End

Chapter 38. End

DUMAGUNDONG ang kaba ni Sinned nang makita ang listahan ng mga pangalang nasa exhibit sa MARTE ngayon. Matagal na nilang minamanmanan ang l'Association de l'Orage na mas kilala sa tawag na Storm Organization, at nagpadala na ng iba't ibang agents sa El Salvador para sa misyon. He was one of the agents who joined the mission handled by Rexton dela Costa. His undercover was a bodyguard but he didn't stay longer in that country. Umuwi siya noong isang linggo dahil sa naka-schedule niyang trials ngayon.

"Fucking coincidence!" mura niya habang nakatingin sa laptop screen. Nasa opisina kasi siya ngayon at nagre-review pa rin ng ilang kasong hahawakan kaya hindi siya nakapunta sa panibagong briefing at pinadalhan na lang siya ng kopya via email ng mga dokumento ukol sa progreso ng misyon. Sa susunod na araw pa siya makakapunta sa Phoenix at babalik siya ng El Salvador. He even thought of taking advantage of the mission so that Rellie would somehow miss him if he did not visit her in the museum regularly. "Paanong nasali si Rellie rito?"

"Devon Cristobal informed the organization about her famous brother, but since Arc doesn't do exhibits as of this moment, they resort to contacting his sister. May pangalan din naman si Rellie Prietto sa larangan ng sining," paliwanag ni Stone na kausap niya sa cellphone.

He also knew who that Cristobal was. Ang lalaking galing sa ibang agency at bumaliktad sa kanilang misyon. Hindi lang kasi ang Phoenix ang may misyon para sa pagtugis sa organisasyon; nagbukas din ang Altaraza International Agency, o AIA, at imbis na magkanya-kanya ay nagsama na sila dahil parehas sila ng layunin. It was him who suggested that connivance and he wanted to fucking regret it now.

"Anong balak mo?"

"Nasabi mo na ba kay Arc?"

"Hindi pa. Matagal na rin naman siyang tumiwalag sa Phoenix, kaya sa palagay ko, hindi na dapat niya malaman ang tungkol sa mga misyon."

"Pero kapatid niya ang sangkot!"

Stone just sighed. "I'll tell him, then—"

"No, let me tell him."

That's what he did right after ending the call. In a calm manner, he phoned Arc about the mission and informed him that Rellie was included in the list that would be caught by the officers in San Salvador. Galit na galit ito sa nalaman.

"What do you mean she'll go in jail?! Nandoon siya para sa isang exhibit," pasigaw na bulalas nito.

Napahilot siya sa sentido at napayuko. "That exhibit is organized by de L'Orage and the main purpose was to sell guns and drugs. Nasa likod ng mga makakapal na frame ng paintings na i-e-exhibit. Magkakaroon ng auction pagkatapos ng exhibit."

"What? My sister did not tell me that. Ang alam lang din niya ay idi-display lang ng ilang araw."

"Obviously, she wasn't informed about that as well." Mas lalong sumakit ang ulo niya dahil sa dinami-rami ng lugar ay bakit doon pa napadpad si Rellie?

"I'll call her to stop her from going to the museum. Make sure to catch those people behind that exhibit, Ash! Dudungisan pa nila ang magandang reputasyon ng MARTE."

Na-hack kasi ang system at humalili ang mga tauhan ng de L'Orage sa mga totoong organizer at curator ng museum. Napag-alaman na rin nilang ang director at ang asawa nito ay matagal nang nawawala pero pinalabas na nagbakasyon lang noong biglaang bumalik sa naiwang posisyon.

"Can you call someone in San Salvador and tell them to get Rellie out of the way? 'Tangina, bakit ba kasi makukulong kaagad?"

"Because we submitted all of the evidences to the officers already. Naka-undercover na at naka-standby roon..." Nasira ang dulo ng mechanical pencil na hawak niya sa sobrang pagkadiin niya roon. Kalmante man siya kung titingnan ay natataranta at takot na takot na siya sa mga maaaring mangyari kay Rellie, sa totoo lang.

Pagkuwa'y nagpaalam na kay Arc para matawagan ulit si Stone.

"I'll fly to El Salvador now. I'll just fixed myself first. Prepare a plane for me," bungad niya pagkasagot nito sa tawag.

"It's already on standby in the airport. Sigurado ka bang pupunta ka? I thought you have a trial tomorrow?"

"You're seriously asking me that?"

"It's about that woman, isn't it?"

"Maghanda ka ng magpapanggap bilang ako. Dalhin mo sa ospital para may dahilan ako sa hindi pagpunta sa trial bukas. Make it worse. Nabagok ang ulo, o kung ano pa," he ordered instead.

"Wala ka nang dadatnan noon pagdating mo," Stone reminded him. "Halos isang araw ang flight mo kaya wala ka nang maaabutan sa MARTE."

Tumiim ang bagang niya. Totoo naman iyon lalo pa't magkaiba ang time zone. Idagdag pa ang mahabang biyahe. "I'll be her representative." Since by the time he arrived, he's certain that Rellie would be under the officer's custody. Nasuntok niya ang mesa.

"Can you hear yourself, Hipolito? You don't expect you can practice your job in Central America, do you? Sa Pilipinas ka lang abogado."

Alam niya, pero parang hindi gumagana ang utak niya ngayon. "Can you pull off some strings—"

"Given the time frame? No, I can not. It would be better if we hire a lawyer who's based in San Salvador and you'll help in every way you can."

"But I can't let Rellie stay in the damned cell for a long period of time! Kailangang makalaya siya kaagad."

"I'll just call for some backups to pull Rellie out of the exhibit. But let me be honest, it won't be easy. We already submitted everything to the authorities."

"I know..."

Pagkarating doon ay tapos na nga ang auction, at kahit pagod pa mula sa mahabang biyahe ay kaagad na dumiretso siya sa presinto kung saan dinala ang mga nahuli roon.

SCOWLING, Rellie found the gazes of the director, Mr. Escobar, and gestured him that they should talk. The latter sighed and went near to her seat.

She asked what's bothering her right away, "What's the meaning of this?" Nagtataka siya kung bakit may auction na nagaganap. "I won't sell my works!"

"Let's talk outside."

Sumunod siya rito at hindi nagduda nang dalhin siya sa walang gaanong taong parte ng museum. Kunsabagay, wala talagang mga tao roon dahil nasa silid na ang mga ito kung saan ginaganap ang auction. At base sa hula niya ay nirentahan ang buong museum para sa event na iyon.

"Ms. Escobar, don't bother about any of it. You will be having a fair share of profits."

Parang hindi malaking-bagay ang pagbebenta sa mga gawa niya nang walang pasabi, ah? Kapag nagpatuloy pa iyon, magsasampa siya ng kaso sa mga ito. Afterall, she had the best lawyer who could help her.

"Deal?" Ngumisi ang direktor dahil mukhang inakala nitong pumayag na siya sa sandaling pananahimik.

"No, I still won't sell my works. It's not indicated in the contract, anyway. So can you pull my works out in the auction right now?" Para wala nang aberya.

Vittorio Escobar glared at her and she suddenly felt uncomfortable.

"What? I'm telling you, I'll sue you if—" Her words got drowned when Primo pushed her on the wall and his hand gagged her mouth. "—hmm...!"

Her hair got pulled and the latter threatened her not to make any noise. Dinala siya nito sa loob ng banyo at doon ay itinulak muli sa pader. Halos masakal na siya kung hindi lang nito niluwangan ang pagkakahawak sa kaniya.

Thinking about her safety, she didn't struggle to get free from his grip. Then, he took his phone and called someone.

In a span of few minutes, he tortured her by pulling her hair and slapping her face. Nagsugat na nga ang gilid ng labi niya nang pasuntok siya nitong sinampal.

"Why are you doing this? I only told you to pull out my works," kalmadong tanong niya sa kabila ng pagpupumiglas ng kaniyang kalooban.

He only smirked and slapped her again, making her head hurt from all of the slapping. Pagkasabunot ulit nito ay bumukas ang pinto.

"Shit! What are you doing?!" bulalas ng asawa ng director pagkakita sa sitwasyon.

"Don't talk. Let's keep her. I want her."

Malabo na ang lahat sa kaniya dahil kanina pa siya nanghihina. Hanggang sa isang malakas na suntok ang tinanggap niya mula sa babae na nagpawala ng kaniyang ulirat.

When she woke up from her senses, she was already in a dark room. Inilawan siya ng flashlight ng mag-asawa at nagulantang siya nang makitang hubad ang dalawa.

"She's awake!" anang lalaki.

"Fuck! Tie her now!"

Dahil nanghihina ay wala na siyang nagawa nang itali siya sa kama.

"Now, where are we?" parang baliw na turan ng babae.

"Let's remove our masks first. It's hot."

"Oh, ho! You're hotter, though," the woman seductively remarked.

Nanlaki ang mga mata niya nang magtanggal ang dalawa ng prosthetic masks, at ibang-iba na ang katauhan ngayon.

Walang pakundangan dumapa ang babae sa ibabaw niya at ngumisi sa kaniya. Though, she's still dressed, she felt as if she was naked in front of the two.

"Now!" the woman commanded the man and they stared having sex while she's under them. Daniella Escobar was on all-four while Vittorio Escobar was hammering her from behind.

Umiiyak na siya't nagmamakaawang tumigil na ang mga ito pero mas lalong ginanahan ang dalawa hanggang sa dinatnan na sa ganoong posisyon.

Pagkatapos ay bumangon na ang mga ito; tinadyakan siya ng lalaki; at saka iniwan na siyang mag-isa sa madilim na paligid na iyon.

Isang araw... Dalawa... Apat... Araw-araw siyang sinasaktan ng lalaki pagkatapos makipagtalik sa asawa nito. Hindi siya pinakain at puro tubig lang ang pinainom sa kaniya. She peed herself and she's already stinky. Mayroong banyo sa silid na iyon pero dahil nakatali siya ay hindi siya makapunta roon sa tuwing kailangan niyang magbanyo. The last time she took a dump was two days ago, when the two of them had sex in the bathroom while she was watching, but she couldn't hold it anymore, so she took a dump while they're fucking in front of her. Though, they weren't engaging her to have sex with them, they're forcing her to closely watch them having sex instead. Pagkatapos ay iiwanan siya na parang walang nangyari. But the man kept on slapping her; kicking her; sometimes, punching her; and he would force her to drink some water for her to have enough strength for the next day.

The following day, the wife told her to take a bath after handing her some clothes and toiletries. Then, they cuffed her left hand. Sa isang poste sa silid siya pinosasan at nag-iwan lang ng isang bowl ng tubig sa tabi niya. From time to time, she's bowing to get her lips and throat a bit wet. Ayaw niyang ubusin ang tubig dahil hindi niya alam kung kailan siya bibigyan ng maiinom.

As she stared into nothingness, all she could see was pitch darkness. In order to keep her sanity, she kept on thinking about her family... She kept on thinking Sinned. She kept on thinking about her unrequited love to him before, upto the present, where she could feel he's finally loving her, too.

But right at this moment must be her end. Alam niya sa sariling sagad na ang kakayahang labanan ang gutom at tiisin ang matinding pananakit ng katawan. Kaya kahit labag sa kalooban ay unti-unti nang pumikit ang talukap ng kaniyang mga mata. At halos walang lumabas na tinig sa bibig niya nang tinuran ang pangalang nagbibigay ng lakas sa kaniya sa kadilimang iyon.

"Sinned..."

Until everything fell silent.