Chapter 6: 3rd Day

[Airish Laxamana]

Flashback:

"Gusto mo naman palang maging alipin." Napaamang ang bibig niya pagkapasok namin ng elevator at napatingin sakin.

"I didn't agree to be your slave."

"Yet you agree to marry me." I said while wearing my winning smile.

"That was a sudden decision."

"Gusto mong bawiin?" Hindi na siya nakakibo.

Pagkahinto ng elevator ay nagsipasok ang mga tao which makes me feel uncomfortable. I hate crowds... It feels like I'm going to suffocate if I stay here.

Halos halo-halong amoy ang dumadapo sa ilong ko kaya pagkahinto ng elevator ay nauna na akong lumabas. Whether he come or not.

Mas gugustuhin ko pang maglakad pababa ng hagdanan kesa makipagsiksikan.

"Hey," Napalingon ako sa mukha niya papunta sa kamay niya. "Huwag mokong HAHAWAKAN." Napabitaw siya ng marinig niya ang sinabi ko. Napatingin ako sa gloves na suot ko at tumingin sa mukha niya.

Tahimik ko siyang tinignan habang ginagalaw ang kamay ko para hintayin ang sasabihin niya or must I say nagtatanong ang mga mata ko kung bakit niya ako sinundan.

"Bakit ka umalis?" Yan lang ba ang itatanong niya sakin? Wala na ba siyang mata para makitang I'M NOT USED TO STAY IN A CROWDED EFFIN AREA.

"Bakit moko sinundan?" Isang mapang-asar na tanong ko sa kanya. Napatango siya. Hindi man lang niya masagot ang tanong ko.

"I don't have time for this." Nauna na akong bumaba ng hagdanan. Hindi ko kailangang aksayahin ang oras ko sa pagtitinginan naming dalawa.

"SANDALI! AIRISH!" Ayoko mang tumigil sa pagbaba ay may nagsabi saking tumigil ako.

"You have 1 minute." Kita ko ang pagbaba niya at tinignan ako. "Bukas na tayo ikakasal." Kumunot ang noo ko. Ano ba talagang sasabihin niya sakin?

"Bibili ka ba ng—" I cut him off.

"It's a private wedding. Kung iniisip mong magiging engganyo 'yon then keep your dreams to yourself." Marahas akong nakapagbitaw ng salita sa kanya na ikinakunot ng noo niya.

"Agreeing to our wedding is like  agreeing on being my slave Kaijin."

"Gano'n ka na lang ba kadesperada para magkaroon ng tagasunod mo?" I glare at him. Hinding-hindi niya ako maiintindihan.

"Gano'n ba talaga ang tingin mo sa 'kin? Isang alipin? Tagasunod mo? If that so then FUCK YOU." Did he just cursed me? Natawa ako ng bahagya.

"I shouldn't agree in this marriage." Papaalis na sana siya ng magsalita ako.

"Then take back your words." Tumingin siya sakin kaya nginisian ko siya. "If not, by the time na ikasal tayo, 'yon ang pagsang-ayon mong maging alipin ko and that's final." I said while I'm stepping down the stairs.

-

I just fucking looked at my food. Hindi ko magawang kumain for some reasons.

"Aren't you going to eat that? Gusto mo nito?" Then she pointed out her chocolate piece cake. Hindi ako sumagot.

"Airish." Napatingin ako sa tumawag sakin. Nagsimulang magbulungan ang mga estudyanteng nakikiusyoso sa paglapit sakin ni Kaijin.

"Can we talk?"

"Anong pag-uusapan niyo?" Tinignan ko si Venice at nginitian to tell her that it's fine.

I stand up as I looked at him in the eyes. "You have 1 minute. Follow me." Pinasunod ko siya hanggang Head Supreme Office. Binuksan ko ang ilaw tsaka umupo sa sofa. "Take a seat." Pinaupo ko siya sa sofa sa harap ko.

Umupo siya habang nakatingin ng direkta sa mga mata ko. "Go." Tumikhim siya.

"I'm not backing off," For somehow, it makes me wants to listen.

"I'm willing to be your slave."

"Kung napipilitan ka—"

"Yes I am, but I have no choice, nakataya dito ang kompanyang hinahawakan namin ni Dad." Sinasabi ko na nga ba.

"I was planning to back-out. But then, an accident happen while I'm home. Dad won't tell me but I heard some issues over the phone. We have a huge debt that needs to be paid." So he's going to be my slave to paid that huge debt? Or he wants to be paid from being a slave?

"I'll be your slave but you need to pay me. Papalabasin natin na kasal tayo pero pagkatapos no'n, you can order me around as much as you like. But when we're already paid that was the time that I'll break the contract." I smirk. He's taking the risk to save their business. That's quite THRILLING AT THE SAME TIME.

"You should sign a contract." Tumayo ako. Kinuha ko ang isang kontratang nakalagay sa may table. I get a pen as I give him the contract. He reads it as I smiles.

Pagkatapos niyang pirmahan ay matagal siyang tumingin sakin.

[Kaijin Del Mundo]

Pagkatapos kong basahin ay napatingin ako sa mukha niya.

-

"As you sign this contract, there are FUCKING rules that you need to FUCKING FOLLOW:

RULE NO. 1: 5 centimeters lagi ang layo mo sa akin. Ayoko ng masyadong dinidikdik ako.

Sino naman ang gustong tumabi sa kanya? Ako? Tsk, asa.

Rule No. 2: Bawal Magreklamo. Anything that I command should be follow immediately.

Masyadong bossy ang babaeng ito. Bagay na bagay sa mukha niya.

Rule No. 3: Don't cuss on me so casually unless your close to me.

Pero diba ikakasal na kami? Kahit sa papel lang? Does that makes me important?

Wait what?

Rule No. 4: Don't touch me when I'm not wearing my gloves.

I wonder why...

Rule No. 5 (Last Rule):  Don't fall for me.

-

Sinong tanga ang magkakagusto sa panget na ugali niya? Maganda nga, bossy naman.

"Done checking my face?" Tumayo na ako. "I already sign it what now?" Pinakita niya ang kontrata.

"Every week you'll receive 250 thousand that will add to your bank account. Do you know how much your debt is?" I looked at the other way.

"About 500... 500 million." Her eyes widened as she looks at me. But that doesn't stays long. She normally go back to her normal expression (•-•) face.

Tumayo siya at nagpagpag ng palda niya tsaka tumingin sa akin.

"Your 1 minute is finish." Binuksan niya nang maluwag ang pinto tsaka sumenyas. Pagkalabas ko ay saktong pagtunog ng bell.

"We should head back." Inaaya niya ba akong pumasok kami ng sabay?

"Rule No. 2 Bawal Magreklamo. Anything that I command should be follow immediately." She smiles as she give me the bracelet. Tinignan ko ang tatak nito. CAPTAIN ang nakalagay.

Naalala ko nanaman ang sinabi niya noong nasa office kami.

"Just don't dare to betray me Captain Kaijin."

What does Captain means?