บทที่ 339 จับเป็น
“เขาตายรึยัง?” หญิงสาวได้ยิ้มอย่างเย้ยหยัน “คนอย่างเขาถ้าตายไปคงทำให้ภูมิภาคหัวเซี่ยต้องตกอยู่ในความวุ่นวายอย่างแน่นอน”
“แน่ใจใช่ไหมว่าไม่พลาดเป้า?”
“แน่นอนเป้าใหญ่ขนาดนั้น ฉันไม่มีทางเล็งพลาดหรอก” ชายคนนั้นได้ลูบไหล่ของเขา แรงถีบของปืนไรเฟิลนั้นแรงมากจนแทบจะทำให้เขาไหล่หลุดเลย
เฟลมมี่ยังคงต่อสู้อยู่บนท้องฟ้า เฟลมมี่ได้หยุดนิ่งไปพักหนึ่งก่อนที่จะกลับไปต่อสู้กับงูเห่าโผบินต่อ
ดูเหมือนว่าการโจมตีของเฟลมมี่นั้นจะแรงและเร็วกว่าเมื่อกี้ มันรู้สึกปวดร้าวที่มันไม่สามารถปกป้องเจ้าของมันได้ไม่ดีพอ
“รีบออกไปจากที่นี่เร็วเข้า ก่อนที่คนของเซ้าท์เทิร์นสกายจะเข้ามา”
“ใช่แล้วไปกันเถอะ ไว้ฉันจะใช้สัตว์อสูรของฉันดูดดึงความสนใจไว้ให้” หญิงสาวพยักหน้า
ชายหัวโล้นเหลือบมองซ้ายมองขวา ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ย่องตรงไปที่ที่เกาเผิงนอนอยู่ “แก่นคริสตัลพวกนี้ปล่อยไว้เฉยๆ ก็เสียเปล่า ไว้ฉันจะดูแลพวกมันเอง”
ชายร่างใหญ่ผมสีทองสวมเสื้อกล้ามสีสดใสกระโดดออกลงมาจากรถบรรทุก เขาควงไรเฟิลเก็บเข้าที่และเคาะเรียกนกอัลบาทรอสแสงออกมาจากหลังรถ
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com