Chapter 1 :The Come Back

Kabababa ko lang sa eroplano galing Korea.

Bakit ako galing doon?

Coz I live there.

Bumalik lang ako dito sa Philippines dahil may importante akong gagawin.

Tinatanong niyo kung anong gagawin ko dito?

Well,its none of your business. Were not close para mag share.

(-__-)

(Author: Hala!! Ang sama ng ugali oh!!)

Wag kang Epal author kung ayaw mong basagin ko yang mukha mo.

(Author: Ang Bad mo!! Huhuhu i hate you nah!! T__T )

O.A nito!!

mag type ka na nga lang jan para matapos na to, nakakapagod kayang magsalita dito..

(Author: Oo nah, SUNGIT nito hmmf >3<)

BILISAN mo!!

(Author: ITO NA NGA OH!! NAG TATYPE na po!! >__< Go nah)

Tss

-__-)

Yon nga,umuwi ako dahil may kailangan akong asikasuhin Dito..

later ko na lang sasabihin kung ano, malalaman niyo rin naman mamaya kung bakit..

Noong makalabas na ko ng airport may sumalubong agad sa akin.

"Good morning my lady. I'm Mr.Lee your personal Butler while your here in the Philippines." Siya

with matching bow pa.

I just nod at him..

Kinuha niya ang mga dala kong bagahi. Lead me at the car then pinagbuksan ako ng pinto. Sumakay naman agad ako. Alangan namang tumonganga pa ko diba? Noong naisaayos na ni Mr. Lee ang mga bagahi ko sa likod, nagmadali siyang pumasok sa loob ng sasakyan saka pinagana ang makina ng kutsi at mabilis na pinaandar ito palayo sa airport.

Habang nasa byahe .. hindi ko maiwasang isipin at maalala ang mga nangyari sakin dito..

Experiences that change my life. The reason why I became like this ..

Cold...

Snob..

Hard to please..

A demon..

A Merciless Demon to be exact...

I fight..

I kill people..

And because of that,

They hate me. .

But I don't mind,

Coz It Satisfied me..

I will never regret that I became like this..

NEVER..

Natigil ang pagiisip ko ng biglang bumukas ang pintoan ng sasakayan..

" Were here my lady."Mr. Lee

Nandito na kami?

Sa Subrang pagiisip hindi ko namalayan na nakarating na pala kami dito..

Sa ZANZENIN MANSION..

Yeah,You read it right..

I'm here..

sa mansion ng isa sa PINAKAmayamang pamilya,

not just here in the Philippines but also abroad..

Why? Simple ..

because ...

I LIVE here..

BEFORE...

Did I introduce myself already?

Hindi pa ?

Sorry..

Ngayon ko lang na realize ..

( Author: buti alam mo..haha)

(+__+)=> death glare

You want to die Author?

(Author:(O__0)->(>__<)

HINDI!! )

You don't want?

Then...

SHUT UP!!!

(Author: (T__T) HUHU )

Tss...

I'm Mai Zanzenin,

19 years old.

3rd yr. College,

taking up Business Management.

Sa edad kung ito.. mayroon na akong sariling business..

I own a school..

A Mall...

Restaurants And etc..

Shocking right?

Well I'm just telling the truth..

(Author: Wow ang Yabang! )

TSS. don't mind her KSP kasi yan..

As in KULANG SA PANSIN

Yon nga..

I have lots of money..

Kaya naman ang iba

Ininvest ko para lumago pa..

Nagtataka ba kayo bakit 3rd year na ko?

Eh supposedly ay hindi pa dahil aside sa 6 na taon ang High school sa ibang bansa ay nahinto rin ako sa pagaaral ng 2 taon.

Kaya nakakapagtaka talaga hindi ba?

Well, ganito kasi yon..

Noong nasa Korea ako nagundergo ako sa isang test, which is called Acceleration test.

I took that exam...

I passed kaya hito..

3rd year na ko

Ang galing hindi ba?

Ganyan talaga, Genus ako eh.. Hahaha

Okay corny..

Tss -__-)

Yon nga, nandito ako sa DATI naming bahay. Ito ang lugar kung saan ako lumaki at nagkaisip. Ito rin ang lugar kung saan ako'y naging masaya at nagkaroon ng mga kaibigan. How i love this place....

Pero...

DATI yon..

dahil ngayon,

Ito ang kahulihulihang lugar na maiisip kong puntahan. Dahil ito ang lugar..

na ayaw ko ng balikan...

ang lugar....

na gusto ko nang kalimutan..

Natigil ang pagiisip ko ng may magsalita..

" This way my lady." Sabi ni Mr.Lee habang nilalakihan ang pagbukas ng pinto. Bumaba ako ng sasakyan at tuloy-tuloy na naglakad papasok ng mansion kahit na ayaw ko..

Pagbukas ko ng pinto agad bumongad sakin ang mga naka hilirang katulong..

" Welcome back my lady." They said in chorus..

(=__=)=>ako

" How are you my lady?" Manang lusiel said while bowing. His one of our helper, Isa siya sa nagalaga sakin noon..

"I'm fine...i guess." Bored na sabi ko.

" Kumain na po ba kayo? Gusto niyo po ba na ipaghanda ko kayo?" Nakangiting sabi niya.

" No need. I want to rest." Sabi ko saka nagtungo sa hagdan pa akyat. I'm really tired right now, I want to rest.

Buti nalang kabisado ko pa tong bahay.

Kung hindi?

Magwawala talaga ako pagnaligaw ako dito tss..

Kung wala lang talaga akong business na kailangang ayusin dito, I will NEVER come back Here..

ASA PA..

Nang makita ko ang DATI kung kwarto agad akong nagtungo papunta doon saka ako pumasok sa loob.

"Saan ko po ito ilalagay my lady?"sabi ni Mr.Lee na naka buntot pala sakin dala-dala ang mga gamit ko..

"Just leave it there."ako habang nililibot ang paningin sa boung kwarto..

Ang kwarto ko dati...

Wala paring pinagbago...

"Is there anything you need my Lady?"tanong uli ni Mr.Lee

"None." I replied

He bowed saka lumabas na ng kwarto ko.

Pinagmasdan ko muli ang kabuohan ng kwarto ko..

MAGANDA parin

MALAKI..

BLACK and WHITE ang kulay ng padir ..

May mga libro ..

May mini sala

Malaking tv,

May king size bed..

Mini ref..

banyo..

At

malkaing closet

( Author: WOW ha galing mong mag describe!!( insert sarcasm here)

What's your problem author?

bakit ako ang sinisisi mo? Its your fault.Ang PANGIT mong mag describe!!

(Author: Hala, bakit ako?!! ) O_o)?

Alangan namang ako eh ikaw ang gumawa ng story na to..

(Author: OO NAH!!AKO NA ANG MALI!! ~T_T~

kasalanan ko ba kung hindi ako magaling mag describe ha? )

OO KASALANAN MO!!

(Author : HUHU inaapi mo nalang ako lagi!!TT___TT)

Spell O.A?

A U T H O R

(AUTHOR:Mean!!i HATE YOU!!>o<))

^O^)sAME TO YOU!!

(Author: hindi ko na Talaga to tataposin?!!)

EDI WAG!!AKO PA ANG TINAKOT MO HA?!!Piktosan kaya kita jan??

( Author: he-he ito naman joke lang ..haha ^___^)v peace )

Umayos ka Author ha isa ka nalang talaga sakin!!!

(Author : Oo na.. Oo nah!!>__<) )

Now GET LOST!!

(Author: Paulit-ulit? UNLI?>3<) )

Tsk..

(No sign of Author )

SEE? under talaga sakin yang si Author..

Bakit naman hindi eh may utang yan sakin.until now hindi pa nagbabayad..

(Author: Wag ka namang ma ingay jan..pinapahiya mo ko eh..mag kwento ka na nga lang uli jan . .chismosa nito..-3-)

Hahaha see..ang pangit ni author..

(Author : OUCH HA!!)

(^__^)v

Back to reality..

Lumapit ako sa malaki kong kama saka nahiga..I sight.

Matagal na rin simula ng mangyari yon..

Matagal na pero hindi ko pa rin makalimotan.

At kahit kailan ..

hindi na yon mawawala sa puso..

at isip ko..

Sa subrang pagod at kakaisip,

hindi ko namalayan na..

Nakatulog na pala ako..