0318 นรก(ตอนปลาย)
ตอนที่ 318 นรก(ตอนปลาย)
กู่ฉิงซานปล่อยจิตสัมผัสเทวะลงไปตรวจสอบทะเลสาบน้ำแข็ง ก่อนจะพยักหน้าอย่างเงียบๆ
ไม่ผิดแล้ว มันต้องเป็นที่นี่อย่างแน่นอน
“ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างอยู่ในทะเลสาบนะ” เย่เฟย์หยูอดไม่ได้ที่จะเอ่ยออกมา
“ไปกันเถอะ”
กู่ฉิงซานเอ่ยประโยคเดียวสั้นๆ
ดาบพิภพปรากฏขึ้นในมือของเขา สองเท้าก้าวตรงไปยังทะเลสาบ
พร้อมกับเย่เฟย์หยูที่ติดตามไปอย่างใกล้ชิด
ทั้งสองก้าวเข้าสู่ทะเลสาบน้ำแข็ง และเดินอยู่บนพื้นผิวของมัน
ทันทีที่ก้าวเข้ามา ทั้งสองก็ตกอยู่ท่ามกลางม่านหมอกที่ฟุ้งอยู่รอบตัวราวกับไร้ที่สิ้นสุด ไม่อาจมองเห็นอะไรได้เลย
เสียงของเทพธิดากงเจิ้งดังขึ้น “ใต้เท้า ฉันสูญเสียพิกัดทางภูมิศาสตร์ของคุณ”
“นั่นนับว่าเป็นเรื่องปกติ ไม่เป็นไรหรอก”
กู่ฉิงซานทนไม่ไหว จำต้องถอนหายใจออกมา
ใช่แล้วล่ะ มันเป็นเรื่องปกติที่จะสูญเสียพิกัดทางภูมิศาสตร์ ในพื้นที่ทับซ้อนแห่งนี้
ความเย็นเยียบดั่งเข็มแหลมทิ่มแทงขึ้นมาจากใต้ฝ่าเท้า ราวกับต้องการจะแช่แข็งไขกระดูกของผู้รุกรานให้ได้
ทุกอย่างยังคงเงียบสงบ ยกเว้นเพียงแต่หมอกที่ยังไหลวนปกคลุมตลอดเวลา
เย่เฟย์หยูช่วยไม่ได้ที่จะเอ่ยปากบอก “ฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติที่นี่”
“ระวังใต้ฝ่าเท้าของนายด้วย” กู่ฉิงซานกล่าว
“ใต้ฝ่าเท้า?” เย่เฟย์หยูกล่าวด้วยความสับสน
ทว่าทันใดนั้นเอง ก็บังเกิดเสียงสนทนาเบาๆ ดังขึ้น
“เจ้า ‘คนเป็น’ นี่ช่างไร้มารยาทโดยแท้”
“ใช่ๆ เขาเกือบที่จะเหยียบหัวของฉันอยู่แล้วตอนนี้”
“‘คนเป็น’ รอให้ฉันออกไปได้ก่อนเถอะ ฉันจะตัดหัวมัน แล้วสับๆๆๆ ให้เละ จากนั้นก็จะมาสูดกินทางจมูกให้ได้เลยคอยดู”
เย่เฟย์หยูชะงักงัน
เขาค่อยๆ หันลงมองไปยังใต้ฝ่าเท้าของตัวเอง
“นี่มันบ้าอะไรกัน!” เย่เฟย์หยูร้องเสียงหลง
ใบหน้า
ใต้ฝ่าเท้าเขาเต็มไปด้วยใบหน้านับไม่ถ้วน
บนพื้นผิวน้ำแข็ง ตลอดทั่วทั้งทะเลสาบ ทั้งหมดเต็มไปด้วยใบหน้าของมนุษย์!
ใบหน้าเหล่านั้นถูกแช่แข็งอยู่ภายในทะเลสาบ มันปูดขึ้นมาเล็กน้อยจากพื้นผิวของน้ำแข็ง
ขณะเดียวกัน ก็ยังมีใบหน้าของอีกหลายคนอยู่ใต้ชั้นน้ำแข็ง ขณะที่บางใบหน้าก็ผุดขึ้นมาแล้ว
ภายใต้น้ำแข็งหนา ร่างกายของพวกเขาถูกแช่แข็งอยู่โดยสมบูรณ์
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับฉากอันแสนแปลกประหลาดและน่าหวาดกลัวนี้ ทั้งคนทั้งร่างของเย่เฟย์หยูก็กลายเป็นโง่งม
กู่ฉิงซานตบลงบนไหล่เขา ทว่าขณะที่กำลังจะเอ่ยปากพูด เขาก็เห็นว่าหน้าต่างระบบเทพสงครามได้สว่างขึ้นเสียก่อน
“ผู้เล่นได้เห็นถึงนรกเยือกแข็งด้วยตาของตัวเองแล้ว”
“ผู้เล่นสามารถพิสูจน์การคาดเดาของตนเองได้”
“ภารกิจเนื้อเรื่องจุดจบของโลก เสร็จสมบูรณ์”
“รางวัลภารกิจ: เมื่อผู้เล่นทำการซ่อมแซมดาบเช่าหยิน จะสามารถจ่ายพลังวิญญาณเพื่อเร่งความเร็วในการซ่อมแซมได้”
บรรทัดตัวอักษรเหล่านี้หายไปอย่างรวดเร็ว หลังจากที่กู่ฉิงซานได้อ่านมัน
แล้วเส้นแสงบรรทัดใหม่ก็ปรากฏขึ้นในทันทีบนหน้าต่างระบบเทพสงคราม
“การปรากฏขึ้นของนรกเยือกแข็ง เป็นเครื่องหมายที่แสดงถึงจุดจบของโลก”
“ด้วยมนุษย์เพียงลำพัง มิอาจเอาชนะความตายจากนรกเยือกแข็งได้”
“ร้องขอให้ผู้เล่นทำการสำรวจทะเลสาบต่อไปเพื่อรับข้อมูลเพิ่มเติม”
ร่างของกู่ฉิงซานวูบไหวไปอยู่ตรงใจกลางทะเลสาบ
“เฮ้! รอฉันด้วยสิ” เย่เฟบ์หยูตะโกนคำหนึ่ง วิ่งตามอย่างรีบร้อน
เขาไม่อยากอยู่คนเดียวในสถานที่น่ากลัวแบบนี้
ใต้ฝ่าเท้าของเขา ใบหน้าของผู้คนนับไม่ถ้วนถูกแช่แข็งอยู่ในทะเลสาบ และมีเสียงจากหัวของคนที่โผล่ออกมาตะโกนไล่สาปแช่งเขาไปตลอดทาง
หลังจากนั้นไม่นาน กู่ฉิงซานกับเย่เฟย์หยูก็มาถึงใจกลางทะเลสาบ
พบแค่เพียงหลุมลึกว่างเปล่า ณ ใจกลางทะเลสาบ
พื้นผิวที่เรียบเนียนราวกับกระจก ขาดหายไปชิ้นใหญ่
หัวใจของกู่ฉิงซานจมลงสู่หุบเหวอันไร้ก้นบึ้งในจิตใจ
‘คนตาย’ ที่ทรงพลัง ได้หายไปจากที่นี่แล้ว
องค์จักรพรรดิฟูซีได้ส่งหัวกะโหลกให้แก่มันไปจริงๆ
“น่าแปลกนะ ทำไมตรงส่วนนี้ถึงยังไม่มีน้ำแข็งกัน?” เย่เฟย์หยูถาม
“เพราะมันจากไปแล้วน่ะสิ” กู่ฉิงซานตอบ
เขาถอนหายใจด้วยความเศร้าสลด
สงครามยังไม่ทันจะเริ่มต้นขึ้น แต่ตัวตนที่แข็งแกร่งของมนุษยชาติกลับกลายไปเป็นผู้นำทางให้แก่อีกฝ่ายไปซะแล้ว
“เทพธิดากงเจิ้ง” กู่ฉิงซานกล่าว
“ฉันอยู่นี่”
“มนุษย์กำลังเผชิญหน้ากับความสิ้นหวัง คุณจะต้องทำการค้นหาบางสิ่งอย่างเต็มกำลัง” กู่ฉิงซานเอ่ยต่อ
“ใต้เท้าโปรดชี้แนะ”
“มันคือชิ้นส่วนของน้ำแข็งขนาดใหญ่ บางทีมันอาจจะเปลี่ยนรูปร่างและกลายเป็นอย่างอื่นก็ได้ แต่โดยหลักการแล้วมันจะยังคงถูกทำขึ้นจากน้ำแข็ง”
กู่ฉิงซานกล่าวเสริม “และภายในน้ำแข็งที่ว่านั่น จะต้องมีบางสิ่งที่พิเศษ บางสิ่งที่แตกต่างออกไปอย่างแน่นอน ถ้าคุณพบมันแล้ว ขอให้รีบรายงานฉันทันที”
“รับทราบแล้วใต้เท้า นับจากนี้ไป ฉันจะทำการค้นหามันด้วยพลังทั้งหมดที่มี” เทพธิดากงเจิ้งรับคำ
ในเวลานี้ บนหน้าต่างระบบเทพสงคราม ปรากฏเส้นแสงหิ่งห้อย ร้อยเรียงกันเป็นบรรทัดตัวอักษรโผล่ขึ้นมาอีกครั้ง
“ด้วยความช่วยเหลือขององค์จักรพรรดิฟูซี ราชาผู้ครอบครองพลังอำนาจอันแข็งแกร่งจึงได้หลุดพ้นออกจากนรกเยือกแข็งแล้ว”
“ราชาองค์นี้กับลูกน้องใต้บังคับบัญชาของมัน ได้เริ่มต้นปฏิบัติการแล้ว และปฏิบัติการที่ว่านั่นจะเป็นตัวเร่งการมาถึงของภัยพิบัติให้ไวขึ้น คุณจะต้องหยุดมัน”
“วัตถุประสงค์ภารกิจ: ป้องกันไม่ให้แผนการขั้นต่อไปของจักรพรรดิแห่งฟูซีเกิดขึ้น รักษาเสถียรภาพของโลกมนุษย์ และเพื่อให้แน่ใจว่าคนจำนวนมากจะไม่ตกตาย คุณจำเป็นต้องชะลอการแพร่กระจายของนรกเยือกแข็ง”
“รางวัลภารกิจ: กำลังเสริมจากปรภพจะเร่งมายังโลกใบนี้ เพื่อทำการต่อสู้กับนรกเยือกแข็งร่วมกับมนุษย์”
“คำใบ้ภารกิจ: เมื่อสิ่งมีชีวิตหรือที่เรียกกันว่า ‘คนเป็น’ ถูกสังหาร มันจะผลิตปราณแห่งความตายขึ้น และยิ่งปราณแห่งความตายหนาแน่นมากเท่าใด อัตราการแพร่กระจายของนรกเยือกแข็งก็จะเร็วมากขึ้นเท่านั้น”
กู่ฉิงซานกวาดสายตาอ่านข้อความแจ้งเตือนทั้งหมดอย่างรวดเร็ว
ทั้งคนทั้งร่างของเขาราวกับถูกแช่แข็งอยู่ในจุดนั้น
แต่ในสายตาของเขา กลับบังเกิดรัศมีแสงแห่งความหวังปรากฏขึ้น
กำลังเสริม!
ปรากฏว่าเดิมทีแล้วยังมีกำลังเสริมอยู่ด้วย!
ในชีวิตก่อนหน้า โลกทั้งใบได้ถูกทำลายลง โดยไม่มีกำลังเสริมใดๆ มาถึง
มันไม่ใช่แค่นรกเยือกแข็งเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงภัยพิบัติทั้งหลายแหล่ที่ปะทุขึ้นก่อนหน้านี้ ถาโถมเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ต่อเนื่องไร้ที่สิ้นสุด และสุดท้ายพวกเขาก็พ่ายแพ้ลง
หลายปัจจัยผสานรวมเข้าด้วยกัน ทำให้การทำลายล้างโลกรวดเร็วยิ่งขึ้น
ในเวลานี้ ตัวเขาเองต้องพยายามให้ดีที่สุด เพื่อชะลอการแพร่กระจายของนรกเยือกแข็ง!
“…กำลังเสริม...ไม่รู้ว่ามันเป็นกำลังเสริมแบบไหนกันแน่...”
กู่ฉิงซานขบคิดอย่างเงียบๆ และบ่นพึมพำกับตัวเอง
เย่เฟย์หยูที่อยู่ข้างๆ เอ่ยถามออกมาอย่างแคลงใจว่า “ตกลงแล้ว เจ้าสัตว์ประหลาดพวกนี้มันคืออะไรกันแน่?”
“พวกเขาทุกตนคือ ‘คนตาย’ ของนรกเยือกแข็งจากปรภพ” กู่ฉิงซานกล่าว
“งั้นทะเลสาบที่ว่านี่ก็คือนรกใช่ไหม?”
“ไม่ใช่ มันเป็นแค่เศษเล็บเล็กจ้อยของนรกเยือกแข็งเท่านั้น”
ทันใดนั้นเย่เฟย์หยูก็เหยียดเท้าของเขาออกไป และย่ำลงบนใบหน้าของ ‘คนตาย’ ที่ถูกแช่แข็งด้วยเจตนาร้าย
ทว่าใบหน้านั่นกลับมิได้ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดใดๆ มันเพียงแค่จ้องมองเขาอย่างดุร้าย และเผยรอยยิ้มแย้มที่ดูน่าหวาดกลัวออกมาเท่านั้น
“พวกมันไร้ซึ่งความรู้สึกเจ็บปวด” กู่ฉิงซานกล่าว
“ถ้างั้นฉันจะฆ่ามันเอง!”
เย่เฟย์หยูกระทืบเท้าลงอย่างแรง
ตูม!
ชั้นน้ำแข็งถูกย่ำลงโดยเขา
พร้อมกับ ‘คนตาย’ นับร้อยที่หลุดออกมาจากการถูกแช่แข็ง
“รนหาที่เองนะเจ้า ‘คนเป็น!’”
“หากได้กินมันล่ะก็ ความแข็งแกร่งของฉันก็จะเพิ่มพูนยิ่งขึ้น!”
“อยากได้เลือดเนื้อของมันก็เอาไป แต่อย่ามาแย่งจิตวิญญาณของมันจากฉันก็แล้วกัน!”
‘คนตาย’ส่งเสียงร้องโหวกเหวกโดยไม่สนใจตะกอนน้ำแข็งบนร่างกายของพวกมันเลย ทั้งหมดพรวดตรงไปยังเย่เฟย์หยูอย่างรวดเร็ว
แสงสีแดงเรืองรองวูบออกจากร่างเย่เฟย์หยู แปรสภาพเป็นเส้นแสงสีแดงนับไม่ถ้วน เข้าห่อหุ้ม ‘คนตาย’ทั้งหมดเอาไว้
ร่างคนตายกวัดแกว่งแข้งขาของพวกมันไปมาอย่างคลุ้มคลั่ง ดิ้นรนด้วยกำลังทั้งหมดที่มี แต่เนื้อหนังของพวกมันก็ค่อยๆถูกลอกออกโดยตาข่ายสีแดงอย่างช้าๆ
ไม่นาน ร่างของเหล่าคนตายก็เหลือทิ้งไว้เพียงกองกระดูกเท่านั้น
ตาข่ายด้ายแดงค่อยๆ จางหายไป
ตามด้วยกระดูกสีขาวที่ร่วงหล่นลงกับพื้น
“ถึงแม้ว่าจะตายไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็ไม่ได้ดีอะไรเลย” เย่เฟย์หยูยกสองแขนขึ้นกอดอกและกล่าว
“มันไม่ได้เป็นแบบนั้นหรอก พวกคนตายที่ทรงพลังน่ะได้ไปจากที่นี่แล้ว ที่อยู่ตรงนี้เป็นคนตาย ที่อยู่ในระดับสามัญธรรมดาเท่านั้น”
กู่ฉิงซานกล่าวต่อ “อย่างไรก็เถอะ นายต้องลองมองดูกองซากร่างของพวกเขาดีๆ สิ”
เย่เฟย์หยูมองออกไป และเห็นแค่เพียงกองกระดูกสีขาวบนผิวน้ำแข็ง ค่อยๆ จมลงไปเบื้องล่างอย่างช้าๆ
และทันทีหลังจากนั้น เลือดเนื้อก็พลันถูกฟื้นฟูกลับคืนมาอีกครั้ง เหล่ากองกระดูกขาวนับร้อยเมื่อครู่กลับคืนสู่สภาพเดิมของ ‘คนตาย’ดั่งในตอนแรกอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าของพวกมันปรากฏขึ้นอีกครั้งในทะเลสาบน้ำแข็ง
และพวกมันก็ลืมตาขึ้น
เหล่าคนตายเบนสายตาจับจ้องมายังเย่เฟย์หยู
ในดวงตาของพวกมันเต็มไปด้วยความเกลียดชัง จ้องเย่เฟย์หยูที่ทั้งคนทั้งร่างตกอยู่ในความมึนงงโดยสมบูรณ์
“นรกเยือกแข็งจะแพร่กระจายไปทั่วโลกทั้งใบ และในอนาคตนายจะทำได้แค่เพียงเอาชนะพวกมันเท่านั้น แต่ไม่สามารถฆ่าพวกมันได้โดยสมบูรณ์” กู่ฉิงซานอธิบาย
สีหน้าของเย่เฟย์หยูกลับกลายเป็นหนักอึ้ง ปากเอ่ยถาม “แล้วพวกเราจะสามารถจัดการเจ้านรกเยือกแข็งที่ว่านี้ได้รึเปล่า?”
กู่ฉิงซานยิ้ม ทว่ามันเป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความขมขื่น
“เมื่อโลกทั้งใบกลายเป็นนรก ใครกันเล่าจะสามารถทำลายมันได้?”
เขาเอ่ยต่อ “นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น ที่สำคัญกว่าก็คือ ตั้งแต่มีการบันทึกเอาไว้ มนุษย์น่ะอยู่บนดาวดวงนี้มายาวนานกว่าสองหมื่นเจ็ดพันปีแล้ว”
“นายรู้รึเปล่าว่านี่หมายถึงอะไร” เขาถาม
เย่เฟย์หยูขบคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่สีหน้าของเขาจะเปลี่ยนเป็นขาวซีด
เขาเอ่ยปากถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ “นายกำลังจะบอกว่า ทุกคนที่ตายไปแล้วกว่าสองหมื่นปีที่ผ่านมา ทั้งหมดจะปรากฏตัวขึ้นบนโลกอย่างงั้นเหรอ?”
ไม่ใช่ทุกคนหรอก เฉพาะคนที่ชั่วร้ายเกินกว่าจะให้อภัยได้เท่านั้นแหละ ที่จะถูกส่งตัวไปยังนรกเยือกแข็งน่ะ”
กู่ฉิงซานกล่าว “นายลองคำนวณดูเอาก็แล้วกัน ว่าพวกคนชั่วที่ในช่วงสองหมื่นเจ็ดพันปีที่ข้ามผ่านสายธารแห่งกาลเวลานี้ จะมีมากมายขนาดไหน และทั้งหมดที่ว่านั่นจะฟื้นคืนชีพขึ้นมา”
“ยิ่งไปกว่านั้น ตามการวิจัยทางวิทยาศาสตร์แล้ว ก่อนการดำรงอยู่ของมนุษยชาติ บนโลกใบนี้ยังมีการดำรงอยู่ของอารยธรรมอื่นๆ อยู่อีกนะ”
“ตามการค้นพบทางโบราณคดี ก่อนหน้าจะถึงยุคของมนุษย์ ยังมีอีกอย่างน้อยสามยุคสมัย”
“ยุคสมัยแห่งยักษ์ ยุคสมัยแห่งปีศาจ และยุคสมัยแห่งความโกลาหลที่ยังไม่ได้ถูกระบุเอาไว้อย่างชัดเจน”
“เมื่อมอนสเตอร์เหล่านี้ตื่นขึ้นมาจากการหลับใหลแห่งความตาย ทั้งหมดก็จะย่างกรายเข้ามาสู่โลกในปัจจุบันนี้ของพวกเรา”
………………..………………..