บทที่ 201 ฉันต้องการที่จะแข็งแกร่งแต่...
เมืองหยูโจว
จีฮันอูที่กำลังเดินไปที่ทะเลสาบอย่างอารมณ์ดี เขาเดินไปหาเกาเผิงที่ตอนนี้กำลังฝึกฝนสัตว์อสูรของเขาอย่างขะมักเขม้น
เมื่อไปถึงถึงกระแอมสองสามทีเพื่อเรียกเกาเผิง
“เสี่ยวเผิง ทายสิว่าตามีของอะไรมาให้หลาน หลานต้องประหลาดใจแน่ๆ” จีฮันอูกล่าวพร้อมกับยิ้มอย่างลึกลับ
เกาเผิงคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “หินเวทมนตร์ต้องห้ามเหรอครับ”
เมื่อได้ยินคำตอบรอยยิ้มลึกลับได้แข็งค้างไปในทันที
‘ฉันไม่น่ามาแย้มอะไรเด็กคนนี้รู้เลย อย่างน้อยแกน่าจะเล่นตามน้ำเพื่อตาของแกสักหน่อย’
เมื่อจีฮันอูเห็นเกาเผิงหัวเราะชอบใจ เขาจึงแขกศีรษะของเกาเผิงเบาๆ
‘เจ้าเด็กนี่ซุกซนจริงๆ’
“ก็ผมรู้ว่าไม่มีเรื่องไหนที่คุณทำไม่ได้นี่ครับ” เกาเผิงยิ้มและขยิบตาให้เขา
“ฮ่าๆ” จีฮันอูยิ้มกว้าง “มาๆ มาดูของที่หลานตามหา” จีฮันอูยื่นกระเป๋าสีดำที่ซ่อนอยู่ด้านหลังให้เกาเผิง
เกาเผิงหยิบกระเป๋ามาและเปิดมันอย่างตื่นเต้น
ข้างในมีกล่องสีน้ำตาลที่ทำจากไม้ ผิวสัมผัสเหมือนกับหยกแต่มันมีกลิ่นไม้ออกมา
วัตถุดิบอื่นๆ ที่ต้องใช้ยกระดับโกลดี้ได้ถูกรวบรวมและเก็บไว้ที่ห้องแล็บแล้ว
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com