PAGKIKITA

ANTHONY'S POV

"Sir Excuse me!"

Ang rinig kong sabi ng isang paki wari koy babae, habang inuuga ako para magising. Kaya naman, napa balikwas ko ang aking ulo atsaka ko tinanggal ang aking shades.

"Sir we arrived in Manila po"

Ang sabi sa akin ng isang flight attendant. Kaya nga napatingin ako sa maliit na bintana ng eroplano, atsaka ako napa tingin sa aking wristclock

11;45 am

"Salamat" tugon ko bago ako tumayo at kinuha ang mga gamit ko.

hindi ko namalayang nakatulog pala ako dahil sa sunod sunod na byahe. Ang totoo, nakakapagod at nakakahilo ang schedule ko nitong mga nakaraan. I was about to catch up a schedule to meet one of the business tycoon in korea and persuade them to invest in our companyb in the philippines, and ofcourse its not really easy to appoint a meeting with him dahil sa napakarami nyang business trip. And I understand it dahil ganun din naman ako.Well, that guy has a lot of connection around the world and so their business become our target partner, if makuha at matanggap ang proposal ng companya namin, because you know kung gaanu kahirap makakuha ng appoinment sa kanya ay ganun din kahirap makakuha ng partnership sa kanila.

Actually, a lot of businesses arise in the different countries that was trying to get a pertnership with them and unfortunately, a lot of them failed to pursuade the interest of the owner. Ofcourse! it make sense right? that they wont accept proposal that isnt trust worthy enough, dahil hindi naman sila mag iinvest o makikipag partnership para malugi!!! In fact, they .are looking forward to be more successful in the future.

Speaking of TRUST WORTHY, hindi ko naman sinasabing ang kompanya lang namin ang mayroon nun, actually a lot them, however in some cases iba iba kasi kami ng strategy pag dating sa ganyan, in order for us to pursuade people. And I think it is depend kung paano mo pang hahawakan at paninindigan ang tiwala na binigay sa iyo right?? Ang advantage ko lang siguro ay dahil sa mag kaibigan ang grandpa ko at yong father ng may ari nun. Well, I dont have any idea how, I think nung mga kabataan pa siguro nila. Kaya nga, nag prepare talaga ako para sa proposal dahil syempre ayoko namang mapahiya si grandpa sa akin and specially my Papa, due that if ever na makuha ko yon I think its the good way to make him believe and trust on me again, though I know its hard to please him.

Also, aside from that gusto ko ring maging successful businessman like them in the future, actually pangarap namin yon ng kapatid ko nuon, to make granpa and Papa proud, pero napakalayo na ng narating nila kaya napakahirap sundan ang mga footsteps nila. In fact, that was the reason kung bakit ko pinag sisikapan na ma approved ang proposal not because its a must! but because ako ang gumawa at nagtrabaho para roon and as a HEIR of the WRIGHT FAMILY kailangan ko ng pride sa ginawa ko..Right??? otherwise mapapahiya ang precious name na inaalagaan ng pamilya ko.

" Good morning mr. WRIGHT"

ang bati naman ng mga bodyguard sa akin habang nakayuko at nakahilera sa daraanan ko simula sa loob ng airport hanggang palabas papunta sa kotse.

"Anong schedule ko ngayon??"

tanong ko naman sa butler ko habang nakatayo at nakapamulsa na nag hihintay sa pag bukas nila ng pinto ng sasakyan.Kaya naman, agad na lumapit ang isa na may hawak ng payong sa akin atsaka binuksan ang pinto bago ako sumukay pati na ang butler ko.

"Ah sir' wala po kayong schedule today, pero ngayon po ang interview para sa bago ninyong secretary"

Ang sagot nya naman habang nakatingin sa tablet at nag swiswipe.

Ang totoo, wala naman akong paki alam if sino ang magiging bago kung secretary as long as magagawa nya ng maayos ang trabaho nya, then wala kaming magiging problema.

"May balita ka ba kay tristan?"

Tanong ko naman kasabay ng pag bagtas ko sa aking binti.

"May pictorial po sila ngayon sa pampanga sir para sa bago nating iniindorse na product."

Sagot naman nito atsaka iniligpit ang tablet sa kanyang maliit na bag.

"kumusta naman sila grandpa at mama?"

balita ko kasi habang nasa korea ako ay nasugod si grandpa sa ospital, kaya nga agad kong tinapos ang trabaho ko para makabalik at makumusta sila.

"Sa ngayon po, nasa ospital na sila dahil bilin ng doctor na dapat malayo ang grandpa ninyo sa sobrang stress"

Well, tama naman ang doctor dahil kung nasa bahay sya wala syang ibang iisipin kundi ang kompanya at ang relasyon namin ni Papa. Ang totoo nag aalala kasi si grandpa sa aming dalawa ni papa dahil hindi maganda ang relasyon namin bilang mag ama.

"Ah...Butler Cruz' si ....si...Pa..."

Ang nauutal kong tanong sa kanya, at dahil siguro na gets nya agad ang sasabihin ko ay sumagot sya agad

"Ang Papa nyo po ba ang tinatanong nyo sir??? Nakuuu!!!!!! sir ganun parin ubod parin ng suplado kagaya nyo!!!"

Ang sabi naman nya kaya nag automatic curved yong kilay ko kasabay ng pag tingin ko sa kanya na nuoy nakatawa habang nag sasalita. Pero the moment na napansin nyang mag kasalubong ang kilay ko habang naka tingin sa kanya ay natahimik syang bigla atsaka napalunok.

"Pa-pasensya na po sir"

Ang sabi nito atsaka nag yuyuyuko na humihingi ng pasensya. Kaya nga, tahimik na napatingin nalang ako sa bintana ng sasakyan at mula sa phireperal ng mata ko ay nakikita kong tinatapik tapik ni butler cruz ang bibig nya, dahil sa nasabi nya. Ang totoo, natatawa ako sa sinabi nya dahil totoo namang suplado kami ni Papa, siguro nga like father like son.

"Butler Cruz, ipadiretso nyo ako sa ospital bibisitahin ko si grandpa"

At agad naman na inabisuhan ng butler ko na ipadiretso sa ospital. at dahil malapit lang naman ang ospital na pinagdalhan kay grandpa sa condo unit ko ay plinano kung mag stop over din duon pag katapos kung pumunta sa ospital para makapag bihis man lag bago ako dumiretso sa kompanya.

Maya maya pa ay nakarating na kami at mula sa loob ng kotse ay nakita kung nag hilera uli ang mga bodyguard mula sa pinto ng sasakyan hanggang sa papasok sa loob ng lobby ng ospital. Sa kabilang banda naman ay lumabas si butler Cruz para pag buksan ako ng pinto, kasabay nya rin nuon ay ang pag lapit ng isa sa mga bodyguard na may hawak na payong dahil sa tirik na tirik nuon ang araw kaya napaka init sa paligid.

Nang makababa ay nag yukuan naman ang lahat at bumabati sa akin. Ang totoo sanay na ako sa kanila dahil mula pa nung bata ako ay ganun na ang trabaho nila at isa pa sanay narin akong may mga bodyguard sa paligid ko na palaging nakabuntot kahit saan ako mag punta.

Ang totoo isa sa mga sponsor ng ospital ay ang kompanya namin kaya nga sa tuwing pupunta kami dito ay malugod kaming sinasalubong ng lahat ng mga nag tatrabaho dito at dahil simula pa nung mga bata kami ay ito na ang unang ospital na iniisponsoran ng pamilya at kompanya namin, kaya ang lahat ng mga empleyado sa aming mga kompanya at iba pang franchise ay dito nag uunder go ng medical every 6 months, pero syempre hindi yon libre dahil ayaw naman kasi nila papa at grandpa na ilibre ang lahat dahil lang sa sponsors kami ng ospital, at dahil sa hindi rin mag payag ang direktor ng ospital ay nag oofer ito ng 50% off sa anu mang transaksyon ng kompanya dito. Nung una ay hindi pumayag sina Papa and grandpa ang gusto pa nga nila ay 10% lang or kahit 20% dahil malulugi sila at wala ng ipapambayad sa mga empleyado ng ospital at isa pa may mga scholarship din itong kinocover, ang kaso nag pumilit nga ang direktor ng ospital. Kaya naman, wala na silang magawa kundi ang pumayag nalang sa 50% off, at dahil dyan ay nag dagdag pa ng ilang charity ang kompanya namin para sa mga pasyente ng ospital espcially sa mga bata at mga buntis.

"Good morning Sir"

'Good morning Sir"

"Good morning Sir"

Ang bati naman ng bawat empleyadong nadadaanan namin papunta sa room ni grandpa, at ilan pang sandali ay malapit na nga kami sa may pintuan, subalit napatagil ako ng marinig ang pinag uusapan nila mula sa labas. Kaya nga pinabalik ko ang mga bodyguard sa lobby at sinabing duon nalang mag hintay, sa kabila nuon ay inutusan ko rin si butler cruz na kumuha ng update kay Tristan mula sa Pampanga.

Nang makaalis silang lahat ay naiwan akong mag isa sa labas ng pinto ng room ni grandpa at duon ay naririnig ko silang pinag uusapan uli ang patungkol sa kasal ko. Kaya nga, saglit akong napahinto sa labas at napasandal sa pader habang nakikinig sa kanila.

Hindi ko alam kung paano ko tatanggihan ang kasal na yon na mula pa nuon ay naka plano na, sa pag kakaalam ko nga mula pa yon nung kay Papa ang kaso dahil sa lalaki daw ang naging panganay na anak ng kaibigan ni Granpa ay nakaligtas siya sa arrange marriage na pinag kasunduan nuon, ang kaso sa akin naman ngayon naisalin at mula pa nuon ay ginugulo na nila ako patungkol dito. At kamakailan lang ang balita koy pinapahanap na nila yong pamilya nung kaibigan ni grandpa.

Dalawam bagay lang ang hinihiling ko, Una sana wala silang anak na babae at ang pangalawa sana hindi sila mahanap nila granpa, basta kahit anong mangyari hindi ako papayag sa kasal na yon. Ayokong mag pakasal sa babaeng hindi ko MAHAL!!!!!

Kaya nga para makaiwas sa pangungulit ay daglian nalang akong umalis at bumalik sa kotse, tapos ay pinatawag ko nalang si butler cruz para dumiretso nalang kami sa condo ko.Dahil masyado pa akong pagod para makipag bangayan kay Papa, isa pa may sakit pa si grandpa at kung duon kami mag babangayan, malamang!!!baka mas lalong sumama ang kalagayan nya, kaya nga naisip kung sa susunod ko nalang siya dadalawin kapag sya nalang mag isa duon sa ospital.

"Tayo na"

Ang utos ko kay butler Cruz. kaya nga agad din kaming umalis at dumiretso sa condo.

Nang makarating sa building ay agad naman akong bumaba para saglitang makapag bihis ng aking damit bago ako tuluyang pumunta sa opisina.

maya maya pa ay nakapasok na ako sa condo unit ko, napaupo ako saglit sa sa sofa at duon ako nag isip. Ang totooy hindi ko alam kung paano ko matatakasan ang buhay na to, paanu nga ba? kung mismong ito ang kapalaran ko.

Pumasok ako sa loob ng kwarto ko at duon ay nag start akong mag hanap ng damit, subalit habang nag hahanap ay bahagya kong nasagi ang isang frame na nakalagay sa gilid lang ng kabinet ko, at nang damputin ko ito ay may basag na.

Nung mga sandaling yon ay bumalik lahat ng mga alaala ko at maya maya ay dahan dahan ng namumuo ang mga luha sa mata ko. Kaya naman hinagkan ko nalang ang picture frame at napaupo akot napasandal sa paanan ng kama ko.

may ilang taon naring lumipas matapos ang aksidenteng yon, pero tila ba sariwang sariwa parin sa isip at sa puso ko. Kaya nga, napapasuntok ako sa sahig ng aking kwarto dahil sa nag faflash back sa utak ko ang mga nangyari nung gabing yon. Hindi ko alam kung paano ako makakalimot o kung makakalimot pa ba ako. Alam kung kasalanan ko lahat ng mga nangyari, kaya nga wala akong magawa kapag sinisisi ako ng lahat dahil kasalan ko lahat.

"Grace,patawarin mo ako"

**********

Maya maya pa ay bumaba narin si Anthony habang tangan niya ang namumugtong mga mata.

"Te-teka sir, anu pong nangyari sa kamay nyo? atyaka bakit parang namumula po ata ang mga mata nyo, may nangyari po ba?"

Ang tanong nuon ng butler ni Anthony, pero hindi ito sumagot at sa halip ay tahimik itong sumakay sa kotse kaya naman agad ding sumakay ang kanyang butler atsaka ito nag utos na idiretso sila sa kompanya.

Maya maya pa habang nag bibigay ng pwersa sa pag mamaneho ang driver ng kotse dahil sa pataas ang daan ay bigla nalang itong nag preno at huminto ng napakalas at napaka bilis dahil sa may biglang sumulpot sa kanilang harapan.

"TE-teka ayos lang po ba kayo sir???"

Tanong ng butler kay anthony habang nakatingin dito, sa kabilang banda ay napa abante naman at muntik ng mabanga ang mukha nito sa likod ng upuan dahil sa biglaang pag preno, buti na lamang at naka seat belt siya dahil kung hindi ay baka mas malaki ang posibilidad na magalusan ang mukha niya dahil sa pag ka bunggo.

"Mag dahan dahan ka nga sa pag mamaneho!!!!"

Ang pagalit na sabi ng butler sa driver nila atsaka siya lumabas para pag buksan ng pinto si Anthony.

"Teka ayos lang ako"

Nagulat naman sila ng may biglang nagsalita sa kanilang likuran, kaya nga napalingon nuon si Anthony at ang butler nito sa taong nag salita.