0954 ผู้ส่งสารโรคระบาด

ตอนที่ 954 ผู้ส่งสารโรคระบาด

ขณะที่หงอนของไก่ตั้งขึ้น พละกำลังสุดหยั่งก็ปรากฏขึ้นบนตัวไก่

เกิดอะไรขึ้น

เด็กผู้ชายพลันรู้สึกถึงไอเย็นเยือกอย่างอธิบายไม่ถูก

ไก่หรี่ตามองเด็กผู้ชายก่อนกล่าวด้วยน้ำเสียงโล่งใจว่า

“นี่ เป็นพวกชอบพูดเสียงดังอย่างนั้นหรือ เด็กคนนี้ไม่เคยเข้าสังคมตั้งแต่เปิดตัวมาใช่หรือไม่ เหล่ากู่ เจ้าช่วยสอนความเป็นชายให้เขาหน่อยได้หรือเปล่า”

กู่ฉิงซานแบมือออกแล้วตอบอย่างใสซื่อว่า “ข้าเพิ่งจับตัวเขาได้ ไม่รู้ว่าเขามาจากไหน”

ไก่กล่าวอย่างหงุดหงิดว่า “ก็ได้ ไม่ต้องพูดให้มากความ ครั้งนี้เจ้าเตรียมให้ข้าเหมือนเดิมด้วย”

มันสยายปีกออกอย่างสุดกำลัง

“ครั้งนี้ต้องการพลังวิญญาณเท่าไหร่” กู่ฉิงซานลังเล

“เจ้าไม่รู้เรื่องนี้หรือ” ไก่ถามด้วยท่าทางแปลกประหลาด

“ข้าไม่รู้น่ะ” กู่ฉิงซานละอายใจ

“ดูจากความสัมพันธ์ของพวกเรา เจ้าคิดว่าข้อมูลของเขามีค่ามากเท่าไหร่ล่ะ ลองดูสิ” ไก่กล่าวอย่างภาคภูมิใจ

กู่ฉิงซานลอบคิดว่ากล่าวไก่ตัวนั้นยังมีอารมณ์ที่โกลาหลอยู่

เขาคิดว่าตัวเองไม่มีพลังวิญญาณมากพอตลอด แถมตอนนี้เป็นช่วงวิกฤติ ดังนั้นเขายื่นมือไปที่ไก่อย่างภาคภูมิใจ

ถ่ายพลังวิญญาณหนึ่งหมื่นแต้มโดยตรง

ไก่ได้รับพลังวิญญาณอันแข็งแกร่ง ทั่วร่างไก่ดีขึ้นทันตา

แสงสีทองซีดพุ่งออกจากร่างมัน หงอนเป็นสีแดงสนิท

“คู่หูข้าช่างน่าสนใจ เชื่อมือได้เลย ข้าสัญญาว่าจะตามหาข่าวทั้งหมดของเด็กคนนี้ตลอดชั่วชีวิตที่เหลือให้ได้”

ไก่ตบอกขณะกล่าว

“รบกวนด้วย” กู่ฉิงซานกล่าว

เขาสะบัดมือขณะตระเตรียมค่ายกลแจ้งเตือนซับซ้อน ถึงแม้จะไม่ต้องทำการป้องกันใดๆ แต่เขายังต้องระแวดระวังมากในช่วงเวลาสำคัญที่จะได้ข้อมูลเช่นนี้มา

ตอนนี้ ไก่หลากสีสันยื่นคอยาวออกไปขณะจ้องในความว่างเปล่าไม่มีสิ้นสุด

“เด็กคนนี้จะมาอีกครั้ง”

ไก่กล่าว

มาอีกครั้ง!

เมื่อกู่ฉิงซานได้ยินสามคำนี้ จิตของเขาขยับ

มีเพียงข้อมูลนี้ที่มีค่ามาก

ไก่กล่าวต่อว่า “เขากล้าที่จะออกจากโลกภายในเช่นกัน เมื่อถึงคราวที่โลกภายในจะถูกทำลายจนสิ้น เขาจะใช้วิชาลับในตอนท้าย ทุ่มเททุกสิ่งแล้วหลบหนีออกจากโลกภายใน”

“แต่เขากลับชาติมาเกิดเพราะหายนะ ทำให้ยังเตรียมตัวไม่มากพอ ส่งผลให้ความทรงจำถูกผนึกเอาไว้อย่างสมบูรณ์ เกรงว่าเป็นการยากที่จะตื่นขึ้นในช่วงชีวิตนี้ได้”

“ดังนั้นเขาจึงเรียกความโกลาหลในโลกออกมาล่วงหน้า โยนพวกมันเข้าไปในค่ายโกลาหลเพื่อทำให้กลายเป็นที่ลี้ภัยของความโกลาหล”

“โลกนี้เป็นสถานที่ไม่สะดุดตามากที่สุดในบรรดาโลกคู่ขนาน ความโกลาหลจะช่วยให้เขาอยู่ที่นี่ได้ มันเตรียมพร้อมที่จะช่วยให้เขาเติบโตจนแข็งแกร่งขึ้น จากจุดนี้ ความโกลาหลจะแพร่กระจายไปยังโลกนับพันล้านใบอย่างต่อเนื่อง ท้ายที่สุดก็ทำลายโลกจนหมดสิ้น”

“เขาตื่นขึ้นมาครึ่งหนึ่งแล้ว”

“ผู้ส่งสารผู้เป็นลูกน้องทั้งห้าที่เขาส่งออกไปพยายามที่จะแข็งแกร่งขึ้น ยิ่งพวกเขาแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ การตื่นขึ้นของเด็กผู้ชายคนนี้ก็ยิ่งเร็วมากเท่านั้น”

กู่ฉิงซานถามทันทีว่า “มีความสัมพันธ์ระหว่างลูกน้องหรือเปล่า”

ไก่ส่ายหน้าแล้วตอบว่า “ไม่มี ตรงกันข้าม เพราะความขัดแย้งเรื่องผลประโยชน์ พวกเขาอาจจะทะเลาะกันเองก็ได้ แต่เพราะการมาถึงของผู้มาใหม่คนนี้ พวกมันเลยพัฒนาเป็นห้าทูตเพียงอึดใจเดียว จากนั้น ตราบที่ห้าคนนี้ยังคงแข็งแกร่งขึ้น ความโกลาหลก็จะก่อเกิดเพื่อช่วยปลุกให้เขาตื่นขึ้นมา”

กู่ฉิงซานถามว่า “ฟังดูเหมือนการตอบแทนเลยนะ”

“ใช่ นั่นแหละ” ไก่กล่าวอย่างจริงจัง

กู่ฉิงซานถามว่า “ข้าสามารถยุติความโกลาหลด้วยการฆ่าเขาและผู้ส่งสารเหล่านั้นได้หรือเปล่า”

“ผู้ส่งสารความโกลาหลมีความสามารถหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความโกลาหล แต่คนเหล่านี้ยังอยู่ในสภาพที่เปราะบางที่สุด ดังนั้นถ้าว่ากันด้วยเหตุผลแล้วพวกเขาเลยถูกเจ้าจับได้โดยง่าย แต่ถ้าความโกลาหลโจมตีขึ้นมา มันไม่มีทางจบแบบนี้แน่”

“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าข้าฆ่าพวกเขา” กู่ฉิงซานถาม

ไก่ตอบว่า “เจ้าจะกลายเป็นผู้ส่งสารความโกลาหล เจ้าจะยังคงแพร่กระจายความโกลาหลแม้จะไม่เต็มใจก็ตาม ดังนั้นเจ้าต้องจัดการกับมันอย่างระมัดระวัง ความโกลาหลคือสิ่งที่แม้แต่ข้าก็ไม่อาจเข้าใจได้”

หลังจากบอกกล่าวจบแล้ว ไก่หลากสีสันค่อยๆ กลายเป็นรูปปั้นก่อนหยุดเคลื่อนไหวและพูดไป

ตอนนี้ปฐพีเริ่มสั่นสะเทือน

กู่ฉิงซานสัมผัสมันสักพัก

คาดไม่ถึง เขาสัมผัสได้ถึงความโกรธของเจตจำนงโลก

เห็นได้ชัดว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกใบนี้สามารถถูกรับรู้ได้โดยเจตจำนงของโลก

เห็นได้ชัดว่ามันได้ยินคำพูดของไก่หลากสีสัน

ถ้าความโกลาหลไม่สามารถถูกหยุดได้ เช่นนั้นทุกสิ่งทุกอย่างนี้จะไปมีความหมายอะไร

กู่ฉิงซานรู้สึกถึงความสิ้นหวังของเจตจำนงโลกอันแรงกล้า

“ไม่ต้องรีบร้อน ยังมีโอกาสให้กับสถานการณ์นี้อยู่” กู่ฉิงซานปลอบ

การสั่นสะเทือนของปฐพีค่อยๆ หายไป

ทุกสิ่งกลับสู่ความสงบ

กู่ฉิงซานครุ่นคิดสักพักแล้วกล่าวว่า “ฉานนู่ จับตาดูเขา หากมีการเปลี่ยนแปลงอะไร ฆ่าทิ้งได้เลย”

“รับทราบ นายท่าน”

เสียงของฉานนู่มาจากดาบยาว

เด็กผู้ชายฟังอยู่เงียบๆ ตอนนี้เองที่เขาเผยรอยยิ้มโดยไร้ความหวาดกลัวออกมาแล้วถามว่า “เจ้ารู้ความจริงแล้วแท้ๆ แต่ยังจะกล้าทำแบบนี้กับข้าอีกหรือ”

กู่ฉิงซานมองเขาโดยไม่กล่าวอะไร

มันเป็นปัญหาจริงๆ นั่นแหละ

การสังหารคนคนนี้ไม่ได้มีค่าอะไรเลย มีแต่จะทำให้ตัวเองกลายเป็นผู้ส่งสาร

มีปัจจัยไม่แน่นอนมากเกินไปที่มาลดทอนกลยุทธ์การตอบโต้

กู่ฉิงซานครุ่นคิดอยู่สักพัก จากนั้นพลันนึกบางสิ่งออก

ไก่หลากสีสันถูกติดไว้กับข้อมูลเทพสงคราม ความสามารถของมันคือการได้ข้อมูลจากความว่างเปล่า

หน้าต่างระบบเทพสงครามมีความสามารถในการตอบคำถามเช่นกัน มันไม่สามารถได้รับข้อมูลด้วยตัวเองได้ แต่มันรู้ความลับมากมาย

“หน้าต่างระบบเทพสงคราม” เขาเรียกมันในใจอย่างเงียบงัน

‘ติ๊ง!’

เสียงแจ่มชัดดังขึ้น

“ข้าอยู่นี่แล้ว”

หน้าต่างระบบเทพสงครามตอบ

“ถ้าข้าฆ่าผู้ส่งสารความโกลาหล ข้าจะกลายเป็นผู้ส่งสารความโกลาหลหรือเปล่า” กู่ฉิงซานถาม

“ขอบคุณสำหรับพลังวิญญาณสิบแต้ม คำตอบคือเป็น”

“ถ้าอย่างนั้นข้าสามารถฆ่าตัวเองได้หรือไม่” กู่ฉิงซานถามอีก

หน้าต่างระบบเทพสงครามนิ่งไปก่อนตอบว่า “นี่ช่างเป็นความคิดที่วิเศษไปเลย แต่ข้าต้องบอกก่อนว่าต่อให้ฆ่าตัวเองไป ความโกลาหลก็ไม่ได้รับผลอะไรทั้งนั้น มันจะหาผู้ส่งสารคนใหม่อีก แล้วก็ขอบคุณสำหรับพลังวิญญาณสิบแต้ม”

“ยุติความโกลาหลไม่ได้จริงๆ หรือ”

“ความโกลาหลไม่มีทางหยุดได้ ขอบคุณสำหรับพลังวิญญาณสิบแต้ม”

กู่ฉิงซานเงียบสักพัก

เด็กผู้ชายมองเขาด้วยความภาคภูมิใจมากขึ้นก่อนกล่าวด้วยรอยยิ้มกว้างว่า “เจ้าสหายผู้โง่เขลา เจ้าไม่มีทางทำอะไรได้หรอก ปล่อยข้าไปเสียเถอะ”

‘แปะ!’

สันดาบยาวที่ใสราวสารทพลันไขว้มาฟาดศีรษะของเขาอย่างรุนแรง

เด็กผู้ชายหมดสติ

เสียงผู้หญิงเย็นชาดังขึ้นจากดาบยาว “นายท่านไม่ใช่คนโง่เขลา”

กู่ฉิงซานชำเลืองมอง ครุ่นคิดแล้วถามหน้าต่างระบบเทพสงครามต่อว่า “เจ้ากับข้าต้องโหลดบัญญัติราชามาร”

“ได้” หน้าต่างระบบเทพสงครามตอบ

“ในตอนนั้นเจ้าสามารถลบบัญญัติราชามารออกจากข้าได้” กู่ฉิงซานกล่าว

“ใช่แล้ว”

“ถ้าอย่างนั้นแล้วความโกลาหลล่ะ”

“การลบนั้นต้องใช้พลังวิญญาณหนึ่งแสนแต้มในกรณีที่ท่านเป็นเทพแห่งความเย็นยะเยือก แล้วก็เพราะตอบคำถามที่เกี่ยวกับเรื่องถอนการติดตั้งจุดกำเนิดสามข้อพร้อมกัน ท่านต้องจ่ายพลังวิญญาณให้ข้าสามสิบแต้ม” หน้าต่างระบบเทพสงครามกล่าว

สิ้นประโยคนี้ กู่ฉิงซานกลับมามั่นคงทันที

แต่ทำไมถึงเป็นแบบนั้นล่ะ

กู่ฉิงซานขยับจิตแล้วถามว่า “ความโกลาหลคือบัญญัติอย่างหนึ่งหรือ”

“ไม่ใช่ ความโกลาหลคือศัตรูของบัญญัติ ทั้งสองจะไม่หยุดสู้กัน”

“…เป็นแบบนั้นเอง ว่าแต่พวกมันคืออะไรกันแน่”

“พวกมันคือความโกลาหลและบัญญัติ”

“เจ้าเข้าใจคำถามข้าดีนี่ ตอบมาตามตรงไม่ได้หรือไง”

“ไม่ ท่านไม่เข้าใจหรือว่าทำไมข้าถึงเลี่ยงที่จะตอบคำถามนี้”

“เพราะข้าไม่มีสิทธิ์ที่จะได้รับคำตอบที่เกี่ยวข้องหรือ”

“ถูกต้อง ส่วนสี่คำถามเมื่อครู่นี้ ข้าขอเก็บพลังวิญญาณจากท่านสี่สิบแต้ม”

กู่ฉิงซานถอนหายใจ

เขาไม่อาจเข้าใจถึงรากเหง้าของความจริงได้

ทว่า ในที่สุดก็ไม่มีทางไปแล้ว

“จับตาดูเขาก่อน ติดต่อข้าได้ทุกเมื่อหากเจ้าต้องการอะไร” เขาเดินไปหาดาบขุนเขาศักดิ์สิทธิ์หกภพขณะกล่าวเช่นนั้น

“เข้าใจแล้ว ไม่ต้องห่วง นายท่านไปได้เลย”

เสียงของฉานนู่ดังมาจากดาบ

ร่างของกู่ฉิงซานวูบไหวก่อนกลับไปที่ค่ายชั่วคราวหน้าเมือง

“คนเหล่านั้นมีเบาะแสหรือเปล่า”

สมเด็จพระสันตะปาปาแจ้งข้อมูลว่า “ขอรับ ยอดฝีมือทั่วทุกมุมโลกเคลื่อนไหวแล้ว แม้กระทั่งจอมเวทก็เข้าร่วมด้วย สถานที่คร่าวๆ ของคนเหล่านั้นถูกพบแล้ว แต่ถ้าไม่มีคำสั่งจากท่าน พวกเราก็ไม่กล้าบุกเข้าไปจับกุมได้โดยง่าย”

“ทำได้ดีมาก” กู่ฉิงซานชื่นชม

เขาเอาข้อมูลออกมาดู จดจำตำแหน่งของคนเหล่านั้นก่อนจะหายไปจากค่ายชั่วคราวอีกคราหนึ่ง

คนพวกนี้ยังไม่เติบโต การชิงสังหารในตอนนี้ก่อนนับว่าเป็นทางเลือกที่ดีกว่า

หลังจากจัดการกับพวกเขาแล้วก็ต้องคิดหาทางจัดการกับปัญหาของเด็กผู้ชายคนนั้น

ไกลออกไปหนึ่งพันไมล์

ไม่ช้ากู่ฉิงซานมาถึงสถานที่ที่ผู้ส่งสารความโกลาหลย่อยอยู่

เขาลอยอยู่บนท้องนภาอย่างเงียบงันขณะสังเกตการณ์อีกฝ่ายเงียบๆ

ขากับเท้าของคนคนนี้ไม่อำนวย เขาเดินกะเพลกด้วยความเร็วที่ช้ามาก แต่ทุกสิ่งที่ถูกเขาเดินผ่านกลับเหี่ยวเฉา

ปฐพีกลายเป็นสีดำสนิท เบื้องหลังของเขาช่างไร้ชีวิตชีวา

กู่ฉิงซานไร้อารมณ์

ดาบพิภพปรากฏขึ้นที่ด้านหลังก่อนพุ่งออกไป

คนคนนั้นไม่มีแม้แต่เวลาจะมาตอบสนองก่อนถูกดาบฟันตั้งแต่ต้นจนจบ

บนหน้าต่างระบบเทพสงคราม แถวหิ่งห้อยพลันปรากฏขึ้น

“ท่านฆ่าสัตว์ประหลาดที่มีพลังวิญญาณจำนวนมาก”

“ถึงแม้พละกำลังของท่านจะเหนือกว่ามัน แต่พลังทำลายโลกนับร้อยล้านใบก็ยังเหนือกว่าท่าน”

“ดูจากสถานการณ์นี้จึงไม่สามารถสรุปได้ว่าท่านฆ่าคนที่อ่อนแอ”

“ในการต่อสู้นี้ หน้าต่างระบบเทพสงครามจะดูดกลืนพลังวิญญาณที่เกี่ยวข้องให้กับท่าน”

“ท่านได้รับพลังวิญญาณหนึ่งหมื่นแต้ม”

กู่ฉิงซานมองข้อความแจ้งเตือนเหล่านี้ด้วยความประหลาดใจ

เป็นความจริงที่ตอนเขากลับจากยุคโบราณ เขากลับมาพร้อมกับพลังวิญญาณจำนวนมาก

แต่เขาจะเอาแต่กินๆ นอนๆ ไม่ได้ การหาเงินมาเพิ่มได้นับว่าเป็นทางที่ดีกว่า

ครั้งนี้ พลังวิญญาณที่ไก่เอาไปได้รับการเติมเต็มแล้ว

‘อืม...แบบนั้นก็ไม่เลว’

ขณะครุ่นคิด แถวหิ่งห้อยสองแถวปรากฏขึ้นอีกครั้งบนหน้าต่างระบบเทพสงคราม

“แจ้งให้ทราบ ท่านกำลังจะโหลดความโกลาหล: โรคระบาด”

“ในหนึ่งนาที ท่านจะกลายเป็นผู้ส่งสารโรคระบาดฝึกหัด”

………………………………