บทที่ 534 บัญชาอสนีบาต
เกาเผิงมองต้าซื่ออย่างไม่พอใจ
‘เจ้างูตัวนั้นคงจะปล่อยแกอยู่หรอก ในเมื่อแกได้กวนมันซะขนาดนี้’
เกาเผิงได้สังเกตที่ปีกของมันก็ได้ตกใจกับสิ่งที่เห็น
‘มันใช้วิธีบ้าอะไรเนี่ย ถึงได้เพิ่มปีกได้มากขนาดนี้ในเวลาเพียงหกเดือน’
เกาเผิงได้ลองนับปีกมันและพบว่ามีทั้งหมดสิบสองคู่
มันทำให้เขานึกถึงทูตสวรรค์แต่รูปลักษณ์ปีกของต้าซื่อ มันดูเยือกเย็นและดิบเถื่อนราวกับปีศาจซึ่งผิดกับปีกที่ดูอ่อนโยนแบบเทวดา
“ว้าว!! ต้าซื่อแกไปเอาปีกพวกนี้มาจากไหนเนี่ย” โกลดี้กล่าวอย่างประทับใจ
“จริง ๆ เราได้มันระหว่างที่ตามหาเกาเผิงในตลอดครึ่งปีที่ผ่านมา ในระหว่างที่เราโผล่มาที่กลางมหาสมุทร เราบินมาโดยตลอดโดยไม่ได้กินอะไรเลยแม้แต่อย่างเดียว” ต้าซื่อพยายามกล่าวให้ตัวเองดูน่าสงสารที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อให้เกาเผิงเห็น “แกก็รู้ว่าการหาของกินกลางมหาสมุทรมันยากแค่ไหน”
“ระวังต้าซื่อ!!!”
*ตูม!!!*
สตีปี้เอาตัวเข้ามาขวางต้าซื่อไว้ มันเอาตัวเข้ามารับการโจมตีที่รุนแรงของงูยักษ์สีเงิน
“แฮ่ก ๆ”
สตีปี้หายใจอย่างหนักหน่วง เมฆสีดำได้กระจายรอบตัวของมัน จากนั้นเปลวไฟก็ได้โปรยปรายลงมาจากเมฆสีดำ
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com