ตอนที่ 1004 ข้าไม่รู้มาก่อนเลย
ภายในยานอวกาศ
เสียงกระซิบในความว่างเปล่าซาลงแล้ว
นักรบเหล่านั้นที่สวมเกราะเต็มยศและครอบครองพลังวิญญาณแก่กล้าถอยกลับเข้าไปในเงา จากนั้นหายไปจากยานอวกาศ
แม่ทัพเป็นคนสุดท้ายที่จากไป
เขาจ้องเหล่าต้าแล้วกล่าวอย่างไม่ใส่ใจว่า “เจ้าขับตรงไปหนึ่งร้อยหกสิบสามโลก พวกข้าจะเปิดเขตอาคมที่นั่นแล้วพายานอวกาศของเจ้าเข้าไป”
“นี่ก็เพื่อป้องกันไม่ให้ใครพบพิกัดที่แท้จริงของพวกเรา”
“ข้าหวังว่าเจ้าจะเข้าใจ”
“ได้ ข้าเหนื่อยกับเจ้าเหลือเกิน ที่จริง ถ้าเจ้าทำตัวดีตั้งแต่แรก ข้าจะมอบของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ให้อยู่หรอก แต่น่าเสียดายที่เจ้าทำให้เรื่องมันวุ่นวาย” เหล่าต้าแสร้งทำเป็นเสียใจ
แม่ทัพเปิดปากเหมือนอยากจะพูดบางอย่าง แต่สุดท้ายก็ปิดกลับไป
เขาหันหลัง ก้าวไปสองสามก้าวก่อนหายไปจากยานอวกาศ
รอบข้างเงียบสงัด
ฮ่า
เหล่าต้าสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนระบายมันออกมา
เขานั่งลงกับพื้นก่อนกล่าวเสียงดังว่า “เครื่องดื่ม! เอาเครื่องดื่มมาให้ข้าหน่อย!”
เย่เฟยหลีเปิดฝากระป๋องเครื่องดื่มวิญญาณก่อนส่งให้
เหล่าต้าดื่มหมดรวดเดียว ขยับไปตามพื้นช้าๆ สุดท้ายนั่งพิงกับผนัง
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com