เดินทางสู่โลกใหม่

ตอนที่ 1093 เดินทางสู่โลกใหม่

“เกาะทวินดราก้อนไม่ได้ครึกครื้นแบบนี้มานานแล้ว”

ธันเดอร์ยืนอยู่ด้านบนหอคอยสะพานเดินเรือ ‘สโนวบรีซ’ สายตามองดูท่าเรือที่มีเสียงดังโหวกเหวกพร้อมพูดอุทานออกมา

คนจำนวนหลายพันมารวมกันอยู่ที่ีนี่ กล่องสินค้ากล่องแล้วกล่องเล่าถูกขนขึ้นเรือ เมื่อมองลงมาจากที่สูงจะเหมือนกับมดที่เดินเรียงกันเป็นแถว เสียงตะโกนและเสียงซ่าๆ ของคลื่นที่กระแทกหาดทรายผสมปนเปกัน กลายเป็นเหมือนลำนำก่อนที่จะออกเดินทาง

ส่วนอีกด้านหนึ่งของท่าเรือนั้นมีเรือสำเภาที่จอดติดๆ กันอยู่ เสากระโดงเรือที่ตั้งเรียงรายดูแล้วเหมือนกับยอดเขาที่ทอดยาวไม่มีที่สิ้นสุด

ธงสัญลักษณ์ที่โบกสะบัดไปตามลมแสดงให้เห็นว่าเรือลำนั้นเป็นของใคร อ่าวเครสเซนมูน เกาะซันเซต เมืองแชลโล่ววอเทอร์....สมาคมหอการค้าที่ทรงอิทธิพลของฟยอร์ดเหล่านี้ต่างมารวมตัวกันอยู่ที่นี่เพื่อรอเวลาออกเดินทาง

ครั้งล่าสุดที่ธันเดอร์ได้เห็นภาพเหตุการณ์แบบนี้ก็คือตอนที่เขาอายุ 22 ปี โดยตอนนั้นเป็นวันที่เหล่านักสำรวจที่รวมตัวกันขึ้นมากำลังจะออกเดินทางไปยังทะเลชาโดว์