0117 - อนาคอนดาทมิฬ
ตอนที่ 117 อนาคอนดาทมิฬ
“ขอให้โชคดีในการสอบครับ” ทันใดนั้นเจ้าหน้าที่ก็พูดให้กำลังใจเกาเผิง
ใบหน้าของเกาเผิงผ่อนคลายลง “ขอบคุณครับ”
ซิลลี่โบกหนวดให้เจ้าหน้าที่อย่างเป็นมิตร มันอยากจะให้รางวัลแก่เขามาก
“พอแล้ว! แกไม่ต้องโบกมือให้ใครต่อใครก็ได้ เราไม่ได้มาจ่ายตลาดเสียหน่อย” เกาเผิงเตือนซิลลี่
ซิลลี่รู้สึกงงงวย มันจึงรีบประท้วงเกาเผิงทันที “ฉันไม่กินซอสถั่วเหลือง!”
“รู้แล้วว่าแกไม่กินซอสถั่วเหลือง! แค่บอกว่าไปซื้อซอสเฉยๆ”
ทันใดนั้นซิลลี่ก็หยุดอยู่นิ่ง มันรู้สึกโกรธมากจึงบินขึ้นไปอยู่บนศีรษะ
ทหารที่อยู่แถวนั้นกำลังจะพูดบางอย่างบางแต่เกาเผิงรีบโบกมือปฏิเสธทันที และรีบเดินจากไป
พอเดินไปได้สักพัก เกาเผิงก็พูดกับซิลลี่อย่างใจเย็นว่า “แกอยากดื่มน้ำผลไม้ใช่ไหม?”
ซิลลี่ยกหนวดขึ้นและบินออกจากศีรษะของเกาเผิงทันที “อยากๆ”
เกาเผิงรู้วิธีง้อซิลลี่ เมื่อมันงอนหรือประสบปัญหาอะไรก็ตาม เขาก็จะเอาน้ำผลไม้มาล่อ พอมันได้ดื่มน้ำผลไม้มันก็ลืมเรื่องที่งอนไปหมดเลย
บางทีเกาเผิงก็รู้สึกอิจฉาซิลลี่ เพราะชีวิตมันไม่ต้องการอะไรมาก ขอแค่มีน้ำผลไม้ที่แสนอร่อยก็พอ
Capítulo Bloqueado
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com