Jin (Chapter 82)

HINDI makatingin si Jin kay Amos nang diretso. Ganoon din naman ang huli. Labag talaga sa kalooban niya ang pagpunta nila roon ni Marian. Pero may magagawa pa ba siya e iyon ang gusto ng pinakamamahal niyang kasintahan?

Wala siyang ideya kung bakit mas gusto ni Marian doon kahit alam naman nito ang nangyari sa kanila ni Amos. Nanahimik na lamang siya. Ni hindi nga siya ngumiti noong kinumusta siya ni Amos.

Alas tres na ng hapon noon. Nag-inoman nga sila. Sobrang lambing ni Marian sa kanya.

"Pinagpapawisan ka, yap. Hubarin mo na lang kaya itong damit mo," sabi ni Marian.

"Medyo mainit kasi, yap," sabi naman niya pero sa totoo lang ay ayaw niyang maghubad nang mga sandaling iyon pero wala siyang nagawa dahil si Marian mismo ang naghubad ng damit niya. Isinampay nito ang kanyang damit sa sampayan. Napatingin siya saglit kay Amos. Kumulo ang dugo niya sa lagkit ng titig nito sa kanyang katawan. Idinaan na lamang niya ang lahat sa sunod-sunod na paghitit ng hawak na sigarilyo.

"Nag-gym ka, Jin?"

Maang siyang napatingin kay Amos.

"Oo nga, Jin. Mas lumaki kasi ang katawan mo ngayon kaysa noong una kitang nakita," sabat ni Rebecca. Dikit na dikit ang dalawa sa isa't isa. Napansin niya kung gaano kamahal ni Rebecca ang asawa.

"Hindi ako nag-gym," tipid niyang tugon.

Napatingin siya kay Marian na pabalik na sa kanilang puwesto. Kaagad siya nitong hinalikan sa labi kapagkuwa'y inamoy ang kanyang kilikili.

"Ang baho..." natatawang sabi ni Marian pero hindi naman ito tumigil sa kakaamoy ng mga kilikili niya. Natawa na lang din siya.

"Tagay mo, Jin," sabi ni Amos.

Napatingin siya rito. Kitang-kita niya sa mga mata nito ang inggit kay Marian. Parang gusto rin nitong maamoy ang mga kilikili niya. Tinanggap niya ang inilahad nitong basong may lamang beer. Kaagad niyang ininom iyon. Umayos naman nang upo si Marian sa kanyang tabi.

"Seryoso, Jin, bakit hindi ka mag-artista?" tanong ni Rebecca.

Natawa siya sa sinabi nito. "Yay, grabe naman. Wala akong lugar sa mundong 'yon."

"Oo nga, yap. Puwede! Tapos mag-aartista rin ako para love team tayo," sabi naman ni Marian.

"Asus... ikaw na lang, yap, kung gusto mo. Wala naman akong talent," sabi niya.

"Puwede ka ring mag-model, Jin," sabi naman ni Amos. "Pasado ka lalo na at balbon ka pa."

Napabuntong-hininga siya at ngumiti na lang. Medyo nakakaramdam talaga siya ng pagka-bad trip kasi masyadong halata si Amos sa pagnanasa nito sa kanya.

"Pero sa totoo lang ayokong pasukin ni Jin ang mundong 'yan, e. Mas lalo lang dadami ang mga karibal ko," sabi ni Marian.

"Naku... hayaan mo silang maglaway, yap. Sa 'yo lang ako. Ikaw lang ang makakatikim kay Jin," sabi niya.

"Sure kang si Marian lang ang makakatikim?"

Nagkatinginan silang magkasintahan sa tanong na iyon ni Amos. Kumulo ang dugo niya no'n. Pero ilang sandali lang ay tumawa si Marian. Natahimik na lamang siya.

Tuloy-tuloy ang kanilang inoman. Medyo tinamaan na sila no'n lalo na sina Rebecca at Marian. Malapit nang dumilim dahil alas singko na ng hapon. Nang maubos ang tatlong kahon ng beer ay nagpabili ulit si Marian. Hindi na siya sumama kay Amos noon. Ayaw niyang umalis sa tabi ng kasintahan.

Pasado alas siyete ng gabi ay tuluyan nang nalasing ang dalawang babae. Halos sabay na nagpaalam ang mga ito na magpapahinga na. Naiwan silang dalawa ni Amos sa sala.

"Magpapahinga na rin ako," paalam niya kay Amos. Hindi talaga siya napalagay noong sila na lamang dalawa ang naiwan.

"Gano'n? Susuko ka na agad? May tatlong bote pa, oh. Uubusin na lang natin 'yan," sabi ni Amos.

"Asan pala ang mga anak ninyo?" tanong niya. Hindi kasi niya napansin ang mga iyon.

"Nasa lola nila sa Mahayahay," tugon nito.

Tumango na lamang siya. Hindi nga niya ito iniwan. Ilang sandali lang ay tumayo si Amos.

"May mga binili akong CD kanina. Panoorin natin," sabi ni Amos na pangiti-ngiti pa.

Hindi na lamang siya tumugon. Pero mas lalo siyang naasiwa dahil porno pala ang palabas.

"Magpapahinga na ako, kuya Amos," sabi niya sabay tayo. Hindi rin naman siya makaka-relate sa palabas dahil gay porn. Nakita niyang nagchuchupaan ang mga lalaki roon.

"Jin naman. Samahan mo na lang muna ako rito," nangungusap na sabi ni Amos sabay bigay sa kanya ng baso.

Ininom niya agad iyon. "Lasing na ako. Gusto ko nang magpahinga," giit niya.

"Grabe ka naman, Jin. Minsan lang naman tayong magkainoman."

Napabuntong-hininga siya at muling umupo. Gusto sana niyang sabihin ritong h'wag siyang bastusin pero nanahimik na lamang siya. Hindi siya nanood ng palabas. Nandidiri talaga siya. Nasa mesa lang kanyang mga mata.

"Namiss ko na sumubo, Jin," mayamaya ay sabi ni Amos.

"Marami namang lalaki rito sa inyo bakit hindi mo sila sabihan niyan?" mariin niyang tanong.

"Ayoko sa kanila, Jin."

"Sino ang gusto mo?"

"Ikaw!" tugon nitong namumungay ang mga matang nakatitig sa kanya. Saglit siyang tumingin dito pero nagbaba rin agad siya ng mga mata.

"Hindi na puwedeng maulit ang ginawa mo sa akin noon. Baka mawalan na ako ng respeto sa 'yo," sabi niya.

Tumahimik naman si Amos. Patuloy lamang itong nanonood ng palabas. Hilong-hilo na siya noon pero isang bote na lang naman kaya naisip niyang pagkaubos niyon ay magpapahinga na talaga siya. Naalala niya ang kanyang mga magulang. Alam niyang galit na ang mga ito dahil ang usapan ay uuwi siya agad.

Nang maubos nga ang bote ng beer ay tumayo na siya.

"Magpapahinga na talaga ako, kuya Amos," sabi niya.

Napatingin sa kanya si Amos. Nasa mukha nito ang labis na kalibogan. Bigla itong lumapit sa kanya at dinakma ang kanyang harapan.

Marahas niyang hinawakan ang kamay nito at inalis sa harap ng kanyang pantalon.

"Ano ba?" bulyaw niya kay Amos.

Tila napahiya naman itong muling umayos ng upo. Nakaramdam si Jin nang pamimigat ng pantog kaya iniwan niya ito at tinungo ang CR. Inapuhap niya ang butones ng pantalon. Dahil sa pagmamadali ay nahila niya nang malakas ang butones dahilan para iyon ay makalas sa tela. Hindi na lamang niya iyon ininda pa. Ibinaba niya ang siper at inilabas na sa panloob ang pagkalalaki. Kaagad na bumulwak ang tubig. Gumaan ang kanyang pakiramdam.

Tuloy-tuloy lamang siya sa pag-ihi. Hanggang sa naramdaman niya ang pagpasok ni Amos at tumabi sa kanya.

"Jin, namiss ko ang burat mo. Pachupa naman," sabi ni Amos.

"Nababaliw ka na ba, kuya Amos?" galit niyang tanong. Hindi niya magawang itago ang pagkalalaki dahil patuloy ang kanyang ihi sa paglabas. Ayaw niyang mabasa. "Umalis ka nga riyan."

"Sige na, Jin. Tayo-tayo na lang naman, e. Walang ibang makakaalam," pakiusap ni Amos.