Ang mga text message sa phone (39)

Lahat naman siguro ng nandoon ay napanuod na si Lu Jinnian sa TV, pero

kadalasan kasi may nag'dudub sakanya, kaya bihira lang talaga ang

nakakaalam ng tunay niyang boses.

Bata palang si Xu Jiamu ay nakakahalubilo niya na si Lu Jinnian kaya sigurado

siya na kapatid niya ito. Ngayon na naririnig niya itong kausap ang boses ng

kanyang ina, lalo pang kumunot ang kanyang noo sa sobrang pagkagulat.

Mukhang may isa sa mga nagsasalita ang hindi alam na nairerecord ang

usapan dahil medyo na parang may bumubulong bago muling marinig ang

malinaw na boses ng lalaki. "Mamatay tao ka!"

Medyo naguguluhan pa si Han Ruchu noong una, pero nang marinig niya ang

mga salitang ito, bigla niyang naalala kung kailan naganap ang usapan. Para

siyang naging papel sa sobrang putla at sa pagkakataong ito, hindi niya na

maitago ang pagkaaligaga sa sobrang kaba.

Samantalang si Qiao Anhao naman ay nanatiling kalmado sakanyang

kinauupuan. Hindi niya mapigilang mapangisi habang pinapanuod niyang

napapahiya si Han Ruchu.

Malayong malayo na ang awra ng paligid. Ang kanina'y hiyawan at tawanan ay

biglang napalitan ng pagbubulungan.

"Mamatay tao? Anong ibig sabihin nito?"

"Sinong mamatay tao? Si Madam Xu ba ang tinutukoy niya?"

"'dyos ko…ano bang nangyayari?"

Hindi pa man din nabibigyan ng pagkakataon na kumalma ang mga tao, muli

nanamang narinig ang boses ni Han Ruchu mula sa recording. "Anong ibig

mong sabihin?"

Agad ding nagsalita ang lalaki, "Iniisip ko nga kung alam nab a ni Jiamu na

ang kamay ng nanay niya ay punong puno ng dugo. Hindi na ito naawa sa

isang dalawang buwang taong gulang na bata…. Ang kayang magiging tingin

niya sayo sa oras na mamulat siya sa katotohanan?"

Ah…" halos kalahating napanganga ang mga tao sa sobrang bigat ng

impormasyon.

Kahit si Qiao Anhao, na tahimik na nakaupo sa tabi ni Auntie Qiao, ay

napabuntong hininga rin.

Parang ayaw talagang bigyan ng pagkakataon na makahinga ang mga tao dahil

hindi pa man din nila napoproseso ang mga nangyari ay muli nanamang

nagsalita si Han Ruchu, "So alam mo na pala."

"Ano raw nangyari?"

"Ibig bang sabihin, umamin talaga si Madam Xu?"

"Totoong pumatay siya ng batang hindi pa ipinapanganak?"

Sa loob lang ng ilang segundo, napuno ang hall ng palakas ng palakas na

pagbubulungan ng mga tao.

Sa pagkakataon ito, sobrang na'gisa na si Han Ruchu at hindi niya na alam

kung paano niya maitatago ang kanyang pagkabalisa.

Maging ang host na nakatayo lang sa isang gilid ay napatingin sakanya na may

mga matang punong-puno ng pagtatanong.

Samantalang si Xu Jiamu naman ay pinilit na magmukhang kalmado sa harap

ng lahat, pero ang hindi alam ng mga ito ay gigil na gigil na ang kanyang mga

kamao at sa sobrang lakas ng pwersa, makikitang namuti na ang kanyang mga

bukong-buko.

Hindi pa man din bumababa ang tensyon, muli nanamang nagsalita ang lalaki,

"Oo, alam ko na. Dahil sa sleeping pills na nilagay mo sa swallow's nest ni

Qiao Anhao kaya siya nakunan. Mrs. Han, sobrang pinaghandaan mo ang

lahat, pero nakakahiya ka dahil ikaw mismo ang gumawa ng paraan para

mapahamak ka."

Sa pagkakataong ito, walang sinuman ang nakapagsalita.

Pero pagkatapos ng halos isang minutong pananahimik, muling nagkagulo ang

mga tao.

"Qiao Anhao? Hindi ba, siya ang anak na babae ng Qiao Family?"

"Oo…magasawa sila dati ni Xu Jiamu pero hindi nagtagal, nagdivorce rin sila.

Ang sabi sa balita, napagkasunduan dawn ito ng dalawa kaya nanatiling

magkaibigan ang dalawang pamilya."

"Hindi ba parang grabe naman ata ang nangyari? Magasawa sina Qiao Anhao

at Xu Jiamu, at magkakaanak sana sila, pero pinalaglag ni Han Ruchu ang

bata?"

"What the hell? Napaka walang puso naman ng babaeng yan! Paano niya

nagawang saktan ang sarili niyang laman at dugo?"

Hindi makapagsalita si Auntie Qiao dahil sa nakakapanindig balahibong

balita na bumulaga sakanya. Hindi niya makumbinsi ang sarili niya totoo ang

mga narinig niya kaya gulat na gulat siyang tumingin kay Qiao Anhao.