เส้นทางที่ไม่มีวันโดดเดี่ยวอีกต่อไป

ตอนที่ 682 เส้นทางที่ไม่มีวันโดดเดี่ยวอีกต่อไป

หลังคามิลา แดริลเดินออกไป แอชเชสก็เดินออกมาจากห้องหนังสือ

เธอคุกเข่าลงบนพรม ก่อนจะยื่นสองมือไปหาทิลลี “มาเพคะ”

“ข้ายังไหว...”

“ไม่ต้องฝืนตัวเองเพคะ ที่นี่ไม่มีใครแล้ว” แอชเชสพูดตัดบท

ทิลลีเบะปาก แต่สุดท้ายก็ขยับตัวไปซบลงที่อกของอีกฝ่าย

เธอได้ยินเสียงหัวใจของแอชเชสที่เต้นระรัวเหมือนกลองที่ตีเป็นจังหวะผ่านทางเสื้อผ้าที่กั้นอยู่ ซึ่งทำให้เธอรู้สึกได้ถึงพลังที่มั่นคงและหนักแน่น

“ขอบใจนะ” ทิลลีพูดเสียงเบาๆ

“อย่ากดดันตัวเองเกินไปเพคะ ต่อให้พระองค์ตัดสินใจผิดพลาด อยากมากพวกเราก็กลับมาเกาะสลีปปิ้งเพคะ” แอชเชสพูดยิ้มๆ “โรแลนด์ วิมเบิลดันไม่กล้าขวางทางพระองค์แน่ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นบรรดาพี่น้องแม่มดในสโมสรแม่มดไม่มีทางอยู่เฉยแน่เพคะ” เธอชะงักไปเล็กน้อย “ยิ่งไปกว่านั้นพระองค์ไม่จำเป็นต้องไปพูดด้วยความมั่นใจขนาดนั้น แรงกดดันจะได้ไม่เยอะเหมือนอย่างตอนนี้นะเพคะ”

เจ้าหญิงลำดับที่ห้าส่ายหัว “ถ้าอยากจะพูดให้คนเชื่อก็ต้องพูดให้ตัวเองเชื่อให้ได้ก่อน หากข้าแสดงออกถึงความลังเลหรือความสับสนแม้เพียงเล็กน้อย เรื่องนี้ก็ไม่มีทางที่จะสำเร็จแน่”