Chapter 34

We went to the hospital first after the incident happened. Good thing that the wound of Evan wasn't that deep. Ipinagamot ko rin ang ulo ko. Lintik. Napuno yata ako ng bubog.

Tumawag agad ng Pulis si Luke para papuntahin doon sa lugar kung saan nangyari ang insidente. Luke covered up everything. He even told the Police na siya ang bumaril kay Lia because of self defense. I don't know why does he need to tell na siya ang bumaril where in fact I can say na ako ang bumaril. Kaya ko namang panindigan 'yon kahit saang korte pa kami umabot. Nasa panganib ang buhay ni Evan that's why I shoot her. I don't have any choice.

One of the highest rank Police Officer is his friend. So it was all settled at pinag takpan ang iba pang nangyari. He really doesn't want to tell them that I was the one who shoot Lia.

Of course, as always, his parents were so worried. His parents paid a big amount to cover up this issue dahil magiging malaking balita ito once this news comes out. They know now that it was Lia who kidnapped Bebe and Evan before. But they still don't know that he was poisoned too.

That night, Lumabas pala si Evan dahil naka tanggap siya ng tawag na nasa labas daw si Lia. But he didn't know na kukunin pala siya. He thought na mag uusap lang silang dalawa.

I felt so worried, but now I'm at ease. Dahil wala nang Lia ang mang gugulo pa sa amin. And I know that Lia is in her peace now. Ibinurol lang siya ng dalawang araw at inilibing din sa tabi ng libingan ni Earl.

Her parents were crying at todo hingi sila ng tawad sa mga nangyari. Lia invited them para lumabas ng bansa pero hindi nila alam na umuwi ulit ito ng Pilipinas at may masamang balak. They even said, they tried to convince her para mag bagong buhay pero miski sila na magulang nito ay hindi sila pinakinggan.

"I'm hoping for your happiness in heaven. Dalawa na kayong dadalawin namin dito." Naka ngiti ngunit malungkot na saad ni Evan.

Alam kong apektado pa rin siya sa nangyari. After all ay may pinag samahan din sila ni Lia.

"Evan, are you mad at me?" I asked him.

Since that night hindi ko pa siya natanong about dito. I don't know what he thinks sa pag patay ko kay Lia.

"Why should I?" Ibinaling niya ang tingin niya sa akin at hinawakan niya ang kamay ko. May gasa pa rin na nakatakip sa leeg niya dahil sa sugat na natamo niya.

"Because I killed her."

Ngumiti siya sa akin at yinakap ako.

"I know you only did that to save me. I understand what you did, Lucia. Although na shocked ako that you are really capable of killing someone. I know killing is a big sin mapa batas man ng tao o ng Diyos. But you don't have any choice that night."

Humiwalay siya sa pagkaka yakap sa akin.

"Lahat ng tao dumarating sa punto kung saan wala ka nang pag pipilian. So don't think that I'm angry."

Ibinaling niya ang tingin niya sa puntod.

"Bro, I hope you are happy now."

"Earl, I'm so sorry if I killed her. I'm so sorry if I was  the one who took her life."

Humangin naman nang malakas at napa kapit ako kay Evan. Langhiya!

"Evan, one more thing. Ano, you need to know something. Hindi ko alam kung magagalit ka ba or what but I want you to know this."

"What is it, baby?"

Huminga ako ng malalim at tinignan siya sa mga mata. Naka abang lang din siya sa sasabihin ko. Kinakabahan ako dahil baka magalit siya sa akin. Sa amin ni Luke.

"That night. During the accident I and Luke we-"

"Lucia, I already know it."

"Huh?"

"Luke talked to me the other day and explained to me all of it. He told me that it was his co member who invited me to have a race. I was surprised. I didn't expect na kayo pala ang nandon. He even said sorry to me but wala naman kayong kasalanan dahil hindi niyo naman alam."

"So you're not angry?"

"Bakit naman ako magagalit? You were a victim too of that race. I'm actually glad na walang nangyari sa inyo nun, unlike us. You don't know anything about it. And I decided to let go of the past baby. Hindi ako mabubuhay ng totoong masaya at malaya kung pang hahawakan ko pa ang nakaraan."

"Alam mo bang noong sinabi sa akin ni Luke 'yan todo dasal ko na sana hindi siya ang nag aya. Muntik akong mahimatay."

"Silly. Actually, Earl saw your face that night. Ang sabi niya sa akin ay may magandang chix na natutulog at lasing na lasing sa loob ng kotse. I didn't know it was you."

"The world is really small for us."

"You're right. Kaya ikaw, huwag na huwag mo akong tatakasan dahil masyadong maliit ang mundo. At kahit saan ka man mag tago mahahanap at mahahanap pa rin kita."

"Baliw!" Sinuntok ko siya sa braso. "Bakit naman ako tatakas?!"

"Wala lang. Naisip ko lang. Malay mo hiwalayan mo ako."

"Hindi mangyayari 'yun."

"Uwi na tayo?" Aya niya. Tumango naman ako sakaniya bilang sagot.

"So paano ba 'yan bro at Lia? Una na kami. Dalaw nalang kami ulit."

"Bye!" Mabilis kong paalam sakanila. Unti unti nanaman kasing lumalamig at kinikilabutan na ako.

Nag lakad na kami pa alis ni Evan at sumakay na ng kotse.

"It's been a rough week for us, baby. I think we deserve a vacation. Kahit this weekend lang."

He started to drive the car.

Today is friday at hindi kami pumasok na dalawa for how many days dahil sa nangyari. Binisita kami ng mga kaibigan namin sa Unit ko and told them what happened. Of course they were surprised. Kennedy was crying habang kinikwento ko sakaniya ang nangyari. I didn't tell him na ako ang bumaril kay Lia but Lancie and Dred know that I did. Sinabi ko sakanila. And they said, kung sila ang nasa katayuan ko ay gagawin din nila 'yung ginawa ko. I don't want to tell it to Kennedy because I know he'll freak out. Knowing his innocent side? Huwag na uy.

"Saan naman tayo pupunta?"

"Ikaw ba? Saan mo gusto?"

Napa isip ako. I want to try some adventures now. Yung malayo sa siyudad. Yung malayo dito dahil gusto kong lumayo muna sa lugar na 'to at kalimutan ang mga nangyari nitong mga nakaraang araw.

"Let's try camping kaya? Kahit camping lang tayo sa beach ganun. I need to unwind. Masyadong madami ang nangyari nitong mga nag daan na araw."

"Saang beach? Do you know a beach na good for camping?"

"I'll ask Lancie. She knows a lot about it. Isama natin sila."

"Sure. So, we don't need to rent a hotel? Kasi camping gusto mo e."

"Aba malamang. Try mo mag camping sa loob ng hotel."

"Pilosopo. Nahahawa ka na sa bestfriend mo."

Nang maka dating kami sa building ay dumiretso na kami sa unit ko.

We are sitting now in the living room. We're just watching movies while waiting for our friends to come. 4:00 pm ang labas nila. I already texted them na dito dumiretso at kailangan naming mag plano.

I also prepared some snacks and meriandas for them dahil alam na alam ko na mga patay gutom silang darating dito.

Ang tagal naman nila.

"Wala pa ba sila Evan? Lagpas 4 na oh! Tagal naman. Hindi naman malayo SWU dito."

"Mga pa importante pa siguro sila kaya matagal. Darating din sila. Hintay ka lang."

"Naiinip ako e." I pouted my lips.

Dumikit naman siya sa akin at hinalikan ako sa labi.

"Don't pout your lips baby. Naiinip ka?" Mapang asar na tanong niya sa akin.

He puts his hands on my breast and he started to massage it. Napa pikit ako dahil sa ginagawa niya. MMP. /More more please/

Sakto namang bumukas ang pinto ng unit ko at boses ni Lancie ang unang sumalubong sa amin. Napa tayo si Evan sa gulat at tumalon talon para hindi siya mahalata. Natawa ako sakaniya.

"Baklaaaaaaa! I missed you!" Langhiyang babae na 'to daig pa ang palengkera.

Tumalon si Lancie papunta sa akin at napa higa ako sa may sofa. Tangina ang bigat!

Pinag hahalikan niya ang pisngi ko habang naka yakap siya sa akin nang sobrang higpit.

"Grabe ka bakla! Hindi naman ako nangibang bansa! Oa ka."

"Bru, namiss din kita."

"Kennedy, huwag kang makiki halik ah. Ako ang halikan mo. Si Lancie lang pwede humalik kay Lucia. Baka tamaan ka sa akin." 

"Hindi ako bakla! Advance ka mag isip, Evan."

"So saan ang punta natin bukas?!"

"Ikaw nga hinihintay namin para ikaw ang mag suggest e. Mas marami kang alam na lugar diba?"

Umupo naman sina Luke, Kennedy at Dred sa may sofa habang pinag seserve-an sila ni Evan ng pagkain. FSAMP. /Feeling señorito ang mga pota/

"Wait, gusto ni Lucia is camping. Gusto niyo rin ba 'yun boys? Ako okay lang."

"It's fine with me." Luke answered. Syempre kung anong gusto ko susundin niyan.

"If Lucia likes that, let's go with that. But, can I bring Carmela along with us? I want you to bond with her."

"Yes! Sure. Walang problema! Hindi ko pa siya nami meet e." Masigla kong sagot sakaniya.

I'm actually excited to meet his girl. I hope magka sundo kami and I hope too na she's not pabebe like yung mga nag o omg na may kasamang pag tirik ng mata at taas ng kilay!

"E si Kent? Hindi niyo ba isasama? Kawawa naman siya wala siyang kaibigan."

"Dred, bring Kent tomorrow. Gawin nating driver."

"Walanghiya ka Evan! Ang sama niyo talaga kay Kent. But anyway, I know one beach that is good for camping. We'll just bring our own tents, pillows and blanket. There's no electricity there so you must bring your own power bank para sa mga phones niyo. They only use solar panels para sa electricity doon sa mga bulbs nila."

"E paano tayo tatae?"

"Ang dugyot mo bru. Kumakain kayo oh!"

"Sorry."

"It's okay, Kennedy. Kasi may mga public comfort rooms naman there. I went there before with my cousins and I swear! Ang ganda! Lalo na kapag gabi! As in star gazing kung star gazing! Specially the beach is near sa forest at may pa mountains pa. O diba? Bongga kaya! So doon na tayo."

"Okay. Let's go there then."

"How many ang traveling hours?"

"Three hours yata? I'm not sure sa exact time. Kaya dapat bukas maaga palang byahe na tayo para maaga rin tayong maka dating."

"So it's all settled. Ang alis natin bukas is 4:00 am. Ako na bahala sa sasakyan and all para wala na kayong iisipin pa. Dito meeting place natin. Sa labas ng building ni Lucia."

"Iba talaga kapag mayaman, Luke!"

"Akala mo naman hindi kayo mayaman."

"O siya sige. Ayun na ha. Dred, inform mo nalang ang bebe mo pati si Kent. Guys! Be early tomorrow. Huwag kayong late. Ang ma late kokonyatan ko."

"Una na rin ako bakla. Bili muna ako ng swimsuits ko. Bilhan kita?"

"No. Don't buy her, Lancie. She won't wear that."

"Ang kj mo, Evan! Luke, tara na! Samahan mo ako. Ikaw ang pipili ng susuotin ko. Bakla! Alis na kami."

"Sige. Ingat kayo!"

Binitawan ni Luke ang pinggan niya at tumayo.

"Alis na ako, Lucia." Paalam niya sa akin. Tumango lang ako sakaniya. Sumunod siya kay Lancie palabas.

"Lucia, bakit laging mag kasama si Lancie at Luke? Pati sa SWU mag kasama rin sila lagi. Ini issue na rin sila ng ibang mga studyante. Sila na ba?" Tanong ng tsismosong si Hong.

"Aba malay ko."

"Malayo na maging sila. Alam mo namang patay na patay si Lancie kay Patricio." Singit ni Kennedy na isa ring ma tsismis sa buhay.

"Bros, pabayaan niyo nalang sila. Matatanda na mga 'yan."

"Uwi na rin ako, bro. Kennedy, hindi ka pa ba sasabay sa akin? Tapos na kaming kumain ikaw nalang diyan ang hindi. Tara na!"

"Alam mo atat ka. Tara na nga! Bru, alis na kami."

"O siya sige. Ingat kayo ha. 4:00 am bukas! Walang ma lelate!"

Lumabas na sila ng unit ko at kami nalang ni Evan ang naiwan dito.

Niligpit ni Evan ang mga pinag kainan ng mga patay gutom kong kaibigan na walang utang na loob. Pinakain mo na nga kami pa pagliligpitin.

"Evan, invite mo rin kaya si Bubu? Isama natin."

"Hindi sasama 'yun. Anniversary nila ni Jayden bukas."

"Ay wow! Ilang years na sila?"

"4 years I think?"

"What?! You mean 13 years old palang ang kapatid mo nang maging sila?"

"Yes. Maaga lumandi si Bella e. Maybe she was 11 years old when she first met Jayden."

"Ay wow. Hiyang hiya naman si Bella sa kalandian mo ano po."

Lumapit siya sa akin habang hawak hawak niya ang mga plato.

"Baby, atleast ngayon sa'yo nalang ako malandi. Titi ko nga sa'yo nalang din tumitigas e." Hinalikan niya ako sa may noo.

"Naku Evan! Subukan mo lang talagang mag landi sa iba at subukan lang niyang tumigas sa iba. Isasako kita!"

"Sadista! O tara dito hawakan mo. Pakalmahin mo, Lucia. Nagagalit nanaman sa'yo e."

At dahil masunurin ako lumapit nga ako sakaniya at dinakma 'yun. Shit. Galit nga!

THREE THIRTY palang nang madaling araw ay naka prepared na kaming dalawa ni Evan. We woke up so early dahil ayaw naming ma late.

"Sinasabi ko talaga kapag may na late sakanila may pektus sila sa akin."

We are still here at my unit and waiting for Luke and his van. Papunta na rin naman siya dito.

"Dred called. Nasa baba na raw sila nila Kennedy kasama si Lancie. They're complete. Baba na rin tayo. Let's just wait Luke outside."

"Wala ka na bang naiwan? Power bank and flashlights?"

"Wala na po. Let's go."

Bumaba na kami ni Evan. Natatanaw ko sila sa may harap ng building and they are all there. Lancie is wearing her oh so sexy dress. Grabe! Hindi ba siya nilalamig? Madaling araw palang ah. Nabaling naman ang tingin ko kay Kennedy at hanep! He is wearing sun glasses. Lintik! Wala pa ngang liwanag. Sunod ko namang inilipat ang tingin ko kay Kent. And as usual, he is wearing his makanto face na lagi namang nandiyan. And Dred? He is with a girl at magka yakap pa sila. Woah! It must be her.

We walked towards them habang magka hawak kamay kami ni Evan.

"Kanina pa kayo?" I asked nang maka lapit kami sakanila.

"No. Kadarating lang namin. Saan na ba si Luke?"

"Papunta na raw sabi niya kanina e. Huy Kent! Ikaw mag da drive ah."

"Sabi ko na nga ba. Sinama niyo ako dito hindi dahil gusto niyo akong makasama kung hindi dahil may ibang dahilan. Mga mang gagamit talaga kayo."

"Ang drama mo, Kent. Pwede ka nang maging artista."

"Sa gwapo ko ba namang 'to? Talagang malaki ang chance ko na maging artista."

"Hong! Baka naman gusto mong ipakilala ang bebe girl mo sa amin?"

"Ikaw nalang ang hindi may kilala sakaniya, bru. Kilala na namin si Carmela."

"Oh, I'm sorry. I forgot. Carmela, this is Lucia. Evan's girlfriend. She's my friend too."

Naka ngiti akong lumapit kay Carmela at bineso siya sa may pisngi. Infairness naman kay Hong at ang ganda pala niya! She looks like an angel. Pero syempre mas maganda ako no.

"Hi Caramel! I'm Lucia."

"Ahh, it's Carmela."

"I'm sorry, Carmela but my girlfriend has a problem when it comes to names. She can't easily remember names."

"Oh? Ang strange naman nun! But it's okay. I hope we can be friends." Masayang bati niya sa akin.

"Of course, we will. Hong will be your future boyfriend so you'll be a part of our group then."

"Bakla! Luke is here!"

Huminto ang isang sasakyan sa tapat namin at bumaba si Luke. Wow naman sa kagwapuhan ang kapatid ko oo! Walang duda! Mag kapatid talaga kami dahil pareho kaming mukhang yummy. 

"Kanina pa kayo?"

"No. Mga  5 minutes pa lang. You're just in time."

Kinuha ni Luke ang bag na dala dala ni Lancie at binigay naman ni Lancie 'yun sakaniya. Luh? Nagka tinginan kaming lahat na nandito.

Gago 'tong si Luke! May bag ako na dala pero hindi niya kinuha ang bag ko! Tapos kay Lancie kukunin niya?! I'm your sister, bro!

"Oh? Ano pang hinihintay niyo? Sakay na." Ibinaling niya ulit ang tingin niya kay Lancie.

"You. Sit in front. I'll drive."

"Okay!" Sagot ni Lancie at pumasok na sa loob ng sasakyan at umupo sa harap.

"Bru, malakas talaga ang pakiramdam ko na may something." Bulong sa akin ni Kennedy at pumasok na rin sa loob.

Bahala nga sila diyan! Stress nila ako. Kung saan masaya si Luke, doon siya. Pero kasi alam naming lahat na malabo talaga magka gusto sakaniya si Lancie if ever man. At ang sabi ni Luke, Lancie is just using him para mapa selos si Abellano. But the problem is Abellano isn't here! So no need to do this kind of thing right?! May hindi talaga sinasabi sa akin 'tong si Luke.

"Baby, let's go. Para kang ewan diyan na nag iisip. Ano ba iniisip mo? Kasama mo naman ako."

"Wow naman. Lakas mo rin talaga, Evan. Kiss mo nga ako."

Hinalikan naman nga ako ng malandi.

"Bakla! Stop the landian! Tara na!"

Pumasok na kami ni Evan sa loob nang sasakyan.

Nasa harapan si Luke at nag da drive katabi si Lancie. Sa next seats ay me, Evan and Kennedy. At sa sunod naman ay si Dred, Catol and Kent.

"Baby, go to sleep. Because later bago tayo matulog gagawa tayo ng baby don. Mag pupuyat tayo. Okay?" Bulong sa akin ni Evan. Putek ang bastos!

"Narinig kita Evan!" Hinampas siya ni Kennedy sa ulo.

"Bakit? Ano 'yun?" Tanong ni Hong.

"Gagawa raw sila ng baby mamaya. Paano ba gumawa nun?"

Nag tawanan naman kaming lahat ng nasa van. Ayan nanaman siya sa kashungahan niya.

Nang maka dating kami sa beach ay sobrang namangha ako sa ganda nito. Mygosh! Is this even real? Para akong nasa paraiso. The water is oh so clear. At ang dami ring coconut trees. Dagdag mo pa ang bundok na nandito at color green ito dahil sa mga puno na naka dagdag sa ganda ng view.

"Bakla! Ang ganda pala dito!"

"Yes. I really like it here."

"Buti nalang ito ang sinuggest mo. This place is so nice to refresh. Right?" Umakbay sakaniya si Luke at yumakap naman si Lancie sakaniya.

At sa hindi ko na mabilang na pagkaka taon ay nagka tinginan nanaman kaming lahat ng mga kasama ko.

"Ehem! Itayo niyo na kaya yung tent?" I suggested.

"Kent, diba magaling ka don? Sa pag tayo ng tent? Ikaw na gumawa."

"Mga loko! Ano kayo amo ko? Ginawa niyo na akong utusan."

Nag tulong tulong ang mga boys sa pag tayo ng tent samantalang kaming tatlo na mga babae kasama si Kennedy ay nag luluto. Nag iihaw kami ng mga barbecue and some sea foods for our lunch.

"Lancie, bakit ganon kayo ni Luke? Naguguluhan ako. Mag ano ba kayo?" Tanong ni Kennedy.

"Oo nga. Napansin ko rin 'yun. E diba si Patricio ang gusto mo?" Tanong din ni Carat.

"Luke and I are friends only. Alam niyo kung sino ang mahal ko." Tinignan ako ni Lancie at nginitian ko lang siya.

Hindi ako makiki alam kung ano mang meron sila. Gaya nang sabi ko noon kung sino ang mahal ni Luke susuportahan ko siya. Pero kasi e! Masasaktan kapatid ko kapag si Lancie ang minahal niya. Pero sabi talaga ni Luke wala naman diba? But hindi ako kumbinsido e. Parang may iba rin talaga lalo na ngayon. Ay ewan! Malalaman ko rin 'yan soon. Mga feeling showbiz. Akala mo mga artista.

"Bakit ba siya ang inaano niyo? Bakit hindi kaya natin tanungin ngayon ang iniirog ni Hong. Yiiieee." Pang iba ko ng topic.

Namula naman ang mukha ni Cart dahil sa pang aasar ko sakaniya. KPSS.

/Kilig pempem siguro siya/

Base on her reactions now, may gusto na siya kay Dred. But I wonder bakit hindi niya pa sinasagot?

"Carmela, isa ka ring pakipot. Gusto mo na si pareng Dred ko diba? E bakit hindi mo pa siya sagutin? Ikaw ba si Maria Clara?"

"Actually, I'm just waiting for him to say that he loves me."

Natigil kaming tatlo sa ginagawa namin at napa tingin sakaniya. Is she serious?

"What do you mean? Until now he's not saying I love you, to you?" Lancie asked her.

Umiling siya bilang pag sagot.

"He just told me that he likes me. But love? Nope. Not yet."

Bakit hindi pa sinasabi ni Dred sakaniya 'yun? Samantalang sa amin ay napaka vocal niya. Remember when he said na nag seselos siya. May sinasabi pa siyang he'll do everything para mapa sakaniya si CR tapos I love you lang hindi niya pa masabi? Mayabang rin talaga ang isang 'yun.

"But he said to us that he loves you. Right Kennedy? Noong nandon tayo sa condo ko."

"Ewan ko bru. Wala akong narinig. Baka tulog pa ako nun?"

"Malakas ang kutob ko na natotorpe si Dred sa'yo, Carmela. Kasi madalas ka niyang kinikwento sa amin e. Kaya feeling ko nahihiya 'yun sabihin na mahal ka niya."

"Bakit naman siya mahihiya Lancie? Ang kapal kaya ng mukha ni Dred. Pa libre nga ng pa libre sa akin. Minsan nauubos na ang pera ko."

"Uy grabe ka Kennedy! Baka isipin ni Carmela dukha si Dred. Hehe. Nag bibiro lang yang si Kennedy, Carmela."

"Huwag kayong mag alala. Ako na ang bahala." Sabi ko sakanila.

I'll help Hong to say those three words kung nahihiya man siya o ano. Letseng 'yun siya pala 'tong pabebe! Tapos ang lakas ng loob mag selos. He even said na pinapa hirapan siya ni Crazy! Samantalang hinihintay nalang pala siya na mag i love you. Ang gulo rin e!

Iniwan ko silang tatlo doon at tinawag ko si Hong na busy'ng busy sa pag gawa ng tent.

"Psst! Hong. Dito nga."

"Me?" Turo niya sa sarili niya.

"Ay hindi. Malamang ikaw nga! Ikaw lang naman ang Hong dito e."

"Bakit?" Tanong niya sa akin nang makalapit siya.

Hinila ko siya dito sa may bandang puno. Nag tago kami sa likod nito. Dito ko naisipan na kausapin siya para hindi marinig nang iba ang pag uusapan namin at hindi kami makita. TIASC! /This is a secret conversation/

"Natotorpe ka no? Umamin ka." Panimula ko sakaniya.

"Anong natotorpe? Kay Carmela? Di ah." Umiwas siya ng tingin sa akin at natawa ako sa reaksyon niya. Hindi daw. Pero halata naman.

"Huwag mo nang i deny. Natotorpe ka. Bakit hindi mo pa sabihin na mahal mo siya? Ano ba naman 'yan. Weak mo ha. Samantalang ang yabang yabang mo noong nakaraan sa unit ko."

Ibinaling niya na ang tingin niya sa akin ngayon at napa kamot siya sa ulo niya.

"Ang totoo kasi niyan ano e." Para siyang nag dadalawang isip kung sasabihin niya ba ang dahilan o hindi.

"Ano?"

"Natatakot ako, Lucia."

"Natatakot?" Bakit naman siya natatakot?

"Oo. Natatakot ako na baka kapag sinabi kong mahal ko siya ay sabihin niya rin sa akin ang mga salitang sinabi mo noon."

Napa nganga ako sa sagot niya. Para naman akong nakonsensya.

Noong umamin kasi siya sa akin na mahal niya na ako, I immediately turned him down. Hindi na ako nagpaka sakalye noon. Basta basta ko nalang sinabi na hindi kami pwede. Na hanggang flings lang kami. That we can't be lovers.

I know was so cruel that time and I'm aware na nasaktan ko talaga siya noon because he cried many times in front of me. Ayaw ko lang kasi na umasa siya sa wala. I wanted to show him na hindi talaga pwede. But I didn't know na makaka apekto pala ito sakaniya ngayon.

I remembered one thing in the past na ginawa niya and I immediately erased it. No. Don't think about it.

"What the hell? So ako pa ang dahilan kaya hindi mo masabi sabi sakaniya na mahal mo siya? Gago ka. Iba ako sakaniya, Hong. At kung susuriin mo ng mabuti, mahal ka na ni Cavity. Hindi mo ba nararamdaman 'yun?"

"Ramdam ko naman 'yun, Lucia. Kaso nga lang natatakot nga ako at baka mabasted ako gaya nang pag basted mo sa akin noon."

Hayup na 'to. Bakit ba cinocompare niya ako kay Coachella? E magka iba nga kami! Maganda siya pero ako ubod ng ganda!

"Hong, iba ako. Iba si Crab. Kung nakaya mong umamin sa akin noon, dapat kayanin mo rin ngayon. Lalo na't alam mo sa sarili mo na malaki ang chance mo sakaniya. Remember when you confessed to me? You even didn't know kung parehas ba tayo ng nararamdaman but you had the courage to say it. What more pa ngayon na alam mong mahal ka niya diba? I don't want to say this but I think you need to know na she's just waiting for you to say that you love her para sagutin ka niya."

"Talaga?" Nang ningning naman ang mga mata niya atsaka siya napa ngiti na abot hanggang tenga. PBL.

/Parang budoy lang/

"Yes! I have a plan actually. Mamayang gabi, umamin kana sakaniya. May nakita akong bilihan ng bulaklak doon kanina sa may highway palabas dito. Bili ka. Tapos magpa gwapo ka, okay? Kaya mo 'yan!"

"You know what, Lucia. I didn't know that my first love will be the one to help me. Hindi ko inakala na ikaw pa pala ang mag tutulak sa akin para mapa sagot siya." Napa kunot ang noo ko sakaniya dahil ang seryoso nang mukha niya. Bigla naman akong naka ramdam ng lungkot. Ang sama sama ko noon sakaniya. Sobrang sama.

"Alam mo para kang baliw. Syempre! Kaibigan kita at dapat tulungan kita because I want you to be happy. I want you to be with the girl you truly deserve."

Hinila niya ang kamay ko at inilapit niya ako sakaniya. He hugs me and I don't know why but I feel so uncomfortbale with his arms. Maybe because Evan and Cruise are here and they might see us with this kind of position.

Hihiwalay na sana ako sa pagkaka yakap niya pero pinigilan niya ako.

"Dred."

"Let me hug you, Lucia." Mas lalong humigpit ang pagkaka yakap niya sa akin.

Bumilis ang tibok ng puso ko at bigla akong kinabahan. What the hell is this? Why do I feel nervous?

"You are my first love and I'm just so happy na hanggang doon lang tayo. Masaya ako na hindi mo ako minahal. Dahil kung minahal mo ako, baka hindi ko makikilala at hindi ko mamahalin si Carmela. Thank you for pushing me away."

"Ano ka ba! Para kang abnormal diyan. Siguro 'yun talaga ang naka tadhana. We're not for each other. Kasi ikaw ay para kay Creamer at ako ay para kay Evan. Masaya rin ako para sa'yo ngayon, Hong. Kung alam mo lang. Tagal ko kayang ipinag dasal 'to!"

Humiwalay siya sa pagkaka yakap sa akin at nagulat ako nang halikan niya ako sa may noo ko.

"Dred!" Bawal ko sakaniya. Napa tingin ulit ako sa paligid dahil baka may maka kita sa amin at kung ano pang isipin.

"Why? It's just a friendly kiss, Lucia. We did more than that before. Huwag kang kabahan."

"Oo na! O siya sige na. Basta mamaya ha? Yung plano natin. Atsaka yung pinangako mo! Korea!!"

"Oh yes. Hindi ko nakakalimutan 'yun. This night, she'll be mine. Just tell me kung kailan niyo gustong mag punta nang Korea. Sagot ko." Naka ngiti at confident niyang sabi.

I smiled him at sinuntok ko ang braso niya.

Umalis naman siya sa harap ko at naiwan ako  mag isa dito. Bigla naman akong na excite sa trip to Korea! Libre din 'yun aba! Ohmygod! I want to meet some oppas!

"What was that, Lucia?" Napa tigil ako sa pag iisip ng mga oppas at napa tingin sa may likuran ko nang may mag salita.

It's Luke. He's standing five steps away from me. Kanina pa ba siya diyan?

"Wala. Nag paplano lang kami ni Dred para sa pag amin niya mamaya kay Creative. Kanina kapa ba diyan?

Lumapit siya sa akin at kaka iba ang tingin niya.

"Really? E bakit may pa yakap yakap pa kayong dalawa and he even kissed you? Kung ako si Evan baka nasuntok ko na 'yun."

Napa irap ako dahil sa sinabi niya. Kita mo. Pati kapatid ko nagiging malisyoso na. Ang sama mag isip!

"Duh?! Walang malisya 'yun Luke. Huwag ka ngang ano diyan. Para kang sira."

"E paano kung may malisya pala? He even said na mas malala pa ang ginawa niyo noon? Ano bang ginawa niyo noon Lucia?" Seryosong tanong niya sa akin. Napa kunot ang noo ko.

"He already moved on, Luke. So don't drag the past here. Ayan nga oh. Inlove na inlove na nga sa ibang babae. Don't put malicious things sa pagiging mag kaibigan namin."

"Oh e bakit galit ka? Nag tatanong lang naman."

"E paano ganiyan yang mga pinag sasabi mo!"

Pinipikon ako nang isang 'to and at the same his questions are making me nervous! Baka mamaya ano pang isipin ni Evan once na malaman niya.

"Hahahahahahaha." Tumawa siya ng parang abnormal habang naka hawak pa sa tiyan niya.

Kita mo? May saltik ang kapatid ko! Thanks for my mother at hindi ako abnormal. Baka namana niya ang ka abnormalan ng tatay namin.

"Anong nakakatawa? Nakakatawa ba 'yon?"

"E kasi inaasar lang naman kita pero napipikon ka. You even looked nervous! Ikaw Lucia ha. Baka mamaya ikaw pala ang may pag tingin talaga kay Dred."

"Alam mo kadiri ka. Faithful ako kay Evan! Huwag mo nga akong kausapin!"

Iniwan ko siya doon at panay pa rin ang tawa niya. Bahala siyang mabaliw diyan! Bwisit siya.