0038-ฉันต้องการเพียงแค่สามวันเท่านั้น

บทที่ 38 ฉันต้องการเพียงแค่สามวันเท่านั้น

เกาเผิงเลื่อนคลิกอ่านข่าวจากทางรัฐบาล

ใจความสำคัญของมันคือ มีสัตว์อสูรชนิดใหม่ปรากฏขึ้นและกำลังคุกคามป่าหินดำ พวกมันมีพลังทำลายล้างสูงและชอบเก็บสะสมอาหาร

โชคดีที่ทางรัฐบาลสามารถอพยพประชาชนในบริเวณใกล้เคียงออกมาได้อย่างปลอดภัย ขณะเดียวกัน รัฐบาลกำลังค้นหารังของพวกแมงมุมปีศาจสีเทาและตรวจสอบพฤติกรรมของสัตว์อสูรชนิดนี้

ภัยคุกคามครั้งนี้ถูกประเมินอยู่ในระดับสามดาว

นี่ไม่ใช่ระดับต่ำ เมื่อปีก่อนมีสัตว์อสูรชนชั้นนักรบบุกเข้ามาในเมือง มันถูกประเมินเป็นระดับสี่ดาว

ดูเหมือนว่าเกาเผิงจะไม่สามารถหาซื้อลูกสนเข็มในเมืองได้ในเร็วๆ นี้ และเขายังต้องการซื้อสิ่งของมากักตุนเอาไว้ที่บ้าน แต่อย่างไรก็ตาม ตู้เย็นของเขาสามารถบรรจุสิ่งของได้อย่างจำกัด ดังนั้นเขาจึงต้องปัดความคิดนี้ทิ้งไป

เกาเผิงเดินออกจากห้องนอนมายังห้องนั่งเล่น ดัมมี่ยังแทะเล็มเข็มสนเงินของมันอย่างไร้อารมณ์ ตอนนี้ร่างกายของดัมมี่ใหญ่โตขึ้นเล็กน้อยจากสองสัปดาห์ก่อนหน้า กระดูกของมันยังดูดำเงางามมากขึ้นอีกด้วย

ทางด้านต้าซื่อ มันยังนอนนิ่งอยู่ตรงมุมห้องนั่งเล่น เกาเผิงเฝ้ามองมันอยู่ชั่วครู่ก่อนจะเดินเข้าไปในครัว

“คืนนี้ฉันจะทำซุปซี่โครงสาหร่าย” เพียงไม่นานห้องครัวอบอวลด้วยกลิ่นหอมหวน

หนวดบนหัวของต้าซื่อทํางานทันที ดวงตาของมันยังปิดอยู่แต่ร่างกายกลับคลานมาห้องครัวโดยอัตโนมัติ

เมื่อมันเข้ามาแล้วจึงเปิดเปลือกตาขึ้นและจ้องมองอาหารในมือของเกาเผิง

“ชู่! หิวแล้ว”

สองเสียงแตกต่างกันดังขึ้นในหัวของเกาเผิง

“อีกแป๊บหนึ่ง” เกาเผิงตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก แต่ทันใดนั้นเขากลับตระหนักได้ว่า ‘หือ! ต้าซื่อกำลังอยู่ระหว่างการวิวัฒนาการไม่ใช่หรือ?’

เขาหันกลับและมองข้อมูลของต้าซื่อ ตอนนี้ระดับของมันเปลี่ยนจากสูงเป็นสมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว

ทว่าตามรูปร่างของมันไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงมากนัก มีเพียงหนวดบนหัวของมันเท่านั้นมีลวดลายสีทองเพิ่มเข้ามา

หลังจากอาหารเย็น เกาเผิงได้รับสายโทรศัพท์จากผู้จัดการบริษัทบลูชิลด์ หลิวเฉินหลิน “ขอโทษที่รบกวนคุณในเวลานี้” หลิวเฉินหลินกล่าว

“ไม่เป็นไรครับ ผมยังไม่ได้เข้านอน” เกาเผิงปิดเสียงโทรทัศน์ก่อนถาม “ผู้จัดการหลิว มีเหตุฉุกเฉินหรือครับ?”

“ถูกต้องครับ คุณเกาพอจะมีเวลามาพบเราในคืนนี้ได้หรือไม่ครับ?” หลิวเฉินหลินพยายามควบคุมน้ำเสียงของตนเอง แต่เกาเผิงก็ยังสัมผัสได้ถึงความกังวลของเขา

เกาเผิงมองนาฬิกา และเวลานี้พึ่งสองทุ่มเท่านั้น เขาพยักหน้าก่อนตอบ “ได้ครับ” เขารับเงินมาแล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องให้ความช่วยเหลือ

“เยี่ยมเลยครับ” หลิวเฉินหลินถอนหายใจ

หลังจากวางสาย หลิวเฉินหลินเดินทางมารับเกาเผิงด้วยตนเอง

“หือ ทำไมผู้จัดการหลิวมาเร็วนัก?” เกาเผิงสงสัย

“คุณเกา คุณได้ยินข่าวเกี่ยวกับแมงมุมปีศาจสีเทามาแล้วใช่ไหมครับ?” หลิวเฉินหลินเปิดประเด็นทันที

“ใช่ครับ ผมได้ยินข่าวมาบ้างแล้ว” เกาเผิงพยักหน้า

“ผมจะไม่อธิบายสิ่งที่รัฐบาลประกาศออกมา ตอนนี้บริษัทของเรารับงานจากบริษัทเอกชนบางแห่งและต้องคุ้มกันพวกเขาในการเดินทางเข้าไปสำรวจป่าหินดํา พวกเขาจะออกเดินทางในสามวันนี้ เนื่องจากแมงมุมปีศาจสีเทาแข็งแกร่งมาก ดังนั้นเราจึงต้องการให้คุณช่วยยกระดับตั๊กแตนปีศาจของเราอย่างเร่งด่วน เพื่อเพิ่มโอกาสรับชัยชนะในการต่อสู้” หลินเฉินหลิงกล่าวอย่างจริงจัง

“ถ้าผมจำไม่ผิด รัฐบาลไม่อนุญาตให้บริษัทเอกชนเข้าไปในบริเวณนั้นไม่ใช่ใช่หรือครับ” เกาเผิงประหลาดใจ

“รัฐบาลเพิ่งจัดประชุมเมื่อหลายวันก่อนและยกเลิกเรื่องนี้ไปแล้ว” หลิวเฉินหลินถอนหายใจ “ในปีที่ผ่านมาสัตว์อสูรวิวัฒนาการไปเร็วมาก สุดท้ายรัฐบาลจึงตระหนักได้ว่าไม่สามารถต่อสู้กับพวกมันโดยลำพังได้อีกต่อไปจึงขอความร่วมมือกับเอกชน”

ในฐานะผู้จัดการบริษัทคุ้มภัย หลิวเฉินหลินพอใจกับผลลัพธ์นี้มาก

หลังจากนั้นหลิวเฉินหลินจึงนำเกาเผิงมายังอาคารแห่งหนึ่ง ด้านหน้าประตู มียามในชุดสีน้ำเงินพร้อมกับสัตว์อสูรของพวกเขายืนนิ่งอยู่ราวกับประติมากรรมหิน

ด้านหลังอาคารเป็นสถานที่เปิดโล่งล้อมรอบด้วยกำแพงขนาดใหญ่และตาข่ายไฟฟ้า ตรงกลางของห้องโถงมีตั๊กแตนปีศาจหลายร้อยตัวยืนอยู่

“นี่คือตั๊กแตนปีศาจทั้งหมดที่เรามี” หลิวเฉินหลินแนะนำ

เกาเผิงกวาดตามองข้อมูลของตั๊กแตนปีศาจและเลือกออกมาสิบตัว

“ผมจะทดลองกับสิบตัวนี้”

“เลือกได้ดีมากคุณเกา!” หลิวเฉินหลิงยกนิ้วให้ ตั๊กแตนปีศาจทั้งสิบตัวนี้เป็นตั๊กแตนปีศาจที่ดีที่สุดของบริษัท

“ผมจะเขียนสิ่งที่ต้องใช้ในกระดาษ คุณเพียงไปเตรียมพวกมันมาอย่างรวดเร็วที่สุด ทุกอย่างจะเสร็จสิ้นภายในเวลาสามวัน” เกาเผิงกล่าวเสียงเรียบ

“ทราบแล้วครับ”

หลังจากเกาเผิงส่งกระดาษรายการสิ่งของที่ต้องใช้ให้กับหลิวเฉินหลิน เขารีบดำเนินการต่อ ใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง ของในรายการทุกอย่างส่งมาถึงเกาเผิง

“คุณเกา ทุกอย่างพร้อมแล้ว” หลิวเฉินหลินเช็ดเหงื่อบนหน้าผากด้วยความกังวล

เกาเผิงไม่แม้แต่จะหันหลังกลับไปมอง เขาสวมชุดคลุมและหน้ากากหนาแน่น

ด้านหน้ามีหม้อขนาดใหญ่กำลังเดือดพล่านตั้งอยู่ขณะไอร้อนพุ่งเข้าปะทะใบหน้าของเขา

…………………………………………….