|4| Unexpected

Faith's Point of View

"Wow! Ikaw nagluto n'yan?" tanong ni Leo. Ngiting tumango ako bilang sagot.

Now that Kaiden isn't busy, I came in early to serve them what I cooked. Mukhang nagustuhan nila, lalo ni Kaiden. Kinwento pa n'ya sakin na nag enjoy sila ni Jordan kumain nung lunch break, na nagpatalon ng puso ko dahil sa sinabi nya. I'm touched.

Oh girls, bye. Pwede na akong mag-asawa.

Nagulat ako nang susubuan ako ni Kaiden gamit ang kutsara n'ya. Biglang bumilis ulit ang tibok ng puso ko. Gosh-- he's so sweet! Is this indirect kiss?

Tumingin samin si Leo at Mia na parang nagulat din sa ginawa ni Kaiden. Walang pagaalinlangan kong kinain ang nasa kutsara at umiwas ng tingin. Halos magwala ang nerves ko sa ginawa nya, nagkabuhol buhol yata ang mga ugat ko kaya hindi na ako nakapagisip ng maayos.

Sinuot ko ang apron at tinanong ang order ng costumers. Ilang oras rin akong wala sa sarili habang si Kaiden ay busy sa mga costumers.

Habang naglalakad pabalik sa kusina ay aksidente akong nabangga sa isang costumer dahilan para madali ako sa lamesa at mapahiga sa sahig.

"Faith!" May bahid na pagaalala sa boses nila Mia.

"I-i'm sorry miss, okay ka lang ba?" Ani ng dalagang nakabangga sa'kin. Pumikit na lang ako dahil sa biglaang pagsakit ng braso.

Agad naman akong inalalayan nila Leo at Kaiden sa loob ng bahay nila. "Leo, doon ka na sa labas, tulungan mo si Mia."

Nilabas n'ya ang betadine, at ginamot ang sugat ko. I bite my lower lip, sobrang sakit ng braso ko. Hindi iyon kalakihan pero may mga dugong kumawala. Habang ginagamot nya iyon ay hindi ko maiwasang tumitig kay Kaiden. Sobrang lapit n'ya lang sa'kin, at madali ko ng makukuha.

Ilang sandali pa ay nilagyan n'ya na ito ng band aid at inalalayan ako palabas. Maghahapon na at lalong dumadami ang tao sa café. Nagpatuloy ako sa paglilinis ng mga table nang may sumigaw na costumer.

"Wala ba kayong singer dyan?" Mukhang sanay ang lalaking ito sa mga pinupuntahan na may gig kaya naman lumapit si Kaiden dito at nakipagusap.

"Huy, may marunong bang kumanta sa'ting apat?" bulong ni Mia sa'min.

"Ano? Sa inyong apat wala? Sayang, may tip pa naman kaming--"

"Si Faith," sabi ni Kaiden. Agad ko siyang pinanlakihan ng mata. Bakit ako?

Lumapit ito sa'kin at bumulong. "I heard you singing from the kitchen last month," aniya at ngumisi.

"Who hoo!" Agad nagpalakpakan ang mga tao sa paligid at pinaupo ako sa gitna. Ang isang costumer naman namin ay pinahiram ang gitara n'ya. Nanginginig akong umupo at humarap sa kanilang lahat.

I looked to Mia, she's waving her hand and Leo is smiling at me. While Kaiden is at the other side and cheering me.

I started to sing.

Umaga na sa ating duyan

'Wag nang mawawala

Umaga na sa ating duyan

Magmamahal, oh mahiwaga

There, I started to strum the guitar.

Matang magkakilala

Sa unang pagtagpo

I looked to Kaiden, he's smiling genuinely at me. And that feeling made my heart flattered. My song's for you, Kaiden.

Paano dahan-dahang

Sinuyo ang puso?

I look around to the audience. Ang iba ay sumasabay sa'kin at ang iba ay dinarama ang kinakanta ko. I closed my eyes to feel the rhythm.

Kay tagal ko nang nag-iisa

And'yan ka lang pala

Nang buksan ko ang aking mga mata ay nakita ko si Stay sa pintuan ng café. He's smiling while his arms are crossed. "That's my girl," he proudly said that no one would hear, but I read it and that made me smile purely.

Mahiwaga

Pipiliin ka sa araw-araw

Mahiwaga

Ang nadarama sa'yo'y malinaw

Higit pa sa ligaya

Hatid sa damdamin

Lahat naunawaan

Sa lalim ng tingin

Mahiwaga

Pipiliin ka sa araw-araw

Mahiwaga

Ang nadarama sa'yo'y malinaw

Nagpalakpakan ang lahat. Lumapit naman sa'kin sila Mia na tuwang tuwa at niyakap pa ako. "More! More!" They shouted. Tumawa ako ng bahagya.

"Hindi na pwede," singit ni Stay at naglakad sa gitna. Hinawakan n'ya ako sa braso. Hays, andito na ang sundo ko. Nakakainis talaga, gusto ko pa makita si Kaiden.

"Aray!" Nadali n'ya ang sugat ko.

"Bes! Si Stay 'yon diba? Yung poging magpipiloto?" sabi ng isang estudyante.

Hindi iyon pinansin ni Stay at binaling ang atensyon sa braso ko. "What happened to that?" He questioned and tried to remove my band aid.

"Hoy! Baliw ka talaga!" Pinanliitan ko s'ya ng tingin at binalik ang band aid sa pwesto. "Kalampahan ko lang 'yan."

He glared at me. "Kaiden, susunduin ko na si Faith." Kumaway naman ako kay Kaiden, Leo at Mia bago sumakay sa kotse.

Pagdating sa bahay ay nakita ko si Luke, school mate namin noong high school. "Hi Luke!" bati ko rito.

"Oh, Hi Faith! Napadalaw ka kay Stay?" Napatigil ako. Hindi nga pala n'ya alam na magkasama kami sa bahay. Sasagot pa ba ako? Parang nakakailang kung sasabihin kong nakikitira ako rito.

"She's living with me," sagot ni Stay. Uh-oh. Luke gave us a malicious look. Agad ko naman s'yang binatukan. Kahit kailan talaga, napaka ma-issue n'ya.

"Hey, wala kaming ginagawang milagro, okay?" Humagalpak naman ng tawa si Luke.

"Ewan ko sa in'yo!" Kinuha n'ya ang gitara sa sofa.

"Gitara mo 'yan?" I asked. Umiling naman sya at inginuso si Stay.

"Really? May gitara ka pala," I said before he went to his room. Lumabas na s'yang iba na ang damit at umupo sa tabi ni Luke.

"Knock knock," Stay said out of nowhere.

"Who's there?" Ani Luke habang nags-strum ng gitara.

"Luke." Nagpipigil na ng tawa si Stay. Kumunot naman ang noo ko.

"Luke who?"

"Luke what you made me do~ Luke what---" Agad ko s'yang binato ng unan sa inis. Humagalpak naman sya ng tawa. "Aray naman, Faith!"

"Ang corny na nga ng joke mo, ang pangit mo pa kumanta!" Biro ko. But the truth is, he's somehow, good at singing. Wala lang talaga s'yang sense of humor.

"Luke-who luke-who ka talaga!" Isa pa 'tong si Luke. Nakakahiya sila. Binato ko rin s'ya ng unan pero tumama iyon sa gitara ni Stay. Natigil sila sa corny nilang tawanan.

Cringe.

"H'wag mong sirain! Baka ako pa pagbayarin ni Stay!" Luke shouted. I rolled my eyes. Whatever, ang corny nila.

Bigla namang tumunog ang phone ni Luke. Binuksan n'ya ito at agad nanlaki ang mga mata sa nakita.

"Guys." Binaling namin ni Stay ang tingin sa kanya.

"Magkakaroon ng reunion sa San Jose University!"

Iyon ang pinasukan naming tatlo noong high school. Imbis na maging masaya dahil sa makikita ko na uli ang mga dati naming kaklase ay bigla akong kinabahan. Siguradong magyayabangan sila ng estado nila sa buhay ngayong malapit na silang gum-raduate at ang iba ay may trabaho na.

Eh, ako? Anong maipagyayabang ko? Lagi akong kasama sa honor noon, pero ngayon... hindi ko na alam ang isasagot ko once na tanungin nila ang course ko.

"So, sabay sabay na tayo sa Saturday?" tanong ni Luke. Napansin nila na bigla akong nabalisa kaya kinausap ako ni Stay.

"Hey, Faith. You're going, okay?" Alam n'yang nagdadalawang isip ako, pero hindi nya ako mapipilit. Umiling ako.

"Why?" Tanong ni Luke.

I looked at them. May maipagyayabang sila. Wala man silang trabaho pero may masasabi sila tungkol sa buhay nila, na papalakpakan ng lahat. Magiging piloto sila, eh ako? Kicked out. At waitress sa isang café na walang ginawa kundi magpa-cute sa may ari nito.