ดวงดาวแห่งโรงละคร (2)

บทที่ 186 ดวงดาวแห่งโรงละคร (2)

เพียงแค่เห็นอีกฝ่าย เมย์ก็ล้มเลิกความคิดที่จะกลับป้อมทันที

“สวรรค์ มะ...เมย์!” พอเดินเข้าไปเห็นอีกฝ่ายชัดๆ เอรินก็ร้องอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง จากนั้นก็รีบจูงมือเมย์ไปหาอัศวิน “ที่รัก ท่านรู้หรือไม่ว่านางเป็นใคร นางคือเมย์ นักแสดงที่โด่งดังที่สุดในป้อม! พวกผู้ชมต่อแถวกันตั้งแต่โถงโรงละครไปจนถึงถนนใหญ่เพื่อรอดูนางแสดงละครเชียวนะ!”

แม้คำว่าที่รักจะทำเอาเมย์สะดุ้งไปบ้าง ทว่า ความเคยชินจากการแสดงละครมานานก็ยังช่วยให้เธอฉีกยิ้มพยักหน้าได้อย่างเป็นธรรมชาติ “สวัสดี”

“ข้าจะไม่รู้ได้อย่างไร ก็เจ้าบอกข้าแล้วนี่ว่านางเป็นนักแสดงที่โด่งดังที่สุด มีขุนนางคนไหนในดินแดนตะวันตกไม่รู้จักดวงดาวแห่งโรงละครบ้างเล่า” เขาถอนใจก่อนจะหันไปขอโทษเมย์ “ขออภัยที่ภรรยาข้าเสียมารยาทด้วย ข้าชื่อเฟร์ราน สวัสดี”

เขาไม่ได้บอกฉายา ฐานะ หรือแม้กระทั่งนามสกุล เมย์รู้สึกเสียใจ แต่ยังคงรักษาสีหน้าไว้ “ข้าจำท่านได้ ‘แสงอรุณ’ เซอร์เฟร์ราน ชิลต์ อัศวินอันดับหนึ่งแห่งดินแดนตะวันตกที่ทุกคนกล่าวขวัญ ตอนนั้นข้ามัวแต่ซ้อมการแสดง จึงไม่ได้ไปร่วมงานแต่งงานของท่านกับเอริน น่าเสียดายเหลือเกิน”