chapter 9

9

nang mga sandaling iyon ay nakita ni fella ang kakaibang titig sa kanya ni juancho. mga titig na tila nangungusap. mga titig na tila nangaakit, mga matang tila humihila kay fella sa mundo ng karupukan mga titig na pinagmulan mg kanyang kagustuhan.

mula nga doon ay mabilis na nag lapat ang kanilang mga bibig, labi sa labi nilang nilasap ang kanilang mga laway na naglalakbay sa ibat ibang parte ng kanilang mga katawan. mga pawisang mga bisig na ayaw bumitaw patungo sa na liliyab nilang kamunduhan. mga kagat at kalmot na manhid at dina nila maramdaman.

hanggang sa ang mga barya ay nahulog sa lapag.. mga damit pangloob at panglabas na hinayaan lumipad. mga ilaw na sumasabay sa saliw ng kanilang mga yabag.

patungo sa mga hubad at mahihina nilang katinuan.

kasabay ng mga dibdib nilang nagyakap at nadikit

mga pawis na madulas na dumaloy at sumiksik

ang mga matay inihanda, kumapit at pumikit. ipinasok at ibibaon na tila papel na napunit.

nang ang rurok ng tagumpay ay ninais na nilang mahanap.paulit ulit na binayo ang bawat oras at sarap.. ibibigay ang lahat ligaya'y pinalasap. at sa wakas sumabog ang katutuhanan,!kaligayahan ay ng wakas.

mula rin nang mga sandalin iyon ay nahanap ni alex ang kaligayahang nahanap ni fella mula sa mabato at madilim na parte ng tabing dagat na iyon ay walang alinlanga na inialay ni alex ang kanyang sarili sa lalaking tangi ngiti lamang ang bala. sa liwanag ng pulang buwan ang kanyang sarili ay ibinigay nya, mga halik na may pakiramdam ang laging ibinabalik sa kanya. kaligayahang alam may wakas at na nagsisimula na.

init ng katawan na di nya pinagdamot sa mapalad na isa.