0217 - อุบัติภัยแห่งความสุข

บทที่ 217 อุบัติภัยแห่งความสุข

เมื่อเห็นว่าดัมมี่เลเวลเพิ่มขึ้นเร็วมากขนาดนี้ เกาเผิงก็เกิดความคิดบางอย่างออกมา ไม่แน่มันอาจจะเพิ่มได้อีก สองสามเลเวลในครั้งเดียวก็ได้

“เสี่ยวเผิง เรารีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ ภูเขาสปิริตอาศัยอยู่ในบริเวณนี้ การเจรจายังไม่จบสิ้น พวกเรารีบไปจากที่นี่กันเถอะ...ฮึ่ม บ้าจริง” ลุงหลิวได้สังเกตเห็นอะไรอย่างบางทำให้เขาสบถออกมา

จากนั้นก็มีเสียงก้องกังวานต่ำๆ ดังก้องไปทั่วทั้งป่า พื้นดินเริ่มสั่นคลอนอย่างรุนแรง ราวกับฝูงม้าจำนวนมากวิ่งมาหาพวกเขา

เกาเผิงก้มมองดูที่พื้นพบก้อนกรวดสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

“รีบไปกันเถอะ” ลุงหลิวกล่าวอย่างร้อนรน

เกาเผิงรีบปืนขึ้นที่หลังของแร้งเครานัยน์ตาโลหิต ส่วนกิ้งก่าเงาได้จับดัมมี่และพาลุงหลิวขึ้นหลัง ทั้งสองได้บินขึ้นท้องฟ้าในทันที

เกาเผิงหันไปมองเบื้องล่าง เขาได้พบกับร่างมหึมากำลังเคลื่อนที่มาทางพวกเขา

เขาได้ถอนหายใจอย่างโล่งอก เขาไม่ได้เตรียมความพร้อมที่จะรับมือภูเขาสปิริต ดังนั้นเขาต้องรีบหนีทันทีที่มันเข้ามา