CHAPTER 5

ELLIE

Today is saturday pero maaga padin akong gumising para paghanda ng umagahan sila Cici and Belle dahil may practice daw sila sa archery. It's 7:30 at pagkaalis nung dalawa ay sakto naman ang paglabas ni Luna sa kwarto niya.

"Good morning." I greeted her.

"Good morning." Dumiretso na siya kaagad sa lalagyan ng black tea but she make her silent cute reaction and it's too cute!

"Bakit Luna may problema ba?" Tumingin siya sakin and she's about to cry.

"W-why Luna?" Lumapit ako sakanya.

"Wala ng black tea nakalimutan kong magpabili kay Tita Sarah." Nangiti naman ako.

"Don't worry. Remember the tea shop that I'm talking about last time? let's got here." Ang nakangiti kong sabi at nahalata ko ang saya sa mukha niya.

"May Dandelion tea dun?" Ang excited niyang tanong saakin, I just nod my head.

"Yup and some of variety tea too for sure you'll enjoy there, but the best time to go there is 5pm kaya mo ba mag tiis ng walang tea muna?" Ngumiti siya, naupo na kami sa lamesa and we eat our breakfast na walang nagsasalita but we both know that this silence between us is comfortable.

Pagkatapos namin kumain ay hinugasan ko na ang pinagkainan namin habang siya ay dumiretso na sa kwarto niya para magpahinga. After kong ayusin ang pinagkainan namin ay pumasok na din ako sa kwarto ko para magbasa ng book na Where I'd like to be by Frances O' Roark Dowell. I just really love this book it's about an orphan girl who have a weird friend named Murphy, and the story flows with those two characters.

But first time in my life I got distratcted by just thinking about her, sinara ko yung libro ko at kumatok sa kwarto niya na agad din naman niya kong pinagbuksan.

"Ellie?"

"Uhmmm hi did I disturb you?"

"N-no... Come in." Pumasok ako sa kwarto niya and sobrang ayos nito well it's obvious on her that she is an organized person.

"Have you watched this japanese movie Ano Toriko?" Umupo ako sa kama niya at pinanood yung pinapanood niya sa laptop.

"It's a movie adaptation of popular manga in Japan." I didn't pay lot attentipn on movie but in her expression she's like a kid na excited na nag kwe kwento ng favorite niyang movie.

Ang ending we watched the movie together huminto lang kami when it's 11:30 na para magluto na ko ng lunch namin she said that easy dishes na lang daw ang lutuin ko that's why I ended up cooking a mushroom soup and chicken nuggets.

"Minsan bawi ako ako naman ang magluluto para sating apat." Ang nakangiti niyang sabi kaya binalik ko naman ang ngiti niya na yun.

"I'm looking forward for it." Kumain na kaming dalawa but I remmeber what I saw in her room ng buksan niya yung ilaw.

"You do photography?" Ang naging tanong ko sakanya then tumingin siya sakin.

"Well it's just my hobby."

"Hmmm that's why, but you know what Mr.Yamamoto really like the art in photography too magkakasundo kayong dalwa."

"He's a japanese? How did you met him?"

"It's rainy afternoon when I'm on my way sa isang bookshop pero dahil sa sobrang lakas ng ulan doon na ko sumilong sakanya una ang weird kasi ang tahimik ng place, but when I get there I really love the peaceful atmosphete there. Pero wala siyang ganun kadami na customer."

"I see hindi naman kasi masyadong mahilig ang iba sa tea."

"Yes and that is his reason that's why he opened that tea shop to share the treasure feeling while drinking the tea in this new generation."

"New generation huh? Parang ang tanda mong magsalita Ms.Ellie Leira Ford." Nagkatinginan lang kaming dalawa. Bahagya akong napailing at napangisi sa pang-aasar niya sakin.

"Hindi ikaw ang kauna-unahang nagsabi sakin niyan Ms.Luna Clark." I just gave her a smile at pinagpatuloy na yung pagkain namin.

4:30 nakagayak na kami ni Luna we just leave a note para kila Belle and Cici.

Pagdating namin sa Tea shop bumungad samin ang nakangiting si Mr.Yamamoto.

"Erī? Okaerinasai! Mata o ai dekite hontōni ureshīdesu." He said "Ellie? Welcome back! It's really nice to see you again."

"Watashi mo Yamamoto-san, o ai dekite hontōni ureshīdesu." Ang naging sagot ko naman, tiningnan ako ni Luna na may pagtataka sa mukha niya at pagka amazed.

"You know how to speak Japanese?" Ang bulong niya sakin nag bend ako ng konti para marinig ko yung binubulong niya.

"Yes I can speak 5 difderent languages." I just gave her a wink, and she just gave me a slow clap at napangiti.

"Anata no Tomodachi?" Ang tanong ni Mr.Yamamoto habang nakangiting nakatingin kay Luna.

"Hai. Kanojo wa watashi ni yūjinderu Luna Clark, kanojo wa koko de betsu no ocha o tameshite mitai." Ang naging sagot ko naman na ang ibig sabihin ay Yes. She is my friend Luna Clark. She wants to try different teas here.

"Souka. Hajimemashite Luna Clark" siniko ko si Luna at binulungan ko siya.

"He said nice to meet you." Ang pag translate ko sa sinabi niya.

"N-n-nice to meet you too Mr.Yamamoto." she take a bow as a sign of respect.

"Anata ga tsuini Erī ni yūjin o tsurete kite kurete hontōni ureshidesu." He said that I'm really glad that you finally brought a friend here Ellie. Si Luna kasi ang kauna unahang kaibigan na dinala ko dito.

"Hai. Yamamoto-san arigatō."

"Koko de Erī to Runa o tanoshima sete kure, sumimasen, watashiwa tada suto kkurūmu ni ikimasu."

"Hai arigatōgozaimashita Yamamoto-san." nagpaalam na siya at pumunta na sa stock room.

"Woah impressive paano ka natutong mag japanese?"

"Hmmm we can talk about it later habang umiinom tayo ng tea, tara." I take her hand and nakaramdam ako ng kakaibang pakiramdam.

Dinala ko siya sa stante ng iba't ibang tea.

"So what do you want to try first?" I asked her and her eyes shows how happy she is right now.

"May Dandelion Tea?"

"Meron but are you sure na yun agad ang titikman mo? You don't want to try other flavors?"

"Hmmm sabagay I want to try something new with you." Tug.. Tug... W-why?

"Ellie?" Iniling ko lang ang ulo ko at hinigpitan pa ang pagkakahawak ko sa kamay niya.

"Here let's try this one the Rooibos Tea." Kinuha ko ang lalagyan ng tea at dinala to sa isang table, kinuha ko na din ang mga gamit na kailangam sa paggawa ng tea and of course binitiwan ko na yung kamay ni Luna.

"Have you taste this before Ellie?" Ang tanong niya sakin habang pinapanood niya ko sa pagtitimpla nito.

"Hindi pa first time ko palang to matitikman but I read about this tea before." Ang sagot ko habang tinitimpla ito .

"Do you prefer to drink this as black or you want to add some milk and sugar?" I asked her.

"Hmmm I prefer to add some milk and sugar." Ang nakangiti niyang sagot habang nanonood padin sakin.

"Ok My lady." Ang nakangiti ko namang sabi tapos nginitian niya lang din ako. After I prepare our tea sabay namin tong tinikman.

She just close her eyes to enjoy the taste of tea.

"I'm glad that I choose to put milk and sugar it controls the spicy taste of this." I just nod my head as a sign that I'm agreed on what she said.

"It is equal measure of fruity, spicy and nutty taste right?" She just nod her head as she take another sip on it.

"Ellie..."

"Hmmm?"

"Thank you." Tiningnan ko sya and I feel how sincere she is when she said those words. I just gave her a smile.

"How did you learn Japanese?"

"Hmm I learned it by just reading a simple guide then after that kukuha ko ng English short stories then I'll translate it into Japanese, i che-check ko yung grammar, hanggang sa maging novel na yung tina translate ko into Japanese. Pero syempre marami pa ring errors."

"Wow ano pa yung alam mong languages?"

"French, Greek, Korean and pinagaaralan ko ngayon ang Taiwanese." Halata ang pagka mangha niya sa mga mata niya her eyes is so impressive.

"Grabe hindi ko kaya yun." Sumandal siya at nilibot niya ang mata niya sa loob ng tea shop and as what I expected one photo caught her attention.

"Ellie, wait." Tumayo sya at sinundan ko naman siya hanggang sa makalapit sa isang picture ni Mr.Yamamoto sa isang gallery.

"It's a photograph named Joe by Hiroshi Sugimoto." So this is her other side.

"You know about that?" Napatingin kami sa nagsalita si Mr.Yamamoto.

"Yes po." Ang naging sagot naman ni Luna, nginitian ako ni Mr.Yamamoto.

"Erī wa watashi ga anata no yūjin to iu koto o hon'yaku suru no o tetsudatte kuremasu ka?"

"Hai Yamamoto-san" he's asking me if i can translate what he says to Luna.

"Shashin ga hontōni sukedesu ka?" Ang tanong ni Mr.Yamamoto.

"Luna he's asking if you really like photography." Nanlaki naman ang mata ni Luna.

"Eh? Hmm yes it's my hobby and I read some books about it."

"Hai- sōdesu, sore wa watashi no shumideari, sure ni tsuite no hon o ikutsu ka yomimasu." Ang pag translate ko naman kay Mr.Yamamoto. Honestly mayaman si Mr.Yamamoto he's a past leader of a famous yakuza in Japan kaya ang sabi niya sakin ay wala na siyang oras para mag-aral pa ng English, his right hand will do that job for him.

"Watashi wa sore o shitte imashita! Sore wa anata no minimieru." Tumingin naman sakin si Luna na para bang tinatanong kung ano yung sinabi ni Mr.Yamamoto.

"He said that he knew it, it shows in your eyes how you love photography."

"Thank you Mr.Yamamoto." ngumiti naman si Mr.Yamamoto at tinitigan ang picture nito at ang katabi nitong painting na may nakalagay na E.L.F.

"E o yomu koto to shashin o yomu koto wa hon o yomu kotode chigai wa arimasen. Karera wa mina watashitachi ni monogatari o katatte imasu yo ne?" Ngumiti ako sa sinabi niya and tumingin kay Luna na nakangiti.

"He said that painting and photography are not different in reading a books. They are all telling us a story."

"Anata no kamera o etsuran saite mo yoroshīdesu ka?"

"Ang sabi niya Luna kung pede daw ba niyang tinginan yung camera mo?" Nakangiti naman na inabot ni Luna yung camera niya na kanina pa nakasukbit sa balikat niya.

Habang inisa isa ni Mr.Yamamoto yung mga litrato sa camera ni Luna ay nakangiti ito na cu-curious tuloy ako kung ano yung tinitingnan ni Mr.Yamamoto, after niya tong isa-isahin ay nakangiti niya tong binalik kay Luna.

"Anata wa sudeni anata no tame ni saikō no shashin o torimashita, anata wa sore o "her" to nadzukeru koto ga dekimasu." Kinindatan pa ko ni Mr.Yamamoto at binigyan ako ng nakakalokong ngiti. Eh?

"Sabi niya you already took a best picture for you, you can name it her." Halata ang pamumula ng pisngi ni Luna.

"Ano yun Luna?"

"W-wala yun Ellie... arigatōgozaimashita Yamamoto-san." Yumuko ulit sya as a sign of respect kay Yamamoto-san ng biglang may nag text kay Luna.

"Nag text si Cici wag daw tayo magpagabi." Tumingin ako sa wrist watch ko, 8pm na ba nun? Hindi ko namalayan ang oras habang asama ko si Luna.

"Yamamoto-san kyō wa arigatōzaimahita. Mata ne." Ang pagpapalaam ko kay Mr.Yamamoto.

"Mattemasu Erī to Runa." Yumuko kami at nagpaalam na sakanya.

"Wait last stop na yung bookstore." Konting lakad na lang dito yung bookstore na lagi kong binibilhan ng book.

Pumasok lami sa loob hindi na ko naghanap pa dahil agad ko din naman ng nakita yung book ni Sally Rice na The Quarry. Kinuha ko na to at nilagay ang bayad sa isang kahon na nasa counter.

"Walang tao dito?"

"Wala kukuhanin mo lang yung librong gusto mo at iiwan mo yung bayad sa may kahon."

"Hindi ba to nanakawan?" Natawa naman ako sa tanong niya.

"A real reader will not steal a book." Napangiti din siya sa sinabi ko. Inabot ko sakanya yung book na binili ko at ni lock na yung pintuan ng bookshop.

"Oh eh bakit ikaw nagsasara?" Tinuro ko sakanya yung isang note sa gilid, na kapag 9pm na ay paki lock na lang yung pinto at iwanan yung susi sa box.

"Hindi kaya natatakot ang may-ari na pede siyang manakawan diyan?"

"Kung mananakawan man siya iisipin niya na nakatulong siya if the theft choose to steal the money then he helped the theft financially, but if the theft steal a book he helped the theft to be a reader." Kinuha ko na sakanya yung book na binili ko at naglakad na kami papunta sa kotse.

Habang nasa biyahe kami ay tahimik lang siya then after a minutes all I hear inside my car is her cute snore.

"I hope you enjoy this day Luna Clark the way I enjoy spending this day with you."

- - -