหน้าหลัง เพื่อดึงเอาของน้องรหัสออกมา ไม่นานก็เจอ แต่พอเขาจะลุกออกหญิงสาวกลับดันเข้าไว้ที่เบาะแล้วขึ้นมานั่งค่อมบนตัก
"เฟิร์น!?"
"ขอบคุณนะคะพี่ภีม กล่องนี้เฟิร์นให้พี่ภีมนะคะ"
น้องรหัสสาวสวยหยิบสร้อยคอราคาแพงออกมาจากกล่อง เธอแกะตะขอแล้วโน้มตัวลงมาเพื่อจะสวมสร้อยคอเส้นนี้ให้กับพี่รหัส
ปัง!
เสียงทุบหลังรถดังลั่น คนในรถตกใจสะดุ้งจนรีบผลักออกจากกัน
"ไอ้เสือ!"
เสือที่มองดูทั้งคู่อยู่ เขาไม่พูดอะไรสักคำ แต่สายตาและการกระทำคงบ่งบอกได้ว่ากำลังไม่พอใจและโกรธอย่างมาก คนที่มาเงียบๆก็จากไปแบบเงียบๆ ภีมรีบวิ่งตามคนที่กำลังโมโหไป ถึงแม้น้องรหัสจะเรียกให้กลับมา เขาก็ไม่สนใจจะหันหลังกลับไปมอง
"เสือ มึงฟังกูก่อน"
เสือยังคนเดินไปเงียบๆไม่สนใจคนข้างๆที่กำลังพูดขอร้อง
"เสือ มึงฟังก่อนสิว่ะ เป็นเหี้ยอะไร!"
คนหน้านิ่งหยุดเดินแล้วหันมามอง ภีมกำลังจะอธิบาย แต่เสือผลักเขาล้มลงกำลังจะลงไปต่อย แต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีใครอีกคนมาห้ามไว้
"ใช้กำลังกันอีกแล้วนะพวกมึง"
นนท์คู่อริที่ไม่ถูกหน้ากับเสือเลยสักครั้ง เข้ามาห้ามดึงมือเขาไว้ ก่อนจะไปประคองร่างที่นั่งกับพื้นให้ลุกขึ้น เสือได้แต่กัดฟันกรอดๆ กำหมัดไว้แน่น ก่อนเดินเข้าไปในร้าน
"เจอมึงทีไรมีเรื่องทุกที"
นนท์มองคนหน้าเศร้าอย่างสังเวช มันกับไอ้เสือตกลงยังไงกันแน่ เขาเริ่มจะไม่เข้าใจความสัมพันธ์ที่คลุมเครือนี้ จนอยากจะพิสูจน์บางอย่าง
"ไอ้เสือโกรธมึงเรื่องอะไร"
ภีมสายหัวไม่ตอบอะไรกลับไป
"พวกมึงเนี่ยน่า งั้นมานี้ เดี๋ยวกูช่วย"
นนท์ลากคนหน้าหง่อยเข้ามาในร้าน เมื่อแดนเพื่อนของภีมจมาเห็น จึงได้ชวนนนท์มานั่งด้วยกัน ซึ่งแน่นอนเขาไม่ปฏิเสธ ตั้งแต่เข้ามา ภีมเอาแต่เหลือบมองไปที่เสือที่นั่งกับกลุ่มเพื่อนและรุ่นน้องน่าจะเป็นสายรหัสเหมือนกัน ก็คงมาเลี้ยงสายที่ร้านนี้เหมือนกัน
"ไอ้ภีม มึงเป็นไรเนี่ย ไม่สนุกเหรอว่ะ"
"เปล่าๆ มึงไม่ต้องมายุ่งกับกูหรอก"
ภีมกระดกแก้วเหล้าที่นนท์ยื่นให้ขึ้นดื่มโดยไม่ได้สนใจคนรอบข้างเลย นนท์ยื่นมาให้กี่แก้วก็ดื่มจนหมด สายตาเขามองไปที่เสือตลอด จนเห็นหญิงสาวใส่เดรสเกาะอกสีดำ เดินเข้าไปใกล้นั่งเบียดจนแทบจะสิงกัน เธอพยายามออดอ้อนให้เสือดื่มเหล้าที่เธอเอามาให้ เสือโอบเอวคอดแล้วก้มลงไปกระซิบข้างหูหญิงสาว ภีมที่มองดูอยู่จึงรีบลุกพรวดจากโต๊ะตรงไปหาทั้งคู่ทันที
"เฮ้ย เดี๋ยวๆมึงจะไปไหน"
แดนร้องห้ามแต่ไม่ทัน ภีมเดินเซไปจับแขนหนา แล้วผลักหญิงสาวให้ถอยออกไป
"นี่แก! ทำอะไร"
เธอโมโห พุ่งเข้ามาจะตบหน้าคนที่กำลังไม่ได้สติ แต่ถูกเสือจับมือแล้วดันออกไป
"เสือ จะห้ามเราทำไม มันมาผลักเราก่อนนะ"
"แล้วใครใช้ให้มายุ่งกับผัวชาวบ้านห๊ะ!"
"อะ อะไรนะ!"
หญิงสาวอ้าปากค้างและเพื่อนๆพร้อมกับน้องรหัสของเสือต่างก็ทั้งตกใจกับคำพูดของภีม แต่เพื่อนสนิทบางคนของเสือดูไม่ได้แปลกใจอะไร เพียงแต่ไม่คิดว่าภีมจะกล้าเปิดตัวแรงขนาดนี้
"ตกลงว่า ยังไงกัน เสือกับมัน…"
"อืม ตามนั้น…งั้นเดี๋ยวกูพามันกลับก่อน เมาเหมือนหมา"
เสือพูดตอบหญิงสาว และหันไปคุยกันเพื่อน ก่อนจะพยุงคนเมาเดินออกไปจากร้าน ทิ้งภาระไว้ให้เพื่อนสนิท ต้องคอยตอบคำถามทั้งเพื่อนทั้งรุ่นน้องที่ต่างอยากรู้ในความสัมพันธ์ของทั้งคู่
ส่วนโต๊ะของภีม นนท์ที่มองเสือกับภีมอยู่ตลอดเวลา เขาเริ่มมั่นใจอะไรบางอย่าง จึงทำให้ความร้ายกาจผุดออกมาจากใบหน้าเจ้าเล่ห์นี้ แดนเองที่เห็นภีมออกไปกับเสือจึงไม่ได้เป็นห่วงอะไร หรืออยากตามไป เขาควรจะปล่อยให้เป็นเรื่องของคนสองคนจะดีกว่า
"อือออ กูเดินไม่ไหวแล้ว"
"อย่าบ่น กูกำลังลงโทษมึง"
คนเมาถูกลากตัวแทบปลิว จนมาถึงรถ Porsche718 ที่คุ้นเคย เสือเปิดประตูดันอีกคนเข้าไปด้านใน ก่อนเขาจะขึ้นรถอีกฝั่งเข้ามา สตาร์ทรถเปิดแอร์
"เสืออออ"
คนเมาเข้ามาคลอเคลียซบไหล่แกร่ง มือไม้เริ่มอยู่ไม่สุขปัดป่ายไปทั่ว
"ภีม หยุดมึงจะทำอะไร"
"มึงเดินหนีกู ฮึ…แล้วกอดคนอื่น"
เสือถอนหายใจ เขากำลังไม่เข้าใจตัวเองและไม่เข้าใจอีกคนแต่ก็พอจะเดาการกระทำบางอย่างได้ไม่ยาก
"กูกำลังลงโทษมึง ที่มึงแอบไปเอากับคนอื่น"
"เปล่า…กูไม่เอา…น้องเขาเข้ามาเอง…อึก…กูจะผลักออก แต่มึงมา"
เสือตั้งใจฟังสิ่งที่อีกคนพูด เขาก็จะพอเข้าใจได้เรื่องภีมกับน้องรหัสคนนั้น เพราะผู้หญิงสมัยนี้เข้าหาผู้ชายก่อนก็มีเยอะ แต่การที่มันไปนั่งกินเหล้าข้างคู่อริของเขา นั่นทำให้เขาโกรธยิ่งกว่า
"ต่อไป ถ้าจะกินเหล้า ต้องมีกูอยู่ด้วย…เข้าใจไหม
"อือออออ"
คนเมาพยักหน้าตอบรับก่อนจะขยับขึ้นมานั่งค่อม แต่เสือจับเอาไว้ได้ทัน
"มึงจะทำอะไร เดี๋ยว! ไอ้ภีมมึงใจเย็น อึก…"
ภีมกดปากลงมาเม้มจูบ ขบกัดเบาที่ปากล่าง ก่อนจะเริ่มหนักหน่วงขึ้นจนกลิ่นเหล้าคลุ้งไปทั่วปาก
"ภีม…หยุด กลับไปถึงห้องก่อน"
คนไม่มีสติ ไม่ได้สนใจคำห้ามปรามสักนิด เขายังคงมีอารมณ์ที่มากกว่าจะดับไหว
"เสือ…เอากูได้ไหม ห้ามไปเอาคนอื่นได้ไหม"
เสืออึ้งไปกับคำเชิญชวนป่นคำสั่งนี้ คนตรงหน้าปลุกอารมณ์ดิบเถื่อน และ ทำให้เซ็กซ์กลายเป็นความตื่นใจจนใจเขาเต้นระรัว ซึ่งมันไม่เคยเกิดขึ้นกับใครมานานแล้ว
"ภีม…มึง จิ…แล้วอย่ามาโทษกูทีหลังละกัน"
เสือปลดตะขอกางเกงรูดซิบลง จับส่วนที่ตั้งแข็งออกมา ปรับเบาะให้นอนลง ก่อนจะกดศีรษะของภีมลงไปดูดอมมัน
"อมให้กูก่อน ถ้ามึงอยากเสร็จ"
ภีมก้มลงดูดมันอย่างว่าง่าย ริมฝีปากดูดอมขึ้นลง บางทีก็ใช้ลิ้นไล่ชิมรสฝาดสลับกันไป คนถูกทำแทบคลั่งเขาขย้ำกลุ่มผมนุ่มระบายความเสียวซ่าน พร้อมส่งเสียงครางอย่างพอใจ
"อ๊าาา เสียวชิบ ดูดเเรงๆ ซี๊ดดดด"
ยิ่งได้รับคำชมคนทำยิ่งปรนเปรอให้สุดแรง ปากบางห่อรัดท่อนแข็งขยับเข้าออกรัวๆ คนเสือแทบเสร็จ
"ซี๊ดดดด พอๆๆ เดี๋ยวแตก มึงมานี่"
เสือรีบถอดกางเกงคนตัวขาว อุ้มขึ้นมานั่งหันหน้าเข้าหาทับบนตัก เขาจ่อแท่งกายไว้ด้านหลังอีกคน พยายามถูไถยัดมันเข้าไปในช่องทวาร ภีมให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี เขายกก้นขึ้นให้มันสามารถเข้าไปได้ง่าย ก่อนจะเป็นคนก้มมันเข้าไปด้านในรูเอง
"อึ เจ็บ มันใหญ่"
"หึ…มึงจะรีบยัดเข้าไปทำไม"
แขนขาวโอบรอบคอแกร่ง ใบหน้าห่างกันไม่ถึงคืบ ภีมขยับปากพูดบางอย่างจนทำให้เสือถึงกับอดกลั้นอารมณ์ไม่อยู่
"กูอยากเป็นของมึงแค่คนเดียว ได้ไหม…อ๊ะ!"
ภีมสะดุ้งจนหน้าเชิด เมื่อเสือกระแทกสวนขึ้นมาเต็มแรง โชคดีว่าที่ลานจอดรถของร้านไม่ค่อยมีคนเดินพลุกพล่าน แต่ถึงจะมีคนอย่างเสือก็ไม่เคยสนใจใครอยู่แล้ว เพราะคนที่น่าสนใจกำลังเด้งรับแรงกระทุ้งที่สอดใส่อยู่บนตักเขา
"อ๊าาา เสือ เเรงอีก"
คนพูดก้มลงไปดูดหัวนมของอีกคนเพื่อเร่งอารมณ์ ก้นขาวก็เด่งรับแท่งร้อนที่สวนใส่ขึ้นมาไม่หยุด
"ซี๊ดดด ภีมอย่าเลีย กูเสียว"
ยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุ ภีมดูดหัวนมพร้อมกับเอาลิ้นเลียวนจนเปียกชุ่ม
"ภีม อย่ายั่วกู กลับไปมึงไม่ได้นอนแน่'
"หึ…แล้วใครอยากนอน"
"ภีม…เชี่ยเอ้ย กูจะเสร็จแล้ว"
เสือบีบก้นขาวขย้ำจนแทบติดคามือ กดมาให้แนบกับของเขาลงไปอีก ท่อนเอ็นร้อนกระแทกถี่ๆดังลั่น มันแรงและรัวจนภีมใกล้จะเสร็จเช่นเดียวกัน มือเรียวจึงเร่งสาวชักของตัวเองตามเเรงกระแทกไปด้วย
"เสือออ ไม่ไหวแล้ว อ๊ะๆๆ จะแตกแล้ว อ๊าาาาา"
"ซี๊ดดด ภีม….อ๊าาาาา"
น้ำขุ่นเหนียวไหลเลอะหน้าท้องแกร่ง และ ฉีดเข้าไปในรูทวารจนหมด ทั้งคู่เสร็จเกือบพร้อมกัน ตอนนี้ร่างกายขยับกระเพื่อมเเข่งกับเสียงหอบเหนื่อยไปทั่วรถ ภีมขยับลุกขึ้นและคลานไปที่เบาะคนนั่ง จนน้ำเหนียวไหลออกมาตามง่ามขา
"อือออ น้ำเสือเต็มเลย"
"ภีม…มึง…กลับถึงคอนโด มึงได้ฟ้าสร่างแน่ ยั่วกูดีนัก"
เสือรีบขับรถไปยังคอนโด โดยไม่สนใจคนข้างๆว่าจะนั่งท่าไหน คืนนี้ยังไงเขาต้องจัดการไอ้ตัวปัญหาให้จำไปทั้งคืนว่าห้ามยั่วเขาแบบนี้ เเละเช้าของอีกวันภีมต้องโทรไปลาหยุด 2 วัน เพราะเขาไข้ขึ้น