บทที่ 507 ปาดหน้าเค้ก
สำหรับโฟลวอิ้งแล้วตัวของยักษ์หกแขนนั้นมันช่างใหญ่โตเกรียงไกรดั่งขุนเขาเลย
แต่อย่างมันก็ตั้งใจมุ่งหน้าไปตัดเส้นสีแดงที่ปรากฏบนร่างของเจ้ายักษ์ มันคิดว่าตราบใดที่มันตัดเส้นเหล่านั้น ยักษ์หกแขนต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน
ด้วยสิ่งนั้นทำให้กลัวและพุ่งไปอย่างห้าวหาญ
โฟลวอิ้งมองไปที่เส้นสีแดงเส้นหนึ่งที่อยู่บนข้อเท้า
อันที่จริงยังมีอีกแปดเส้นที่อยู่เหนือเข่าขึ้นไปแต่โฟลวอิ้งไม่สนใจเส้นพวกนั้นก็เพราะว่า...มันอยู่สูงเกินไป
ถึงเส้นสีแดงมันจะอยู่ต่ำแต่มันก็เป็นจุดสำคัญ
‘ฟิ้ว’
ในช่วงเวลาอึดใจโฟลวอิ้งก็เข้าไปประชิดตัดที่ขาของยักษ์หกแขน มันง้างแขนใบดาบฟันลงไปที่เส้นสายสีแดงโดยไม่มีอะไรกั้น
ด้วยความที่หนังมันเหนียวมากจึงทำให้ตัดยากด้วยใบมีดเล็กๆ แต่พอโฟลวอิ้งเฉือนเสร็จเส้นสีแดงเลือดได้กระจายไปที่บาดแผล
พลังประหลาดเริ่มแทรกซึมเข้าไปด้านใน มันทำลายกล้ามเนื้อและกระดูกไปพร้อมกัน
ทางด้านยักษ์หกแขน ในตอนแรกมันได้สังเกตเห็นโฟลวอิ้งที่พุ่งเข้ามาแต่มันไม่ได้สนใจอะไรมากนักเพราะมันเป็นเพียงแค่สัตว์อสูรตัวเล็กที่อยู่ชนชั้นราชาเท่านั้น
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com